Be aware of Credit/Debit Card fraud

Recently, I became victim of what is called as 'Skimming'[1] or 'Cloning'[2] of Debit/Credit Cards. Hence this is the mail regarding safe guarding yourself from such activities.

I blocked my card immediately after seeing SMS of Card transaction, but to get the money, I had to file a FIR in nearest police station. To retrieve my money from the bank, it is mandatory for them to have a FIR number. It is required for them to carry further investigation too.

Meantime the event of FIR filing was not an easy job. Good thing here for me was Police was bit friendly (Kumaraswamy layout Police Station), but they were not up-to-date with how to handle case like this. Initially they said it is a cyber crime case, and I have to visit CID office (who handle cyber crime investigations too). I went there and CID told they won't take direct complaint of such cases, but if I give the copy of the FIR which is registered in nearest police station they carry out the investigation of card transaction etc. They acknowledged that this particular case falls under their category, but couldn't help me without FIR. I had to go back to station and convince police to help me file the FIR. This whole event took around 3 days, as ASIs were not ready to take the case and referred to SI, and SIs referred to Inspector, and Inspector was on Rounds whenever I went to Station. Finally, today (after 4 days of event taking place), I could meet the inspector and he was helpful, listened to whole case, and asked me to file a FIR.


So of all these experience, my advise to all of you is that, right away, make sure that your card is EMV Card [3], or at least you be sure that get prompted for PIN while you give out your Debit Card when you swipe it. Also avoid giving out cards in places which look suspicious (ie, those who doesn't swipe the card in front of you).

It is our responsibility that our hard earned money is spent by us, than some other fraud enjoying it without lot of effort.

Ref:
[1] - http://www.cyberpolicebangalore.nic.in/atm_frauds.html (search for skimming)

[2] - http://en.wikipedia.org/wiki/Credit_card_fraud#Skimming

[3] - http://en.wikipedia.org/wiki/EMV

Update  (on Dec 15th, 2012): I got all the amount (~70k INR) refunded from the bank, which inturn got it refunded from merchants because they didn't had any ID proof for transaction, which is not fine as per RBI guidelines (any transaction above 5k, the merchants should ask for photo id).

ಹೀಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ...

ಒಂದು ಬ್ಲಾಗ್ ಬರೆದು ಸುಮಾರೆ ಕಾಲ ಕಳ್ದು ಹೋತು. ಪ್ರತಿ ಕಥೆ ಪುಸ್ತಕ ಓದಕ್ಕೆ ಕೂತ್ರೂ ಎಂತಾರು ಬರ್ದು ಹಾಕನ ಅನ್ಸದು ಹೌದು, ಆದ್ರೆ ಬರ್ಯಕ್ಕೆ ಕುಂತ್ರೆ ತಲೆ ಓಡ್ತಲ್ಯ, ಕೈ ಓಡ್ತಲ್ಯ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲೆ.. ಒಟ್ಟಾರೆ ಬರ್ಯಕ್ಕಂತೂ ಆಗಲ್ಲೆ.

Finally, I am here, facing my monitor, holding the keyboard.. thinking which episode of the last one year should I be writing first.. So many things have happened in 2010.. For me, most (or all) of it is great.

* Came back from US (stayed there 2 yrs (24/02/2008 -> 24/02/2010))

* Got married to Pallavi

* Got a nice bike (ie, bicycle) as Birthday gift :-p (Trek 6000D)

* Became President of our school (JNV Gajanur, Shimoga) Alumni association.

* On Professional front, Company is doing good. From 5people company when I joined, Gluster has crossed 50 people mark.

* Witnessed many good things.. like my brother (shreedhar tumballi), sister (divya tumballi) and cousin (shilpa kamalakar) got married. Many more friends shifted their club, from bachelor gang to married men club :-p

Well, on more serious issues, It was seriously disheartening to see so many scams through out the year, at all over the place in India.. Politics has gone for a toss, I didn't see not even a single productive session, both at center and state in 2010.

Its more disheartening to see that most of the village population is migrating to cities, and doing 'GodKnowsWhat' type of work instead of being on their own @ their natives.. Well, I don't blame people who migrate, rather I blame education system, government policies, corruption, media etc. If I am writing from the shoes of a fellow relative/ neighbor at native, in current situation, want my kids to study and do something else.

Btw, in recent times my mathematics skills have disappeared. I guess thats because I am getting confused about number of digits in current day values... All I knew until very recently was up to 7 to 9 digit numbers, but recent time, all the people/media around talk with minimum 6 more digits added to this number. Sad thing is, after studying hard, getting supposedly good job from the campus interview itself, and hoping I work upto my 40-50yrs, I won't make how much a politician (a minister) would make in a day, signing a deal. Really a negative force on your motivation to work in life.

But, somewhere inside me, these things are making me ask, is it enough to contribute to country/society by just paying tax and donating 1 or 2 count to it's population. Surely not!! But where to start? I have many ideas in head, but none of them yield results within minimum of 10yrs. Well, few ideologies suggest picking up gun and shooting corrupt people (most of the movies come with this concept as it makes a very good day dreaming option for people who can't do anything related to society), I am not with it, as I would have to kill 50% of the population (my honest guess is 90% but to be politically correct, i say 50% :-p), and I believe that violence in any form doesn't result in good society. (Some movies I recommend for people who think by violence they can fix the situation are Schindler's List, Hotel Rwanda, No man's land(2001) and many more in this genre (I liked Inglorious Bastards too, but thats not a historical movie).

So, what are the option with you to come out with a good society ? (which in turn will result in good country, with time). One of the things I believe which can work is, with forming a trusted group, with its members belonging to diverse occupation. Assume each one of you having two trusted group, one from your school days, and another from your work place, or professional course college. Now this can help with you with real good contacts. Lets see how.

Most of the times, your school group contains people in different fields like lawyers, doctors, teachers, bankers, engineers, farmers, retail shop owners, franchise owners, school admins etc etc.. Even though it works out bit costlier sometimes, take the service from the people you know, similarly if someone is getting help from you, and you know that person well, don't cheat, and build a trusted network, this should get you a very good contacts and should cover most of your day to day needs.

Now, build/grow the network by helping your school people by introducing them to your professional network if they are in need, and visa-versa. This helps people to increase business, get more clients, get more contacts, spread the name for themself etc etc.. I bet, this can work wonders. The concept of social networking, and I bet, it works.

As long as we think only about ourself, our family we will never grow as a country. Of-course we may help to achieve a stable country in case of global recession, political instability because everyone is taking care of them-self, but it fails when someone harms other to help himself.

Thats the reason, if you consider helping society around you, be good to yourself, make sure your family's desires are fulfilled (as long as they are in your hands).. and then also have a heart to help someone else. Never keep quite when you see some mis-doing, don't go into a confronting mode, but raise your concerns, on the spot, or even in media/blogs etc etc.. over a period, I believe your voices are heard. we can all make a difference.

random post - 081809

* ಇಲ್ಲಿ ಬೇಸಿಗೆ ಕಳೆದು ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದು. ಸುಮಾರಷ್ಟು ಜಾಗ ನೋಡದು ಬಾಕಿ ಉಳದ್ದು, ಬೇಗ ಬೇಗ ನೋಡಕ್ಕು.
* ಅಕ್ಟೋಬರ್ ನಲ್ಲಿ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬರಕ್ಕು.
* ಆಗಸ್ಟ್ 09 ನೆ ತಾರೀಕು, ಬೇ ಏರಿಯ ಕನ್ನಡ ಬ್ಲಾಗ್ಗರ್ಸ್ ಮೀಟ್ ಇತ್ತು. ಸುಮಾರು ಜನ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬರಿಯೋರನ್ನೆಲ್ಲ ಬೇಟಿ ಮಾಡಿ ಖುಷಿ ಆತು.
* ಸ್ವಲ್ಪ ಕೆಲಸ ಕಡಮೆ ಇದ್ದು, ಅದೇ ಹೆಳೆಲಿ ಸುಮಾರು ಈಜು ಹೊಡಿಯದು, ಗರಡಿ ಮನೆ ಕಸರತ್ತು ಎಲ್ಲ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಸಮಯ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು.
* ಮೊನ್ನಿತ್ಲಗೆ ಯೋಸೆಮಿತೆ ಗೆ ಹೋಗಿ "Half Dome" ಕಲ್ಲಿನ ಬಂಡೆ ಹತ್ತಿಳ್ದು ಬಂದಿ (ಎರಡನೇ ಸಲ)
* ಇಷ್ಟು ದಿನ ಆಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ವಾಲಿಬಾಲ್ ಆಟ ಸ್ವಲ್ಪ ಚೆನಾಗೈದು.
* ಗೆಳೆಯ ಪ್ರಸಾದ್ ಮದ್ವೆ ಆಗ್ತ ಇದ್ದ, ಅದು ಇದು ಹೇಳಿ ನಂಗು ತಲೆ ಕೆಡಸಿ ನನ್ನೂ ಮದ್ವೆ ಮಾಡ್ಕ್ಯ, ವರ್ಷಾತು ಹೇಳಿ ನಂಬ್ಸಿದ್ದ.. ನೋಡಕ್ಕು ಎಂತ ಕತೆ ಹೇಳಿ.
* ಮುಂದಿನ ವರ್ಷದ ಬುಡದಲ್ಲಿ ವಾಪಸ್ ಹೊಂಟಿ ನಾನು ಭಾರತಕ್ಕೆ. (ಫುಲ್ ಟೈಮ್)
* MS (ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ, ರೂಂಮೇಟ್) ಒಳ್ಳೆ ಅಡ್ಗೆ ಮಾಡ್ತ, ಅದಕ್ಕೆ ದಿನಾನು ಒಳ್ಳೆ ಊಟ :-)

KGR! a memory now :(

A teacher, a friend, a guide and a well wisher, these are the few attributes I will always be attaching with one of my favorite teacher, KGR (KG Ravindra), who passed away on July 15th, 2009. I can't write about him in few words here, and the more I write, I may end up in tears thinking of the fact that he is not among us in this mortal world now.



* Sir! miss you.. You will always be alive in my memories for sure. (KGR with Nagendra Bhat, photos taken in Jan, 2008)

* Madam, Vijeth, Vibha, I don't have any words to console you at the moment :(( [In the photo: Me with KGR family, Dec 2007]

ಹವ್ಯಕ ಪಿಕ್ನಿಕ್

ಬೇ ಏರಿಯ ದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಭಾರತದವರು ಇದ್ದ, ಹಂಗೆ ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಜನ ಕನ್ನಡದವರು. ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಹವ್ಯಕ ಪಂಗಡದವ್ರೂ ಇದ್ನ್ಯ. ನಂಗಳದ್ದೆ ಒಂದು ಗುಂಪು ಬೇರೆ ಇದ್ದು. ಅದರಿಂದ ಸುಮಾರು ಹಬ್ಬನೆಲ್ಲ ಮಾಡ್ತ್ಯ, ಹಂಗೆ ವರ್ಷಕ್ಕೊಂದು ಬೇಸಿಗೆ ಪಿಕ್ನಿಕ್ ಬೇರೆ ಇರ್ತು. ಇವತ್ತು ಹಂಗೆ ಒಂದು ಪಿಕ್ನಿಕ್ ಇತ್ತು, ವಿಚಾರ ಎಂತಪ ಅಂದ್ರೆ, ನಾನು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಿರ್ವಾಹಕರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಆಗಿದಿದ್ದು :-)

ನನ್ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹೇಳಕ್ಕು ಅಂದ್ರೆ ಹವ್ಯಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಅತಿ ಪ್ರಮುಖ ವಿಚಾರ 'ಊಟ'. ಹೌದು ಮತ್ತೆ, ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿ ಜೀವನದಲ್ಲಿ, ಅದೂ ನಮ್ಮೂರ ಬದಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯ. ಅದೂ ಬೇರೆ ಮೊನ್ನಿತ್ಲಗೆ ಊರಕಡೆ ಮದ್ವೆ ಮನೆ ಊಟ ನೆನ್ಸ್ಕ್ಯನ್ಡು, ಜಿಲೇಬಿ ಎಲ್ಲ ತಿನ್ದೆ (without eating, ತಿನ್ನದೇ) ಯಾವ್ ಕಾಲ ಆತು ಅನ್ಸಿತ್ತು. ನಿನ್ನೆ ಬಾಲಣ್ಣ ಫೋನಾಯಿಸಿ ಅಪ್ಪಿ ಒಂದು 5 ಪೌಂಡು ಜಿಲೇಬಿ ತಂದ್ಬಿಡು ಅಂದ್ ಕೂಡ್ಲೇ ಯಾನಮ್ನಿ ಕುಶಿ ಆತು. ಇವತ್ತು ಬೆಳ್ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅಂಗ್ಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ಐದರ ಬದಲಿಗೆ ಆರು ಪೌಂಡ್ ಜಿಲೇಬಿ ತಗಂಡ್ ಪಿಕ್ನಿಕ್ ಏರಿಯಕ್ಕೆ ಹೊಂಟಿ.

ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಅದು ಇದು ಜೋಡ್ಸ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಕಿರಣ ಬಂದ. ಇವತ್ತು ಜಿಲೇಬಿ ತೈನ್ದಿ ಅಂದ್ ಕೂಡ್ಲೇ ಹಂಗಿರೆ competition ಮಾಡನ ಅಂತ ಹೇಳ್ದ. ಜನ ಎಲ್ಲ ರಸಪ್ರಶ್ನೆ, ಮಕ್ಕಳ ಓಟ, ಹಿರಿಯರ ಓಟ, ಮುಗಿತಿದ್ದಂಗೆ ಊಟಕ್ಕೆ ರೆಡಿ. ಎಲ್ರ ಊಟ ಮುಗಿತಾ ಬಂದಂಗೆ ಜಿಲೇಬಿ ಖಾಲಿ. ಅಯ್ಯೋ ರಾಮ, ಒಳ್ಳೆ ಕತೆ ಆತಲ ಇದು ಹೇಳ್ಕೋತ ನಾನು ಅಲ್ಲೇ ಉಳ್ದಿದ್ದ ಜಿಲೇಬಿದು ಕೈ ಕಾಲು ತಿಂತ ಇದ್ದಿ. ಕೊನಿಗೆ ನೋಡಿರೆ ಒಂದು ಟ್ರೆಯ್ ನಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಜಿಲೇಬಿ ಉಳ್ದಿತ್ತು. ಹಂಗೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ competition ಹೇಳಿ ಕರದ್ರೆ, 'ಜಿಲೇಬಿಈಈಇ!!! ಐದರ ಮೇಲೆ ತಿನ್ನದಾಆಆ...' ಹೇಳ್ಕ್ಯೋತ 'ನಾ ಬತ್ನಲ್ಲೇ' ಹೇಳಿದ್ವಪ. ಕೊನಿಗೂ ಕಿರಣ, ನಾಗರಾಜ (ಬೇ ಏರಿಯ ಹವ್ಯಕಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಸೇರ್ಪಡೆ. ನಮ್ಮ ಮಲ್ಲೇಶ್ವರಂ ಹವ್ಯಕ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಹುಡ್ಗ), ರುಚಿತಾ (ನಿಜ ಹೇಳಕ್ಕು ಅಂದ್ರೆ ಇವಳ ಸ್ಪೋರ್ಟಿಂಗ್ ಸ್ಪಿರಿಟ್ ಗೆ ಮೆಚ್ಚಿದಿ ನಾನು, hats off!!) ಮತ್ತೆ ನಾನು.

ಅಂತು ಇಂತೂ ನಂಗೆ ಕ್ಯಾಸನೂರು ಲಿಂಕ್ ಇರ ಕಿರಣನ್ನ ಸೋಲ್ಸಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲೆ. ನಾನು ಒಂದೇಳು ಜಿಲೇಬಿ ತಿಂದಿ, ಅವ ಹತ್ತು ತಿಂದ. (ಈ ಕೌಂಟರ್ ಊಟದ ಜೊತೆಗೆ ತಿಂದಿದ್ದು ಬಿಟ್ಟು). ಒಳ್ಳೆ ಮಜಾ ಬಂದಿದ್ದು ಹೌದು ಮಾತ್ರ.. ಊಟೆಲ್ಲಾ ಆದ ಮೇಲೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ವಾಲಿಬಾಲ್ ಆಡಿ ಜಿಲೇಬಿ ಎಲ್ಲ ಕರ್ಗ್ಸಿ ಮನೆ ಕಡಿಗೆ ಹೊಂಟಿ.

ಅಯ್ಯೋ... ಹೇಳಕ್ಕೆ ಮರ್ತು ಹೋಗಿತ್ತು :-) ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಪಾರ್ಕಿಗೆ ಪಿಕ್ನಿಕ್ ಗೆ ಹೇಳಿ ಹೋದ್ರೆ, ನಂ ಬಾಲಣ್ಣನ ಮಕ್ಳು ಚೊಲೋ ಮಾಡಿ "ಹುಲಾ ಹೂಪ್ಸ್" ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಿದ್ದ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ನೋಡಿದಿ ಚೆನಾಗನ್ಸ್ಚು, ನನ್ಗಕ್ಕೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲ.. ಬರಿ ಹುಡ್ಗ್ರಿಗೆ ಅದು ಹೇಳಿ ಸುಮ್ನಾಗಿದ್ದಿದ್ದಿ. ಹಂಗೆ ಜನ ಬಂದ, ಅವ್ರ ಜೊತಿಗೆ ಸುಮಾರು ಸಣ್ಸಣ್ ಹುಡಗರು ಬಂದ.. ಅವರೆಲ್ಲ ಎಲ್ಲೊ ಹುಟ್ತಾನೆ ಕಲ್ತಿದ್ವೇನ ಅನ್ನೋ ತರ ಆರಾಮಾಗಿ ಹುಲಾ ಹೂಪ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಿದ್ದ.. ನಂಗೆ ತಡಿಯಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲೆ.. ನಾನು ಮಾಡದೆ ಸೈ ಹಂಗಿದ್ರೆ ಇವತ್ತಿಗೆ ಹೇಳಿ ನಿರ್ದಾರ ಮಾಡಿದ್ದಲ. ಹೋಗಿ ನೋಡಿರೆ ಮೊದ್ಮೊದ್ಲು ಒಂದು ಅಥ್ವಾ ಎಲ್ಡು ಸಲ ತಿರ್ಗ್ತಿದ್ದಂಗೆ ಬಿದ್ದೊಗ್ತಿತ್ತು. ಆದ್ರೂ ಹಠ ಬಿಡ್ದೆ ಸುಮಾರು ಹೊತ್ತು ಕಲ್ತಿ. ಸುಮಾರು ಸಣ್ಣ ಹುಡಗರು ನಂಗೆ ಹೇಳ್ಕೊಟ್ಟ. ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.. ಸಣ್ಣಕ್ಕಿದ್ದಾಗ ಮೈ ಕುಣ್ಸಿದ ಹಂಗೆ ದೊಡ್ದಕಾದ್ ಮೇಲೆ ಕಷ್ಟ. ಎಂತಾರು ಆಗ್ಲಿ, ಈ ಪಿಕ್ನಿಕ್ ಹೇಳೆಲಿ ಹುಲಾ ಹೂಪ್ಸ್ ಒಂದು ಕಲ್ತಿ ಹೇಳಿ ಆತು. ಕೊನಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಮೆ ಎರಡರಿಂದ ಮೂರು ನಿಮಿಷ ಹುಲಾ ಹೂಪ್ಸ್ ರಿಂಗ್ ನ ಬಿಳ್ಸ್ದೆ ಮೈ ಕುಣ್ಸದು ಕಲ್ತಿ.

ಸುಮಕ್ಕಂಗೆ ಒಂದು ದನ್ಯವಾದ. ಫೋಟೋ ತೆಗೆದಿದ್ದಕ್ಕೆ.



ರಾಜೇಶಣ್ಣ ತೆಗ್ದ ಸುಮಾರು ಫೋಟೋಗಳು ಇಲ್ಲಿದ್ದು.. ಪುರ್ಸ್ಹೊತ್ತಿದ್ದಾಗ ನೋಡಿ
ಸುಮಕ್ಕ ತೆಗೆದ ಸ್ವಲ್ಪ ಫೋಟೋಗಳು ಇಲ್ಲಿ..

random post

--
ನೀಲಾಂಜನ ಕರೆ ಕೊಟ್ಟ ಹಾಗೆ, ಹಲವಾರು ಮಿತ್ರರು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿರುವ ಹಾಗೆ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗ್ ಸಹ ಕಪ್ಪು ಹಣೆಪಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದೆ. ಹಾಗೆ ಕೈಗೆ ಸಹ :p

--

ಮನಸ್ವಿ ಬರೆದ ಹವ್ಯಕರ ಬಾಷೆಯ, ಜೀವನದ ಶೈಲಿಯ ಬ್ಲಾಗ್ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತುಂಬಾ ಮುದ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಂತು ನಿಜ. ಮದ್ವೆ ಮನೇಲಿ 20 ರಿಂದ 25 ಜಿಲೇಬಿ ತಿಂದಿದ್ದು, ದೊ೦ಬಾಳೆ, ಪಂಕ್ತಿ ಮೇಲೆ ಹೇಳ ಶ್ಲೋಕ ಎಲ್ಲ ಬರ್ತಿ 'miss' ಮಾಡ್ಕತ್ತ ಇದ್ದಿ..

--

Nov 20th, ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ ನಾಗರಾಜ (aka, ರಾಜು), ಮತ್ತು ಗೆಳತಿ ಮಹಿಮಾಳ ಮದುವೆ ಇತ್ತು.. ಇಲ್ಲಿ ಒಂದು 'conference' ಇದ್ದಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಹೋಗಲಿಕ್ಕೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ.. ಆದರೆ ಮನಸೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲೇ ಇತ್ತು. ನನ್ನ ಒರೆಗೆಯ ಬಹುತೇಕ ಗೆಳೆಯರು ಅಲ್ಲಿದ್ದಿದ್ದು ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಬೇಜರಾಗಲು ಕಾರಣ. ಅವರಿಬ್ಬರ ವೈವಾಹಿಕ ಜೀವನ ಸುಖಕರವಾಗಿರಲಿ ಎ೦ಬ ನನ್ನ ಹಾರೈಕೆ ಇದ್ದೆ ಇದೆ.

--

Nov 30th, ಒಂದೇ ದಿನ ನನ್ನ ಶಾಲಾ ಜೀವನದ ಗೆಳೆಯರಾದ ಶಶಿದರ (aka, MB) (with Vinuta) ಮತ್ತು ಅಮಿತ್ ರಾಜ್ (with Aditi) ಇಬ್ಬರ ಮದುವೆ ನಡೆಯಿತು. ಹಾಗೂ ನನ್ನ ಕಾಲೇಜಿನ ಮಿತ್ರರಾದ ಸುನಿಲ್ ಅಭಿಲಾಶ್ ಹಾಗು ಮದುಮಾಲ ಇವರ ಮದುವೆ ಕೂಡ ಇತ್ತು. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡ ಬೇಜಾರಿದೆ. ಇವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ವೈವಾಹಿಕ ಜೀವನದ ಶುಭಾಶಯಗಳು.

