random post - 2

Been to Metallica concert @ Fresno. It was a great experience. One of my favorite bands. Enjoyed the show.

Watched the movie "Slumdog Millionaire" today @ Santana Row, SanJose. Quite well directed. Nice movie.

No volleyball, tennis or badminton this weekend, quite a lazy week in that aspect, i should admit.

ಕೊನೆಕೊಯ್ಲು season back home.. as usual, the problem of workers this year too..

Markets are varying based on predictions on Auto maker's bailout.. personally, I feel, these people will never learn even if you pay their debts.

The heat of terrorism seems to have reduced, both in media, and in people's mind (i guess).. As usual, people are moving on with daily life.

random post

--
ನೀಲಾಂಜನ ಕರೆ ಕೊಟ್ಟ ಹಾಗೆ, ಹಲವಾರು ಮಿತ್ರರು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿರುವ ಹಾಗೆ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗ್ ಸಹ ಕಪ್ಪು ಹಣೆಪಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದೆ. ಹಾಗೆ ಕೈಗೆ ಸಹ :p

--

ಮನಸ್ವಿ ಬರೆದ ಹವ್ಯಕರ ಬಾಷೆಯ, ಜೀವನದ ಶೈಲಿಯ ಬ್ಲಾಗ್ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತುಂಬಾ ಮುದ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಂತು ನಿಜ. ಮದ್ವೆ ಮನೇಲಿ 20 ರಿಂದ 25 ಜಿಲೇಬಿ ತಿಂದಿದ್ದು, ದೊ೦ಬಾಳೆ, ಪಂಕ್ತಿ ಮೇಲೆ ಹೇಳ ಶ್ಲೋಕ ಎಲ್ಲ ಬರ್ತಿ 'miss' ಮಾಡ್ಕತ್ತ ಇದ್ದಿ..

--

Nov 20th, ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ ನಾಗರಾಜ (aka, ರಾಜು), ಮತ್ತು ಗೆಳತಿ ಮಹಿಮಾಳ ಮದುವೆ ಇತ್ತು.. ಇಲ್ಲಿ ಒಂದು 'conference' ಇದ್ದಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಹೋಗಲಿಕ್ಕೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ.. ಆದರೆ ಮನಸೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲೇ ಇತ್ತು. ನನ್ನ ಒರೆಗೆಯ ಬಹುತೇಕ ಗೆಳೆಯರು ಅಲ್ಲಿದ್ದಿದ್ದು ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಬೇಜರಾಗಲು ಕಾರಣ. ಅವರಿಬ್ಬರ ವೈವಾಹಿಕ ಜೀವನ ಸುಖಕರವಾಗಿರಲಿ ಎ೦ಬ ನನ್ನ ಹಾರೈಕೆ ಇದ್ದೆ ಇದೆ.

--

Nov 30th, ಒಂದೇ ದಿನ ನನ್ನ ಶಾಲಾ ಜೀವನದ ಗೆಳೆಯರಾದ ಶಶಿದರ (aka, MB) (with Vinuta) ಮತ್ತು ಅಮಿತ್ ರಾಜ್ (