--

Lot more pending to write about mumbai blasts.. but my feeds bring 100s of different posts every hour or two about the same.. currently busy reading them.. overall its very sad thing which happened. I mourn for the families of victims, police, army personnel.

I hate those politicians who wanted to make politics out of national security issue. I hate those who make money out of public money, and don't even provide our police with proper gear.

--

one busy day..

it has been long since i sweated a lot. yesterday (sunday, oct 26th, 2008) was surely one sweatty day. The day started at my alarm ringing at 7:30am, went to volleyball court around 8:10am, was there till 10:40am, later prasad told he want to play badminton, so went there ~11:40am, and played badminton till 2am. had lunch @ chipotle with prasad .
after a small break, went to krishna upadya's home, and from there headed to play tennis. It was my first time on tennis court, and found it interesting/tiring. But i was surely pathetic at it. was there for around 1hr30mins. overall in sports court for more ~6hrs..

had a very nice apetizers + dinner at Krishnanna's home :-)

overall liquids went in:

2 bottle gatorade.
10+ glasses of water
1 cup tea
1 cup bournvita
1 glass straberry juice
1 glass orange juice
1 glass lemonade
2 bottle(350ml) beer

Overall a fully occupied day.

ಯಾಕೋ ಒಂಥರಾ!!

ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಪರಿಸರಪ್ರೇಮಿಗಳು ಕಗ್ಗ ಸಂಘ orkut ನಲ್ಲಿ ಶುರು ಮಾಡಿದಿವಿ, ಓದಿದ್ರೆ ಸೇರ್ಕೊಳ್ಳಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರ, ಆಗ ಅನ್ಸಿದ್ದು, ಕಗ್ಗದ ಬಗ್ಗೆ ಡಿವಿಜಿ ಯವರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೀಬೇಕು ಅಂತ. ಅದು ಬೇರೆ ಈ ಮುಗಿಯದ ಹೊಡೆದಾಟಗಳ series ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದರೆ ಬರಿಬೇಕು ಅಂತ ಸುಮಾರು ಸಲ ಅನ್ಕೊಂಡೆ.
ಕಗ್ಗ ಓದುವಾಗ (ನಾನು ಓದಿದ್ದು ಬಾವರ್ಥ ಸಹಿತ ಪುಸ್ತಕ) ಅನ್ಕೊತಿದ್ದೆ, ಇವ್ರು ಯಾಕೆ ಈ ತರ ಅರ್ಥೈಸಿದ್ದಾರೆ, ಬೇರೆ ತರನು ಅರ್ಥ ಬರುತ್ತಲ್ಲ ಅಂತ. ಕಗ್ಗದಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಇದನ್ನೇ ಹೇಳೋದು. ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಇದೇ ಸರಿ, ಅದು ತಪ್ಪು ಅನ್ನೋದು ಏನೂ ಇಲ್ಲ.. ಅವರವರ ಬಾವಕ್ಕೆ, ಅವರವರ ಅನುವಬಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಒಂದೇ ವಿಚಾರವನ್ನ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ತರನಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ದಿನ ಕಳೆದಂತೆ ಅದು ಎಷ್ಟು ನಿಜ ಅನ್ನೋದು ದಿಗ್ಗೊಚರವಾಗ್ತಾ ಇದೆ.

ನೀವು ಎಷ್ಟೇ ಹೇಳಿ, ಈ ಬುದ್ದಿಜೀವಿಗಳು ಹಿಂದೂಪರ ಸಂಘಟನೆಗಳನ್ನ 'ಬಯೋದ್ಪಾದಕರು' ಅನ್ನೋದು ಬಿಡೋಲ್ಲ, ಹಾಗೆ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರು ಏನೆ ಮಾಡಿದರು ಅದು ಅವರ ಹಿರಿತನ ಅಂತಾರೆ. ಅದೇ ಒಬ್ಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ನಾಗರೀಕ ಹಾಗೆ ಅನ್ಕೊಳೊಲ್ಲ. ಏನು ಮಾಡೋಕ್ಕೆ ಆಗೋಲ್ಲ, ಅವರವರ ಬುದ್ದಿ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಅವರವರ ಆಲೋಚನೆಗಳು, ಹೇಳಿಕೆಗಳು. ಸುಮಾರು ಜನರಿಗೆ ಬುದ್ದಿವಂತಿಕೆ ಬಂದಾಗ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನ ಗೊತ್ತಿಲ್ದೆ ಇದ್ದಂಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿರುತ್ತೆ. ಅವರು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ತಯಾರಿರುವುದಿಲ್ಲ.

ಒಂದು ಗಂಬೀರ ಸಮಸ್ಯೆ ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ಳೋಣ. ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದಿಂದ ಬಂದ ಅನಿಸಿಕೆಯನ್ನ ತಿಳಿಸಿ.

ಘಟನೆ:
ಒಬ್ಬಳು ನಾಲ್ಕನೆ ಇಯತ್ತೆ ಅಥವಾ ಐದನೇ ಇಯತ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಓದುವ ಹುಡುಗಿ. ಮುಗ್ದ ಮಗು. (ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಆ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಲೈಂಗಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲ್ಲ). ಒಂದು ದಿನ ಮದ್ಯಾನ್ಹ ಶಾಲೆ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಬರುವಾಗ ಇಬ್ಬರು - ಮೂರು ಜನರ ಹುಡುಗರ ಗುಂಪು ಆಕೆಯ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮಾಡುತ್ತೆ.

* ಆ ಬಾಲೆ ನಿಮ್ಮ ಮಗಳು/ತಂಗಿ/ಮೊಮ್ಮಗಳು ಆಗಿದ್ದರೆ,
* ಅವಳು ನಿಮ್ಮ ನೆಂಟರಿಷ್ಟರ ಪೈಕಿ
* ಆ ಬಾಲೆ ನಿಮ್ಮ ಊರಿನವಳು
* ಆ ಬಾಲೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅವರ ಮನೆಯವರು ಗೊತ್ತು, ಪಾಪದ ಜನ.
* ಆ ಬಾಲೆ ನಿಮ್ಮ ಜಾತಿ, ಪಂಗಡ, ದರ್ಮದವಳು.

* ಆ ಹುಡುಗರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ನಿಮ್ಮ ಮಗ/ತಮ್ಮ/ಮೊಮ್ಮಗ
* ಆ ಹುಡುಗರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ನಿಮ್ಮ ನೆಂಟರಿಷ್ಟರ ಪೈಕಿ.
* ಆ ಹುಡುಗ ಪಕ್ಕದ ಊರಿನವನು
* ಆ ಹುಡುಗ ಬೇರೆ ಜಾತಿ, ಪಂಗಡ, ದರ್ಮದವನು.

ಇವೆಲ್ಲ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಬಾವನೆಗಳು ಏನಿತ್ತು? ಏನಿವೆ?

ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ, ಈ ಘಟನೆ ತಪ್ಪು, ಬಲಾತ್ಕಾರ ಯಾವತ್ತಿಗೂ ತಪ್ಪೇ. ಮಾಡಿರುವವರು ನನ್ನ ಪರಿಚಯದವರಾದರೆ ಅಂದಿಗೆ ಅದಕ್ಕೆ ತಿಲಾಂಜಲಿ, ಅಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ, ಅವರಿಗೆ ನಾಲಕ್ಕು ಬಾರ್ಸ್ ಬೇಕು ಅನ್ನೋವ್ನು ನಾನು. ಅವನನ್ನ ಬೆಂಬಲಿಸುವರಿದ್ರೆ ಅವರಿಗೂ ನಂಗು ಅವತ್ತಿಗೆ ನಂಟು ತಪ್ಪುತ್ತೆ.
ಅದೇ ಆ ಹುಡುಗಿ ನನಗೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಬಂದಿಕಳಾದರೆ, ಅಥವಾ ಪರಿಚಯ ಇದ್ದವರ ಮನೆಯವಳಾದರೆ, ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಆ ಹುಡುಗ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ರೆ ಬೀಜ ಒಡಿಬೇಕು ಅನ್ನೋವ್ನು ನಾನು. ಅಲ್ಲ, ಹೋರಿ ಬೇಲಿ ಹಾರ್ತು ಅಂತ ಅದ್ರ ಬೀಜ ಒಡಿತ ಜನ, ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಯಾಕೆ ಮಾಡ್ಲಾಗ? ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಅಂತು ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಇದ್ದು, ಇವ್ರ ಬೀಜ ದಿಂದ ಹುಟ್ಟೋಅವ್ರು ಹುಟ್ಟದೆ ಇದ್ರೆ ಒಳ್ಳೇದು. ಸತ್ರೆ ಸತ್ತ ಬೊ__ಮಗ.

ಒಹ್! ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಕಾನೂನಿದ್ದು ಅಂತ ನಿಂಗ ಹೇಳ್ತ್ರ? ಶಾ__! ಆ ಹುಡುಗ ಡ್ರಗ್ಸ್ ತಗಂಡಿದ್ದ, ಅಮಲಗಿದ್ದಿದ್ದ, ಅದಕ್ಕೆ ಅವನ ತಪ್ಪಲ್ಲ, ಅದು ಮಾದಕ ವಸ್ತುವಿನ ತಪ್ಪು ಅಂತ ಬಂದಿಖಾನೆ ಇಂದ ಹೊರಗೆ ಬತ್ತ. ಆಗ ಎ೦ತ ಹೇಳ್ತೆ?

"ಆ ಬಾಲೆ ನಿಮ್ಮ ಜಾತಿ, ಪಂಗಡ, ದರ್ಮದವಳು. ಆ ಹುಡುಗ ಬೇರೆ ಜಾತಿ, ಪಂಗಡ, ದರ್ಮದವನು." <- ಈ ಒಂದು ವಿಚಾರ ಸಾಕು ಜಾತಿ/ಕೋಮು ಗಲಬೆಗಳಾಗಕ್ಕೆ. ಅದೇನಾದ್ರೂ ಅಪ್ಪಿ ತಪ್ಪಿ ಆ ಹುಡುಗನ ಕಡೆ ಅವ್ರು ಅವನು ಮಾಡಿದ್ದು ಬಹು ಗಂಡಸ್ತನದ ವಿಚಾರ, ಅವನ ಮೈ ಮುಟ್ಟಬೇಡಿ ಅಂದ್ರೆ, ರಣ ಹೊಡದಾಟನಲ.

ಯಾಕೋ ಕಾಶ್ಮೀರಿ ಪಂಡಿತರು ನೆನಪಾಗ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕ/ತಂಗಿಯರು ಮನೆಮಂದಿಯ ಎದುರೆದರೆ ಅತ್ಯಾಚಾರಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದಾಗ, ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮಂದಿರ ಕೋಪ ನೆನಪಾಗುತ್ತೆ. ಕೋಪ ಇದ್ರೂ ಎದುರು ಬಂದೂಕು ಹಿಡಿದು ನಿಂತ ಜನರ ವಿರುದ್ದ ಏನೂ ಮಾಡಲಾಗದೆ ಹೋದ ಅವರ ಅಸಹಾಯಕತೆ ನೆನಪಾಗುತ್ತೆ. ಹೋಗಲಿ ಕಾನೂನಾದ್ರು ಅವರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡ್ತಾ ಅಂದ್ರೆ ನಮ್ಮ ಭಾರತದ ಸರ್ಕಾರ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರಿಗೆ ನೋವಾಗ ಬಾರದು ಅಂತ ಸುಮ್ನೆ ಇದ್ದಿದ್ದು ನೆನಪಾಗುತ್ತೆ. ನಮ್ಮ ಮಾದ್ಯಮದವರು ಸೋಲ್ಲೆತ್ತದಿರೋದು ನೆನಪಾಗುತ್ತೆ.

ಕಾಶ್ಮೀರ ನಮ್ಮೂರಿಂದ ದೂರ ಇದೆ ಅಂದ್ರೆ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಮುಸ್ಲಿಂ ಹುಡುಗ ಹವ್ಯಕ ಹುಡುಗಿಯ ಮೇಲೆ ಬಲಾತ್ಕಾರ ಮಾಡಿದ ಅನ್ನೋ ಸುದ್ದಿ ನನಗೆ ನಿದ್ದೆ ಕೆಡಿಸುತ್ತೆ. ನಾನು ಅಹಿಂಸಾವಾದಿಯಾಗಿರಲು ಸಾದ್ಯನೇ ಇಲ್ಲ ಅನಿಸುತ್ತೆ. ಅದೂ ಆ ಹುಡುಗ ಏನೇನೊ ತಿಂದು ಕುಡಿದು ಚಿತ್ತಾಗಿದ್ದೆ, ನನಗೇನು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿದ ಎ೦ದು ಗೊತ್ತಾದ ಮೇಲೆ ಇನ್ನೂ ಕೋಪ ಬರುತ್ತೆ.

ಏನೋ! ನಾನೊಬ್ಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯ. ಹಿಂಸೆ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ನನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ದಕ್ಕೆ ಬಂದ್ರೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಾದರೂ ಉಳಿಸಿಕೋ ಅಂತ ನನ್ನ ಅಂತರಾತ್ಮ ನನಗೆ ಹೇಳುತ್ತೆ. ನಿಮಗೆಲ್ಲ ನಿಮ್ಮ ಆತ್ಮ ಏನು ಹೇಳುತ್ತೆ ಅಂತ ನನಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು?

i belong to so and so

where all do i belong? i relate? i start it chronologically..

(By Birth I belong to..)
* hosalli/hamsagar, sagar talluk, shimoga district, karnataka, india.
* arehada gramapanchaythi, siravante seeme, talaguppa hobaLi.
* havyaka / hindu
* malenaaDiga
* kannadiga
* indian
* human (:D)

(By Education)
* marahankuLi primary school
* hamsagar middle school
* jawahar navodaya vidyalaya, gajnur, shimoga
-- spoorthi house, keerthi house
-- volleyball player
-- computer club
-- NCC
-- DoLLu kuNita
-- rotary/interact club
-- youth parliament
-- jnvg2k (8th batch of JNVG)

* HLS Rao tuition for CET - (sagar-shimoga)
* SJCE
-- E section
-- CS branch
-- 2004 passed out
-- IEEE SJCE
-- SJ LUG (sjce linux users group)
-- Pu??led club

(From where all I stayed)
* Gajnur, Shimoga
* Mysore
-- TK layout
-- aunty mess
* Bengalooru
-- Palace Guttalli
-- RajajiNagar (navrang)
-- Banashankari 2nd stage
* Fremont, California, USA

(Work related)
* Ittiam Systems, Bengalooru, India
-- VoiceBandModems team
-- Wireless team
* Z Research Inc., - (consultant for 3 months in India)
* Zillion Research, India
* Z Research Inc - Engineer at US Headoffice.


(Which all groups/clubs I belong)
* Youth Hostel Associations of India - Life member
* Mensa Bangalore - Life member
* IEEE - Student Member for 4 years, GOLD member for 1 year
* MyLUG - (Mysore Linux Users Group)
* GNU/FSF
* OpenFabrics.Org
* RSS - Used to goto some shakas when i was in 3rd and 4th std. after that never got a chance/time.


What all clubs I can qualify:
* RoyalEnfield owners/riders group: Travelled almost 10000kms of South India on bike. (puNe, kanyakumari, pondicherry, mysore, bluff, sagar/shimoga etc on bike)
* Transcanyon Hikers: (People who did Rim to Rim hiking of Grand Canyon)
* HalfDome conquerors: (People who climbed HalfDome of Yosemity).
* Andes mountain ranges trekkers: Did a small 30kms trekk in Andes at Venezuela


Did I miss anything?

Independence day

People wish me "Happy independence day", i wish them back saying 'same to you'. Well. I understand Independence is a important factor. But surely, I don't feel so 'happy' about Independence day any more. The main reason for it is not independence itself, but the fact is its already 62nd Independence Day, which bugs me the most.

You may ask what is wrong with it.. well, I would say 62years is a long time, and surely I don't believe our country has achieved something great in these years. I see more problems than goods, more challenges in front of us than before. Instead of solving problems we are creating them.

Let me list few points I would consider as failures:

* more divide in the nation on basis of religion/caste/subcastes : Thanks to our politicians and so called secular people, our country is not yet secular. We don't have uniform law for the land, we still have reservations (rather we are adding more reservation).

* look at the image of govt offices in common man: 'give them bribe, your work will be done' i haven't seen any change this behavior in last 60years. corruption is at the core of whole system. Sad to see that our judicial system is also not free of it.

* The divide between rich and poor, city and village has increased over the years, and population control is surely not working.

* I have heard people comparing India with China.. well I would say its a joke, in no sense we are ahead of them at this time (not sure of population, but surely ahead in population density). They win gold after gold in olympics and we feel so proud that we won ONE gold medal.

* I don't see people achieving big at international level in any sports. (Well cricket is THE GAME of India, and we loose there hopelessly too). Country of 1billion haven't yet participated in Football worldcup, no grandslam winner in tennis.. sad.

* People keep sending mails saying Indians are in high number in US (ie, like in NASA, number of doctors, number of software leads), have you thought how many of them come back to India? hardly 0.01% of them. What does that mean? our country has failed to keep them, rather attract them back.

* Our cities are built without much plan and roads are over crowded.

* India still has energy deficiency. we are not independent for our energy needs.

* Not much of growth in tourism. (Naturally India is so great that, people love to visit it even though we have all these problems). Lot of tourist attractive places are crowded by either beggars or monkeys, and sad to mention, with plastic waste.

* Indian brands are not popular inside India only. I know how much of hungama foreign companies make to enter indian market, just because we buy their stuff, where as Indian companies need to struggle in India and goto Africa and Latin america to sale their stuff. Why the Indian companies are not 'cool' compared to foreign brands?


The list of problems goes on and on. If you ask me after mentioning this list, "d00d, you went to US, and now you talk like a foreigner? what is this?", I know, after coming here, I started loving India more. And surely I want to get back as soon as possible. Just for doing my bit of work to solve at least one of the above mentioned points.

I am thinking of entering politics too.. and I plan to change my last name. Hope you guessed it right.. it will be "Gandhi", so I can become Prime minister instead of just and MP or MLA.

ನೀರು.. beer-ಉ

ನಿಜ ಹೇಳಕ್ಕು ಅಂದ್ರೆ ಆನು ಸಣ್ಣಕ್ಕಿರಕ್ಕಿರೆ ಮಜಾ ಇತ್ತು, ಯಾರ್ ಮನೆದಾದ್ರು ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಪ್ಯಾರ್ಲೆ ಕಾಯಿ ಕೊಯ್ಕಂಡು ತಿಂದು, ಅವ್ರತ್ರ ಬಯ್ಸ್ಕಂಡು ಎಂತೂ ಬೇಜಾರಿಲ್ದೆ ಮನಿಗೆ ಹೊಗ್ತಿದ್ಯ. ಬರಿ ತೋಟದ್ದ ಪ್ಯಾರ್ಲೆಕಾಯಿ ಒಂದೆ ಅಲ್ಲ.. ವಾಟ್ಪ್ಯಾರ್ಲೆ ಹಣ್ಣು, ಮುಳ್ಳಣ್ಣು, ರಂಜ್ಲೆ, ಸಂಪ್ಗೆ, ಮಾವಿನ್ಹಣ್ಣು, ಗೇರ್ಹಣ್ಣು, ಚೊಳ್ಳೆಹಣ್ಣು, ಹೊಳೆದಾಸ್ವಾಳ, ಕೌಳಿಕಾಯಿ, ನೇರ್ಲೆಹಣ್ಣು, ಮುರ್ನ್ಹುಳಿ, ಹಲ್ಸು... ಹೇಳ್ತಾ ಹೊದ್ರೆ ಯೆಲ್ಲಾ ಥರ ಹಣ್ಣು ನೆನ್ಪಾಗ್ತ. ಇಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ.. ಬಾಳೆಹಣ್ಣು, ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ, ಕಬ್ಬು, ಕಾಕ್ಪಟ್ಲೆ, ಅನಾನಸ್, ಪಪಾಯ.. ಒಂದಾ ಯೆಲ್ಡಾ.. ಸಿಕ್ಸಿಕ್ಕಿದ್ ಮರ ಹತ್ತಿದ್ದು, ಸಿಕ್ಸಿಕ್ಕಿದ್ ಹಣ್ಣು ತಿಂದಿದ್ದು. ಹಣ್ಣು ಸಕಾಗಲ್ಲೆ ಹೇಳಿ ಹೂವಲ್ಲ ತಿಂದಿದ್ಯ ಯೆಂಗ, ಕಮಲದ ಹೂ ಬುಡ ಒಳ್ಳೆ ರವೆರವೆ ತರ ರುಚಿ ಇರ್ತು. ಬೆಳಿದಾಸ್ವಾಳದ್ದು ಕಷಾಯ ಒಳ್ಳೆ ರುಚಿ. ಹಣ್ಣು ಹೂವಿಗೆ ನಿಲ್ಸ್ದೆ, ಹಣ್ಣಿನ ಬೀಜ, ಬಳ್ಳಿ, ಎಲೆ, ಸೊಪ್ಪು, ಬೇರು, ಅದು ಇದು ಹೇಳಿ ಎಂತಾತ ಅದು ತಿಂದಿದ್ದು ನೆನ್ಪಿದ್ದು ಯೆಂಗೆ. ಆಸ್ರಾದ್ರೆ ನೀರು ಕುಡಿಯದು ಅಬ್ಯಾಸ, ಬಾವಿ ನೀರು, ಬೋರ್ವೆಲ್ ನೀರು, ಹೊಳೆ ನೀರು, ಕೆರೆ ನೀರು.. ಅಬ್ಬಿ ನೀರು.. ಹೇಳ್ಕ್ಯೊತ ಹೊದ್ರೆ ಸುಖಿಲ್ಲೆ. ತೀರ ಹೆಚ್ಚ್ಗೆ ಅಲ್ಲ.. ಬರಿ ೧೦-೧೫ ವರ್ಷ ಹಿಂದಪ, ಈಗೆಲ್ಲ ಯೆನ್ ಪಕ್ಕ ಇರ ಜನಕ್ಕೆ ಮಿನಿರಲ್ ವಾಟರ್ರೆ ಆಗಕ್ಕು, ಯೆಂಗೆ ಹೆಂಗಾತ ಹಂಗೆ, ಸುಮ್ಕೆ ಕುಡಿಯಕ್ಕೆ ನೀರು ಕೊಡ್ರಪ್ಪ ಹೇಳಿರು ಜನ, "ಬೇಡ ಕಣೊ, ಇಲ್ಲಿ risk ತಗೋ ಬೇಡ, ಯಾಕೆ ಸುಮ್ನೆ" ಅಂತ ಹೇಳಿ ಮಿನಿರಲ್ ವಾಟರ್ ಕುಡ್ಸ್ತ..

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಎಂತಕ್ಕೆ ಹೇಳಿದಿ ಅಂದ್ರೆ, ಆನು beer ಕುಡಿತಿ, (ತೀರಾ ಅಲ್ಲ.. ಆದ್ರು ಅವಾಗಿವಾಗ), ಅದು ವಿಜ್ಙಾನದ ಪ್ರಕಾರನೆ ಕೆಟ್ಟದ್ದು, ಆದ್ರು ಜನ ಎಂತು ಹೇಳದಿಲ್ಲೆ.. ಸೀದಾಸಾದ ನಲ್ಲಿ ನೀರು ಕುಡಿಯಕ್ಕೆ ಬ್ಯಾಡ ಹೇಳ್ತ.. ಬೇಜಾರಾಗ್ತು.. ಅಲ್ಲ.. ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಇರೋದ್ರಲ್ಲೆಲ್ಲ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಅಂದ್ರೆ ನೀರು ಹೇಳಿ ಸುಮಾರು ಜನ ಹೇಳ್ತ, ಅಂತದ್ರಲ್ಲಿ, ನಂಗ ನೀರನ್ನ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಕುಡಿಯ ಹಂಗಿಲ್ಲೆ ಅಂದ್ರೆ ಬಾಳ ಬೇಜಾರಾಗ್ತು.. ಅವ್ರು ಹೇಳದೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.. ಇತ್ತಿತ್ಲಗೆ ಹ್ಯಂಗಾತ ಹಂಗೆ ನೀರು ಕುಡ್ದ್ರೆ ಜ್ವರ ಬರದೂ ನಿಜ.. ಹತ್ವರ್ಷ ಹಿಂದೆ ಸರಿ ಇದ್ದಿದ್ದು ನೀರು ಈಗ ಸರಿ ಇಲ್ಲೆ ಅಂದ್ರೆ ಯಾರು ಕಾರಣ ಅಂತ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡಕ್ಕಾಗ್ತು.

ಎಂಗೆ ಸುಮಾರು ಜನ beer/alcohol ಕುಡಿಯಡ ಹೇಳಿ ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡ್ತಾ ಇರ್ತ, ಇವತ್ತು ಕೈಲಿರ KF ಬಾಟ್ಲಿ ಮೇಲೆ ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡಿ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೆ, ಯಾವತ್ತಿಗೆ ನಾನು, ಯಾವ್ ನಲ್ಲಿಲಾರು ಬರ ನೀರು ಕುಡಿಯ ಹಂಗಾಗ್ತ, ಯಾವ್ ಹೊಳೆ ನೀರು ಕುಡಿಯ ಹಂಗಿರ್ತ, ಯಾವ್ ನದಿ ನೀರಾರು ಖುಷಿಲಿ ಕುಡಿಲಕ್ಕ, ಅವತ್ತಿಂದ beer/alcohol ಮುಟ್ಟದಿಲ್ಲೆ...

ನನ್ನಜ್ಜ

ನನ್ನಜ್ಜ ಇನ್ನಿಲ್ಲ.. ಇಂದು ಬೆಳ್ಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದ ಕೂಡಲೆ ಮೊದಲು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದ ಸುದ್ದಿ ಇದು. ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿದು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯವಾದರೂ ಯಾವುದೆ ಬಾವನೆಗಳಿಲ್ಲದೆ ಕುಳಿತಿದ್ದೆನೆ ನಾನು, ಇಪ್ಪತ್ತುಸಾವಿರ ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ. ಗೌಡ ಯಾವಾಗಲು ನನಗೆ ಬೈಯುವುದು ನೆನಪಾಗುತ್ತೆ.. "inhuman ನೀನು" ಎಂದು. ಬಹುತೇಕ ನಿಜ. ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಸಾವು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಖಚಿತ. ಬಹುಷಃ ಮೂರು ದಿನದ ಹಿಂದೆ ಅಜ್ಜನಿಗೆ "brain hemorrhage" ಆಗಿದೆ ಎಂದು ಸುದ್ದಿ ಬಂದಾಗಲೆ ಈ ಬಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಿಂದ ಹೊರಬರುವುದು ಅನುಮಾನ ಎಂಬ ಬಾವನೆ ಅಮ್ಮನ ದ್ವನಿಯಲ್ಲಿತ್ತು. ಅದರಿಂದಲೆ ಏನೋ, ಇಂದಿನ ಸುದ್ದಿ ಬರಸಿಡಿಲಿನಂತೆ ನನ್ನನ್ನು ಅಪ್ಪಳಿಸಲಿಲ್ಲ.

ಅಜ್ಜನಿಗೆ 86 ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಾಗಿತ್ತು, ಅವರ ಮೊದಲ ಮೊಮ್ಮಗ ನಾನು. (ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ಅವರ ಹಿರಿಯ ಮಗಳು). ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ ನನ್ನನ್ನು ಕಂಡರೆ. ನಾನು ಸಣ್ಣವನಿರುವಾಗ, ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೆ ಅಜ್ಜನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಗೂಡು ಕಟ್ಟಿದ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳಿಗೆ ಅಕ್ಕಿ ಕಾಳು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅಜ್ಜ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಪೂಜೆಗೆ ಹೊಗುವ ಮೊದಲು ತೀರ್ಥದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಈಜಾಡಿ ಮಡಿಯಲ್ಲಿ ಗರ್ಭಗುಡಿ ಹೊಕ್ಕರೆ, ಪುಕ್ಕಲ ನಾನು, ನೀರು ಕಂಡರೆ ಹೆದರಿಕೆ, ಬರಿ ಕೈಕಾಲು ತೊಳೆದು, ಚಿಕ್ಕವ ಎಂಬ ರಿಯಾಯಿತಿ ಮೇಲೆ ಅಜ್ಜನೊಟ್ಟಿಗೆ ಹೊಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿನ ಗಾಡಿಯಿತ್ತು. ಹೋಗುತ್ತಿರುವ ಗಾಡಿಗೆ ಹಿಂದಿಂದ ಹಾರಿ ಹತ್ತುವುದು, ಗಾಡಿ ಓಡಿಸಿದ ನೆನಪುಗಳು ಮಸಕು ಮಸಕಾಗಿ ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿವೆ. ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಅಜ್ಜನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೆಡೆಯುವ ನವರಾತ್ರಿ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಬೇರೆಯದೆ ಕಳೆಯಿತ್ತು. ಒಟ್ಟಾರೆ, ವರದಾಮೂಲದಲ್ಲಿ ನವರಾತ್ರಿ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟೊಂದು ನೆಂಟರಿಷ್ಟರು, ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ರೀತಿಯ ಮಂಟಪಗಳು, ನವರಾತ್ರಿಯ ಒಂದೊಂದು ರಾತ್ರಿ ನೈವೇದ್ಯಕೆ ಒಂದೊಂದು ಬಗೆಯ ಬಕ್ಷ್ಯಗಳು.. ಈಗಲೂ ಬಾಯಲ್ಲಿ ನೀರೂರುತ್ತದೆ. ಅಜ್ಜನಿಗೆ ಐವರು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು, ಒಬ್ಬ ಮಗ. ನನ್ನಮ್ಮ ಮೊದಲ ಮಗಳು. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬಡತನ ಇದ್ದೆ ಇತ್ತು, ಆದರೂ ಅಜ್ಜ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಗೆ ಆಸೆ ಪಟ್ಟವರಲ್ಲ.

ಅಜ್ಜನ ಕಾಲಕ್ಕೂ ನಮ್ಮ ಕಾಲಕ್ಕೂ ಇರುವ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ನನ್ನ ಅಜ್ಜನ ಇತ್ತಿಚಿನ [೩-೪ ವರ್ಷಗಳ] ಕೆಲವೊಂದು ಬೇಟಿಯಲ್ಲಿ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ.

ಅಜ್ಜ: "ಯೆಂತೊ ಅಪಿ! ಹೊಸ ಮೆಟ್ಟು ತಂಗಡಂಗೆ ಕಾಣ್ತು?"
ನಾನು: "ಹೌದ ಅಜ, ಬೇಕಲ, ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೊಪ್ಲೆಲ್ಲ"
ಅಜ್ಜ: "ಚಲೊ ಇದ್ದಲ, ಎಷ್ಟು ಮಡ್ಗಿದೆ? 200 ರುಪಾಯಾರು ಆಗಿಕ್ಕು"
ನಾನು: [ಸ್ವಲ್ಪ ಹಿಂದೆಮುಂದೆ ನೊಡುತ್ತ] "ಅದಕ್ಕೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಗೆ ಕೊಟಿದ್ನ" [ನಿಜವಾದ ದರ: 2000Rs]
......

ಅಜ್ಜ: "ನಿಂಗೆ ಸಕಾಗ ಅಷ್ಟು ಸಂಬ್ಳ ಬತ್ತನ ಅಪಿ?"
ನಾನು: "ಸಕಾಪ ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ಬತಲ್ಯ ಅಜ, ಆದ್ರೂ ಅಡ್ಡಿಲ್ಲೆ, ತೀರಾ ಕಡ್ಮೆನು ಬತಲೆ.. ಮದ್ಯಕೆ"
ಅಜ್ಜ: "ಹಂಗರೆ ಒಂದೈದು ಸಾವ್ರನಾರು ಬತಲ್ಯನ?"
ನಾನು: "ಐದು ಸಾವ್ರ!! ಅಜ, ಆನು ಸಾಗರದಗಿಲ್ಲೆ, ಬೆಂಗಳೂರಗಿದ್ದಿ, ಅದಕ್ಕಿಂತ 8-9 ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಗೆ ಬತ್ತ ಮಾರಯ"
[ಪುಣ್ಯ! ಅವತ್ತೆ ಅಜ್ಜನಿಗೆ heart attack ಅಗಲಿಲ್ಲ]
ಅಜ್ಜ: [:O] "ಅಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕೊಡ್ತ್ವಾ? ಎಂತ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ್ತ್ಯೊ ನೀನು?"
............

ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಬೇಜಾರಿತ್ತು ಅವರಿಗೆ, ಉಪನಯನ ಆದ್ರೂ ಸಂದ್ಯಾವಂದನೆ ಮಂತ್ರ ಬರೊಲ್ಲ, ಪೂಜಾಮಂತ್ರಗಳು ಬರೊಲ್ಲ ಅಂತ. ಈಗ ಅಜ್ಜನಿಗೆ ಸಂಬಂದಪಟ್ಟ ಎಲ್ಲಾ ವಿಚಾರಗಳೂ ಬರಿ ನೆನಪು ಮಾತ್ರ :( ಅವರ ಕಾಲು ಮೆಟ್ಟಿ massage ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಿದ್ದು, ಒಲೆ ಮುಂದೆ ಕುತು ಎಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿ ಕೈ ಒತ್ತಿದ್ದು, ಅವರು ಬೆಳ್ಬೆಳ್ಳಿಗ್ಗೆ ಯೆದ್ದು, ನನ್ನ ಎಬ್ಬಿಸಿ, ದೆವ್ರಿಗೆ ಹೂವು ಕೊಯ್ಲಿಕ್ಕೆ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೊಗ್ತಿದ್ದಿದ್ದು, ದಿನಾ ಸಯಂಕಾಲ ತೀರ್ಥದಲ್ಲಿ ಈಜಾಡಿ, ಸಂದ್ಯಾವಂದನೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದಿದ್ದು, ನವರಾತ್ರೆಯ ಪೂಜೆ, ಎಲ್ಲವು ಬರಿ ನೆನಪು. ಆದರೆ, ಈ ನೆನಪುಗಳು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅಮರವಾಗಿರುತ್ತವೆ.

/whois /me

i have read many blogs of friends/random ppl about writing 'whoam i' type of posts. Yes! i understand. This is because importance to 'identity' itself is been great these days. Many people think a lot about all these factors, what is the goal of life, am i doing enough, am i doing it right?, how much better can i get? what are my roots? is it correct for me to do this? well, lot of questions and notice that 'i' is involved in everything. afterall, 'i' is 'me' for everyone, and 'me' is a very important factor.

I have noticed one thing. This 'whoam i' type of questions bothers people who change their life style, who shifts environments, like people coming from village to town, town to city, city to metro, metro to travel abroad etc.. If you stick to one type of environment, you are -almost- not bothered about all these things because, you are always used to stuffs surrounding you. Mostly thats the reason why elders keep complaining about the change in culture, youth going out of control, we complaining that current day kids are not like us (when we were kids), we say they miss 'growing up in 80s' factor etc. Well, everybody has something or other to say about change, and obviously change is inevitable.

i avoid considering questions which takes some energy to give answer, like "whoam i?" (to your knowledge, energy and giving answer has direct relationship, ofcourse because brain is involved, which takes ~40-50% of bloodsupply, and equal or more amount of energy than whole other body parts combined). I try to think less, and be lazy most of the time. hence, i prefer to go with my instincts. I don't think about future much, hence no savings or anything, similarly maths is getting out of my head gradually, and so i don't take any worry about investment, returns, finance management etc. I don't like options, i hate buffet lunch, because i feel like eating everything, and i can't decide whats good for me.. i would like to order 'same for me' or 'make it two' type-ish when i goto restaurants, (ofcourse i order drinks myself, as that doesn't require second thoughts :p)

but today, i ate bit more, and had slept for some extra hours, so had some energy to spare on brain cycles. also it was sometime since i wrote something here.. so took up this question "Whoam I?", "where can i relate myself".

unlike many people i see, questioning themself like this and ending a post without concluding, i know well what i am. well, i know by heart, by head (and even by body :O) i belong to village, to be specific, belong to 'malenaDu'. I grew up playing with trees, eating raw fruits plucked directly from tree, climbing hills, playing chinni-daanDu, bugri, goli, kusti (well, this was unofficial game in our primary school :O), marakothi and many more similar games. I never liked going to school as a kid. Whole of our village at that time had just one TV (it had ~20 houses), i never had TV at home till i entered jnv. We used to have lot of time, and it was complete fun. 1-4th, my school was nearby, just 0.5miles from home. in 5th it was 1miles away, and 4months it used to rain a lot, so we used to goto school covered in plastic covers, i think one year i got a raincoat too, but i tore it, hence not got any more raincoats.

Life took a serious turn when i got selected in jnv entrance test. (well i wrote the test for not passing it :p)

next 7 years i spent in JNVGajanur, and it takes a whole new post rather a book to tell about that life. i learnt a lot in jnv. not just syllabus, but also sports, and -computers-,

i will stop here about what happened with me in past and try to get answer to 'what am i or who am i', type of question. Well, i grew up as a kid without much restriction at home, hence learnt responsibility, but never learnt working under somebody else. I can respect someone for their capability, but i don't like the idea of working under someone full time. taking challenges was always a thing i liked. I am a listener most of the time, don't like arguing, i have my own explaination, way to do things. I don't get bothered if people say something about my style, my dress, my language, or anything. i like world peace, like a quite place, my mood swings very fast, but overall avg stays well within normal to happy state. like travelling, nature always amazes me, and keeps reminding me how small i am.. love to learn new things, try out new things. never get bothered because my communication skills are bad, or i am not so good technically. i am not an atheist, but can't say that i believe in god, or follow a religion. I like Hinduism, just because other religions never attracted me and never was required for me. i am open with my eating and drinking habbits and never say no to experimenting, the food i don't like are red meat and bland food.

if you don't know me, you may feel i am little reserved and not very talkative.. but be aware, if you are well within my close circle, you will be saying 'nilsale' (ie, stop it man) most of the time.

well, my energy is almost compensated for the day. i will stop now.. drop me a comment if you need more :D (well, you can comment even otherwise)

ನಿಮ್ಮ ಕಂಪನಿಗೆ ಅಂತ ತಗೋತಿನಿ

ಇವತ್ತು ಆಫೀಸ್ ನಿಂದ ಹೊರಡ್ತಾ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ, ಅಲ್ಲೆ ನಮ್ಮ CTO ಗೆ ತುಂಬಾ ಬೇಕಾದವರ ಮನೆಯಿಂದ ಫೋನು, ನಮ್ಮನೆಗೆ ಬಾ, ಮಸಾಲಾ ಪುರಿ ರೆಡಿ ಇದೆ ಅಂತ. ಅವ್ರು ನನ್ನನ್ನ ಕೇಳಿದ್ರು ಹೋಗೊಣವಾ? ಅಂತ, ಎಂಗೆಂತ ಮಳ್ಳ ಹೊಗ್ದೆ ಇರಕ್ಕೆ, ಬಿಟ್ಟಿ ತಿನ್ನಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ರೆ ಎತ್ಲಗಾದ್ರು ಹೋಗಕ್ಕೆ ರೆಡಿ ಆನು, ತೀರ ತಲೆ ಹೊಗ ಕೆಲ್ಸ ಎಂತು ಬಾಕಿ ಇರ್ಲೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೊದ್ಯ. ಅಲ್ಲಿ ಹೋದ್ರೆ ಗಾಯತ್ರಕ್ಕನ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಬಂದಿದ್ದ, "ಕುಡಿತ್ಯನಾ?" ಕೇಳಿದ, ಅಯ್ಯೋ ದೇವ್ರೆ, ಈ ದೇಶಕ್ಕೆ ಬಂದಮೇಲೆ ಕುಡಿಯಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಜೊತೆ ಇಲ್ಲೆ ಹೇಳಿ ಬೇಜಾರಲ್ಲಿದ್ದ ನಂಗೆ ಒಳ್ಳೆ ಜೊತೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಹಂಗಾತು ಹೇಳಿ, "ಓಕೆ! ಅಂಕಲ್" ಅಂತ ಹೇಳಿದಿ, ಅವ್ರು ವೋಡ್ಕ ಬಾಟ್ಲಿಯಿಂದ ಸುಮಾರು ಸುರ್ದ ಕೂಡ್ಲೆ, ಸಾಕು ಅಂಕಲ್, ನಿಂಬು ಇದ್ರೆ ಹಾಕಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದಿ. ಅವ್ರು ಫುಲ್ ತಂಡ್! "He is a seasonal drinker! you see" ಅಂತ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹೇಳದಾ? ಎಂಗೆ ನಾಚ್ಕೆ! ಮಳ್ಳನ, 70 ವರ್ಷ ಆದವ್ರು, ಕುಡ್ದು ಸುಮಾರು ಅನುಬವ ಇರೋರು ಈ ತರ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಎಂತಾಗಡ? ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಒಳ್ಳೆ (ಅಂದ್ರೆ 'ತಮ್ಮ' ಅನ್ನೊ) ಬಾವನೆ ಇಟ್ಕೊಂಡ ಕೆಲಾವೊಬ್ರು ಫುಲ್ ಶಾಕ್! ಸುಮ್ನೆ ಹೇಳದಲ್ಲ, ನಾನು ಹೆಂಡದ್ ಅಂಗಡಿಲಿ ನೊಡ್ದೆ ಇರ ಬ್ರಾಂಡೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿದ್ದಿದ್ದ, ತೀರ ಬೇಡ ಹೇಳಕ್ಕೆ ಮನ್ಸು ಬರ್ಲೆ, "ಆಗ್ಲಿ ಅಂಕಲ್! ಯೇನೊ, ನಿಮ್ಗೆ ಕಂಪನಿಗೆ ಅಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಇರ್ಲಿ" ಅಂತ ಹೇಳಿ ಕುಡಿಯಕ್ಕೆ ಕೂತಿ. ಒಳ್ಳಿ ರುಚಿ ರುಚಿ ಅಡ್ಗೆ, ಅದ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಹಂಗೆ ಹಪ್ಳ, ಮಸಾಲ ಪುರಿ, ಅದು ಇದು ಹೇಳ ಒಳ್ಳೆ ಜೊತೆ ಆತು. ಅಂಕಲ್ ಬೇರೆ ಅವ್ರ ಅನುಬವದ ಒಳ್ಳೋಳ್ಳೆ ಕಥೆ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದ, ಕೇಳ್ತಾ ಕೇಳ್ತಾ ವೊಡ್ಕ ಬಾಟ್ಲಿ ಪೂರ್ತಿ ಖಾಲಿ ಆಗಿ ಅಂಕಲ್ ವೈನ್ ಬಾಟ್ಲಿ ತೆಗ್ದ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಬಿಟ್ಟು ಅದೂ ಖಾಲಿ :ಓ, ಎಂತಾರು ಹೇಳು, ಇಷ್ಟೆಲ್ಲದರ ಮದ್ಯ ಬಂದ ವಿಚಾರಗಳು ಬಹು ಮುಖ್ಯವಾದುದ್ದಾಗಿತ್ತು. ಮಕ್ಕಳು, ಅವರ ಬೆಳವಣಿಗೆ, ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಏನೇನು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ, ಮುಂತಾದವುಗಳು. ಒಟ್ಟಾರೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಕಳೆದ ಒಂದು ಸುಂದರ ಸಂಜೆ

ಒಂಟಿತನ - ೧

ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಮೂರುವರೆ ತಿಂಗಳಾಯಿತು! ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇದೆ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಾನು ಇಷ್ಟು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಕಳೆದಿದ್ದೆನೆ. ಬಹುಷಃ ಇನ್ನು ಬಹುದಿನಗಳನ್ನು ಇದೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಳೆಯ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ :(

ನಾನು ಎನನ್ನಾದರು ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ದ್ವೇಷಿಸೋದಿದ್ದರೆ ಅದು 'ಒಂಟಿತನ'. ಮಾನಸಿಕ ಒಂಟಿತನ. ನಾನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ 5-6 ದಿನಗಳು ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಹೊಗದೆ, ಬರಿ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಒರಗಿ ದಿನಗಟ್ಟಲೆ ನನ್ನ ಲ್ಯಾಪ್ಟಾಪ್ ನ ಕೀಲಿಪಟ ಒತ್ತುತ್ತ, ಕಪ್ಪು ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಬರುವ log messages ನೊಡುತ್ತಾ, emacs ನಲ್ಲಿ ಕೋಡ್ ಬರೆದು, compile ಮಾಡಿ, memory leaks ಇದ್ಯಾ ನೊಡ್ಕೊತಾ ಕಳೆದಿದ್ದಿದೆ. ನಾನು ಬರೆದ ಕೋಡ್ ನಲ್ಲಿ ಏನೋ ಸರಿ ಇಲ್ಲ ಅನಿಸಿದರೆ ರಾತ್ರೆಯಲ್ಲ ಅದರ ಬಗ್ಗೆನೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಮಲಗಿ ಬೆಳ್ಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದು, ಆ bug fix ಮಾಡಿದ್ದಿದೆ. ನನಗೆ ಕೆಲಸದ ಬಗ್ಗೆ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಬೇಜಾರಾಗಿಲ್ಲ. ಕಳೆದ ಎರಡು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಬಹುಷಃ 20ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ದೇಶಗಳ ಜನ ಪರಿಚಯ ಆಗಿದ್ದಾರೆ. ಎಲ್ಲವೂ ಸಂತೋಷಮಯ. ಎರಡೇ ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಅವತಿ ನನ್ನನ್ನು "ನಮ್ಮ ಕಂಪನಿಗೆ ಬರ್ತೀಯಾ?" ಅಂತ ಕೇಳಿದಾಗ, "ಖಂಡಿತಾ!" ಎಂದು ಕ್ಷಣ ಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಿಸಿದ್ದೆ. ಅಂದು ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿದ್ದಿದ್ದು ಬರಿ 5 ಜನ, (3 ಜನ ಬಾರತದಲ್ಲಿ, ಇಬ್ಬರು us ನಲ್ಲಿ). ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿರೋ, ನಮ್ಮ ಜೊತೆ ಆ ಮೊದಲು ಇದ್ದ ಹುಡುಗರನ್ನ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡು, ಈಗ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ೧೫ ಜನ ಇದ್ದಿವಿ. ಈ ಎರಡು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ, ಕೆಲಸ ಯಾವಾಗಲೂ ಇದ್ದೆ ಇತ್ತು. (ಈಗಲೂ ಇದೆ, ಇನ್ನೂ ಸುಮಾರು ಕಾಲ ಇದ್ದೆ ಇರುತ್ತದೆ). ಇದೆಲ್ಲಾ ಯಾಕೆ ಹೇಳಿದೆ ಅಂದ್ರೆ, ನನಗೆ ಒಂದು ವಾರ ರಜಾ ಕೊಟ್ಟು, ಈ ವಾರ ಸುಮ್ಮನೆ ಮನೆಯಲ್ಲೆ ಇರು ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಬಹುಷಃ ಬಹಳ ಕಷ್ಟ ಆಗುತ್ತೆ.

"ಅಲ್ದಪ! ಬರಿ ಕೆಲ್ಸ ಒಂದೆ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಬೇಜಾರು ಬತಲ್ಯಾ?", ಜನ ಕೆಳ್ತಾನೆ ಇರ್ತ ನನ್ನ. ಹೌದು, ಬರಿ ಕೆಲಸ ಒಂದೆ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಕಷ್ಟ. ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಒಂಟಿತನ ಕಾಡ ಬಾರದು ಅಂತೇಳಿ, ಇಲ್ಲೆ ಇರೊ gymಗೆ ಹೊಗ್ತಿ. ಟೊರೆಂಟ್ ಇಂದ ಮೂವಿ ಡೌನ್ಲೊಡ್ ಮಾಡಿ ನೊಡ್ತಿ, youtube ಇಂದ ಸಾಲ್ಸ steps ನೋಡಿ ಕಲಿತಿದ್ದಿ. tennis ಮ್ಯಾಚ್ ಇದ್ರೆ ನೊಡ್ತಿ. ಪುಸ್ತಕ ಒದ್ತಾ ಇರ್ತಿ. skate board ಒಂದು ಸುಮಾರು ಚೆನಾಗೆ ಕಲ್ತಿದ್ದಿ. i am happy :D but is this enough?

ಹೌದು! ಏನೊ ಒಂದು ಕೊರತೆ ಕಾಡುತ್ತೆ. ವಯಸ್ಸು ಬಡ್ಡಿಮಗಂದು, ಮನಸ್ಸು ಏನೇನೊ ಬಯಸುತ್ತೆ. ಬೇಜಾರಾದಾಗ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಮಾತಾಡಲು ಇನ್ನೊಂದು ಜೀವದ ನಿರೀಕ್ಷೆ. ಆದರೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತು, ಈ ಒಂದು ವಿಷಯವಾಗಿ ನಾನೆ ಇನ್ನು ತಯಾರಿಲ್ಲ.. ಇನ್ನೆರಡು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಕೈಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ದುಡ್ಡುಮಾಡಿ, ಬಾರತಕ್ಕೆ ಬಂದ್ರೆ ಅಗ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸೋಣ.

ಕ್ಷಮಿಸಿ ಬಿಡಮ್ಮ

ಬಂಧನ(bonding)! ನಂಟು(relate)! ಈ ಎರಡು ಶಬ್ದಗಳಿಂದ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬಹುತೇಕ ಪದಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿವೆ. ಏನೇನು ಶಬ್ದಗಳು ಇರಬಹುದು ಅಂತ ಯೊಚಿಸ್ತ ಹೋದೆ, ಸಂಭಂಧ, ಬಂದು, ಭಾಂದವ್ಯ, ನೆಂಟ,ನೆಂಟಸ್ತಿಕೆ, ಇತ್ಯಾದಿ, ಇತ್ಯಾದಿ. "ಹೌದು, ಯಾಕಪ್ಪ ಇವೆಲ್ಲ ನೆನ್ಪಾಯ್ತು ನಿಂಗೆ" ಅಂತ ನೀವು ಕೇಳ್ಬೋದು. ಈ ಪದಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಸುಮಾರಷ್ಟೆ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಿನಿ. "ಅಪ್ಪಿ, ತಲಿಗೆ ಹಚ್ಚಕಳ್ಳಡ" ಅಂತ ನಿಂಗ ಹೇಳ್ತಿ ಅಂತ ನಂಗೆ ಗೊತಿದು. ಅದ್ರು ನಾ ಯೆಂತಕ್ಕೆ ಈ ವಿಚಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ತ್ನಪ್ಪ ಅಂದ್ರೆ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ಆ 'ಬಂದನ' ಅನ್ನ ಬಾವನೆ ಕಡ್ಮೆ. ನನ್ನ ಮಂತ್ರ ಅದು, 'life moves on', ಹಂಗಂತ, ನನ್ನ ನಂಟು ಎಲ್ಲಿದು ಅಂದ್ರೆ, ಹೇಳದು ಸುಮಾರಷ್ಟೆ ಕಷ್ಟ. ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಮಲೆನಾಡಮಡಿಲ ಹವ್ಯಕ ಒಟ್ಟುಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ. ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ನವೋದಯ ವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಜೀವನ. ಅಲ್ಲಿ 7 ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದ ನಂತರ 4 ವರ್ಷಗಳು ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ತಾಂತ್ರಿಕ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ. ನಂತರದಲ್ಲಿ, 4 ವರ್ಷಗಳು ನಮ್ಮ ಬೆಂಗಳೂರು ಮಹಾನಗರಿಯಲ್ಲಿ. ಒಟ್ಟಾರೆ ಯೆನ್ ಭಾಷೆ ಕುಲ್ಗೆಟ್ ಹೊಗೈತ್ರಿ. ಒಂದಾ ಮಾತ್ ಹೇಳ್ ಬೇಕಂದ್ರ, ನಾನೊಬ್ಬ ಕನ್ನಡಿಗ. ಹೆಂಗಂದ್ರೂ ಬೇರೆ ಭಾಷೆ ಬರಲ್ಲ, ಅದ್ರಲ್ಲೂ ಈ ಬಡ್ಡಿಮಗಂದು ಇಂಗ್ಳಿಶು, ಮಾತಾಡಕ್ಕೆ ಬತಲ್ಯಪ. ಬರೆಯಕ್ಕೆ 'spell checkers' ಇದ್ದ, ಅಡ್ಡಿಲ್ಲೆ. ಇಲ್ದೆ ಹೊಗಿದ್ರೆ, ಕಥ್ಯಾ? ಪುಣ್ಯ ಮಾರಾಯ, BE ಮಾಡಿದ್ದಿ ಬಚಾವು, ಪಾಸಾರು ಆದಿ, ಇಲ್ದೆ ಹೊಗಿದ್ರೆ, ಊರಗೆ ತೋಟ ನೋಡ್ಕ್ಯೋತ, ಕೊಟ್ಗೆಲಿ ಎಮ್ಮೆ ಮೈ ತೊಳ್ಸ್ಗ್ಯೊತ, ಇರಕಿತ್ತು. ಹಂಗಂತ, ಊರಗೆ ಅದನ್ನ ಮಾಡದು ತಪ್ಪಾ ಕೇಳಿರೆ ತಪ್ಪಲ್ಲ. ಯೆಂಗೆ ಮೈಗಳ್ತನ ಸಣ್ಣಕಿದ್ದಾಲಿಂದನೆ ಬಯಿಂದು. ಅದ್ಕೆ ಸುಮಾರೆ ಕಷ್ಟಾಗ್ತಿತ್ತು ಹೇಳಿ ವಿಚಾರ.

"ಇಷ್ಟೆ ವಿಚಾರಾಗಿದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿ ಒದ್ದಾಡ್ಕೊತ ಬರ್ಯದು ಯೆಂತಿತ್ತು? ಮಳ್ಳಪ" ಹೇಳಿ ನಿಂಗ ಮಾತಾಡ್ಕ್ಯತ್ತಿ, ನಂಗೊತ್ತಿಲ್ಯನ ಅಪ್ಪಿ. ಇಲ್ಕೇಳಿಲ್ಲಿ. ಬರಿ ಕನ್ನಡ ಒಂದೆ ಬರದು ನಂಗೆ ಅನ್ಕಂಡು, ಅಮೇರಿಕಕ್ಕೆ ಬಂದ್ರೆ, ಯೆನ್ನ ಬಾಸು ವಿಮಾನನಿಲ್ದಾಣದಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದವ್ನೆ, "ಹೆಯ್! ಕೈಸೆ ಹೊ?" ಅಂತ ಕೇಳಕ್ಕಾ? ಹೊಗ್ಲಿ. ಅವ್ರ ಮನೆ ಆತು, ಎಲ್ಲರು ಹಿಂದಿ ಮಾತಾಡ್ತ, ಅವ್ರ ಜೊತೆಗೆ, ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಸಿನೆಮಾ ನೋಡಿ ಕಲ್ತ್ಗಂಡಿದ್ ಹಿಂದಿಲಿ ಮಾತಾಡಿ ಕಳತ್ತು. ಇಲ್ಲಿ DL ತಗಳಣ ಅಂತ driving class ಗೆ ಸೇರಣ ಅಂತ ಪೊನ್ ಹಚ್ಚಿರೆ, "hello! driving school. Kevin here", ಅಂತ ಉತ್ರ. ಎಲ್ಲ ಆತು, ಶುರು ಮಾಡಣ ಅಂತ ಕ್ಲಾಸ್ಗೆ ಹೊದ್ರೆ, ಅಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ 'ಕರಣ್ ಬಾಯಿ' ಕಲ್ಸದು. ಅವನ್ ಪ್ರಕಾರ ಯೆಂಗೆ ಡೆಲ್ಲಿನಡ :ಓ ನನ್ನ ಹಿಂದಿ ನೊಡಿರೆ ಚೆನಾಗೆ ಬತ್ತು ಹೇಳ್ತ್ನಪ್ಪ ಅವ. ಸರಿ, ಎಮ್ ಬಾಸ್ ಮನೆಲಿ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಹೇಳಿ ಬರವ್ಳು mexican ಅಂತ ಗೊತಾತು. ಅವ್ಳಿಗೆ 'ಹೊಲಾ! ಕೊಮೊ ಎಸ್ತಾಸ್?' ಅಂತ ಕೇಳಿರೆ ಅವ್ಳು ಎನ್ನ ಲ್ಯಾಟಿನೊ (ಹೊಯ್! ಲಾಟೀನು ಅಲ್ಲ, ಹಂಗಂತ ಇಂಗ್ಲಿಶಗೆ ಹೇಳಿರೆ, ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೇರಿಕದವ ಅಂತ) ಅಂದ್ಕ ಬಿಟ್ಳಡ. 'ಬಿಯೆನ್ ಸೆನ್ಯೋರ್! ಇ ತು?' ಉತ್ರ. ನಾ ಹೆದ್ರಲ್ಲೆ. 'ಬಿಯೆನ್ ಬಿಯೆನ್! ಗ್ರಸಿಯಾಸ್' ಅಂದಿ. ವಿಚಾರ ಯೆಂತಪ್ಪ ಅಂದ್ರೆ, ಸ್ಪಾನಿಷ್ ಚೂರುಪಾರು ಬತ್ತು. ಉಪ್ಯೊಗ್ಸನ ಅಂತ. ಕೆಲ್ಸ್ ದವ್ಳಿಗೆ ಮಗ್ಳಿದ್ರೆ ಉಪ್ಯೊಗಕ್ಕೆ ಬತ್ತೇನ ಹೇಳಿ.

ಮುಖ್ಯ ವಿಚಾರ ಯೆತ್ಲೆತ್ಲಗೊ ಹೊತು. ಸರಿ, ಇಪ್ಪತ್ತು ಸಾವ್ರ ಮೈಲಿ ದೂರ ಬಂದಾಗ ನಾನು ಭಾರತೀಯ ಅನ್ಸ್ತು. ಯೆಂತಾರು ಹೇಳಿ. ಎಂಗೆ, ತಲೆಲಿ, ಹೃದಯದಗೆ, ರಕ್ತದಗೆ ಬರದು ಕನ್ನಡ ಒಂದೆ.

ಮೇಲಿಂದೆಲ್ಲಾ ಒದಿ ಆತಾ? ಯೆಂತ ಅನ್ಸ್ತು? ವಿಚಾರ ಇದಲ್ಲ. ಇದೆಲ್ಲಾ ಪೀಠಿಕೆ. ಮುಂದೆ ಬರಿಯೊದು ನಿಜವಿಚಾರ. ಮೇಲಿನ ವಿಚಾರಗಳನ್ನ ಒದಿದ್ರೆ ಒಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಪದ ಜ್ಞಾಪಕಕ್ಕೆ ಬತ್ತಾ? ಅದು 'ಮಾತೃ', ಮಾತೃಭಾಷೆ, ಮಾತೃಭೂಮಿ, ಮಾತೃಸಂಸೃತಿ, ಇಲ್ಲೆಲ್ಲ ಇರೊದು ಒಂದೆ ಪದ 'ಅಮ್ಮ' ಅಥವಾ 'ಮಾತೆ'. ಮೊದಲೆ ಹೇಳಿದಂತೆ, ನಂಟು, ಬಂದನ, ಯೆಲ್ಲವು ಶುರು ಆಗೋದು ಅಮ್ಮನಿಂದಲೆ. ಎಲ್ಲೆ ಇರಲಿ, ಏನೆ ಮಾಡ್ಲಿ, 'ಅಮ್ಮ' ಅನ್ನೊ ಒಂದು ಬಾವನೆನ ಬದಲಾಯಿಸಲು ಸಾದ್ಯನೆ ಇಲ್ಲ. ನನ್ನ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹೇಳೊದಾದ್ರೆ, ನಾನು ಇಂದು ಏನಾಗಿದಿನೋ, ಮುಂದೇನಾಗ್ತಿನೊ, ಎಲ್ಲವು ನನ್ನಮ್ಮನಿಂದಲೆ. 'I miss you mom'. ಹೌದು, ಅಮ್ಮ ಮುಖ್ಯ ಅಂತ ನಾವು ಯೊಚಿಸೊದೆ ಇಲ್ಲ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ, ಯಾಕೆಂದ್ರೆ, 'ಅಮ್ಮ' ಅನ್ನೊ ಶಬ್ದ ಒಂದು ಸಹಜತೆ. ಅದು ಒಂದು ತರ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ನಂಬಿಕೆ ಕೊಡುತ್ತೆ, ನನ್ನ ಏಳ್ಗೆಗೆ, ನನ್ನ ಜೇವನದ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಜೀವ ಬೇಡ್ತಾ ಇದೆ ಅನ್ನೊ ಒಂದು ನಂಬಿಕೆ. ಅಮ್ಮನಿಂದ ದೂರ ಬಂದು ಏನು ಸಾದನೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದಿನಿ ಅನ್ನೊ ಬಾವನೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕಾಡುತ್ತೆ, ಆದರೆ, ನನ್ನಮ್ಮ ನನ್ನ 'ಬಂದನ'ಕ್ಕೆ ಒಳಪಡಿಸಿಲ್ಲ, ನಂಟಿದೆ. ಗಾಡ ನಂಟು. ಅಮ್ಮನ ದಿನದ ಈ ವಾರದಲ್ಲಿ, ಅಮ್ಮ, ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ, ನಿನ್ನ ಮಹತ್ವದ ಬಗ್ಗೆ ನೆನ್ಸ್ಕೊಂಡ್ರೆ ಯೋಚನೆಗಳು ದಿಕ್ಕು ತಪ್ಪುತ್ತೆ, ಎದೆ ಬಡಿತ ಏರುಪೇರಾಗುತ್ತೆ. ಇಷ್ಟು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಒಂದೆ ಒಂದು ಕಡೆ ನೀನು 'ಬೇಡ' ಅಂದಿದ್ರೆ ನನ್ನ ಜೀವನದ ದೆಸೆ ಬೆರೆಡೆ ಇರುತ್ತಿತ್ತು.
You are a perfect mother. May not be the one who took care of me so much that I never went out of your site, but surely the one who shaped my life, beautifully, to be precise. People say I am lucky, But I know, that I am lucky because you are my mother. Mom, I love you.

"ಆ ದಿನಗಳು", ಎಲ್ಲರ ಮನಸಿನಲ್ಲೂ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಖುಷಿಕೊಡುವ ಶಬ್ದ. ಅಮ್ಮನ ವಿಚಾರವಾಗಿ ನೆನಸಿಕೊಂಡಾಗ, ತಲೆತುಂಬಾ ಇರುವ ವಿಚಾರಗಳು, ನಗೆ, ದುಃಖ, ಕಣ್ಣೀರು, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಮನಕ್ಕೆ ತರುತ್ತದೆ. ಸಣ್ಣವನಿರುವಾಗ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದಾಗ, ಹೊಡಿಯದೆ, ಬರಿ ಬುದ್ದಿವಾದ ಹೇಳಿ, "ಇವಂಗೆಂತಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟೆಳಿದ್ರು ಅರ್ಥಾಗ್ತಲ್ಯಪ" ಹೇಳ್ಕೊತ ಕಣ್ಣಗೆ ನೀರು ತಂದ್ಕೊತ ಇದ್ದಿದ್ದು, ಬಿದ್ದು ಕಾಲು ಮುರಿದು ಕೊಂಡಾಗ ನನ್ನ ಶುಶೃಷೆ ಮಾಡಿದ್ದು. 7 ವರ್ಷಗಳು ನಾನು ನವೋದಯದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಗ, ತಿಂಗಳ ಮೊದಲ ಭಾನುವಾರ, ಬೆಳ್ಬೆಳಿಗ್ಗೆ 4ಗಂಟೆಗೆ ಯೆದ್ದು, ತಿಂಡಿ ಕಟ್ಕಂಡು, ಹೆಚ್ಚುಕಡ್ಮೆ ನೂರು ಕಿಲೋಮಿಟೆರ್ ದೂರದ ಗಾಜನೂರಿಗೆ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಬಸ್ ಕಾದು, ಒಜ್ಜೆ ಚೀಲ ಹೊತ್ಗಂಡು, ನನ್ನ/ಅಕ್ಕನ್ನ ನೋಡಕ್ಕೆ ಬರಕ್ಕೆ ನೀನು ಎಷ್ಟು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟಿದ್ದೆ, ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಕೂಡ್ಲೆ, ನಾನು ಬರಿ ತಿಂಡಿ ಚೀಲ ಒಂದು ತಗಂಡು, "ಅರಾಮಿದ್ಯಾ?" ಹೇಳೂ ಕೇಳ್ದೆ ಇರ್ತಿದ್ದು, ಮನೆಲಿರೊ ಹಣಕಾಸಿನ ಕಷ್ಟ ನನ್ನ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ತೊಂದ್ರೆ ಮಾಡ್ಲಾಗ ಅಂತ, ನೀನು ಎಷ್ಟೆ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟರೂ ಅಡ್ಡಿಲ್ಲೆ, ನಾನು ಮಾತ್ರ ಓದು ಮುಗ್ಸಕ್ಕು ಅಂತ ದೃಡನಿರ್ದಾರ ಮಾಡಿ ನನ್ನ ಓದ್ಸಿದ್ದು. ಆಮೇಲೆ ನಂಗೆ ಕೆಲ್ಸ ಸಿಕ್ಕಿದ್ ಮೇಲೆ, ಕೈಲಿ ದುಡ್ಡಿದ್ರೂ ಅಂಗಡಿಗೆ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಕ್ಕೆ ನಂಗೆ ಟೈಂ ಇಲ್ಲೆ ಅಂತ ನಾ ಹೇಳಿದ್ರೂ, ಒಂದು ದಿನನೂ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡ್ಕೊಳ್ದೆ, ಅಮ್ಮ, ನಿನ್ನ ತಾಳ್ಮೆ, ನಿನಗೆ ನಾನು ಕೊಟ್ಟ ದುಃಖ, ಒಟ್ಟಾರೆ ನಾನು ಈಗ ನನ್ನ ಲ್ಯಾಪ್ಟಾಪ್ನ ಪರದೆ ಮಬ್ಬಾಗಿದೆ. ಒಹ್! ಅದು ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ ನಿನಗೆ ಹೇಳ್ಬೆಕಾಗಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ? ನನಗೆ ಗೊತ್ತು, ನಾನು ಅಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ನಿನಗೆ ನನ್ನ ಸಮಯದಲ್ಲೆ ಸಲ್ಲಬೇಕಾದ ಪಾಲು ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ ಅಂತ, ಕ್ಷಮಿಸಮ್ಮ. ಆದರೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತು, ನನ್ನ ಮನಸಾರೆ ನಿನಗೆ ಹೇಳುತಿದ್ದೇನೆ, ನನ್ನ ಸಮಯದ ಪಾಲನ್ನ ನಿನಗೆ ಮೀಸಲಿಡುತ್ತೆನೆ.

ನನಗೆ ಈಗ ಅರ್ಥವಾಗ್ತಾ ಇದೆ, ಜನಕ್ಕೆ ಯಾಕೆ 'ಅಮ್ಮನ ದಿನ', 'ಅಪ್ಪನ ದಿನ', 'ಮಕ್ಕಳ ದಿನ', 'ಅಕ್ಕನ ದಿನ', 'ಗೆಳೆಯರ ವಾರ' ಗಳು ಬೇಕು ಅಂತ. ಬಹುತೇಕ ಜನ ಕೆಲಸ, ಅದುಇದು ಅಂತ, ತಮ್ಮನ್ನ ತಾವೆ ಮರೆತಿರುತ್ತಾರೆ, ಅವರಿಗೆ ಇಂಥ ದಿನಗಳು ಬೇಕು. ಈ ಮೊದಲು ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಆ ತರಹದ ಜನ ಕಡ್ಮೆ, ಆದ್ರೆ ಈಗ, ನಾನೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ, ಮತ್ತು ಈ ತರಹದ ಜನರು ತುಂಬಾ ಇದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅರಿವಾಗಿದೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ಇಷ್ಟ ಪಡುವವರನ್ನು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆನಾದ್ರೂ ನೆನ್ಪಸ್ಕೋ ಬೇಕು.

ಅಮ್ಮಾ, ಈ ಲೇಖನ ನಿನಗೆ ಸಮರ್ಪಣೆ.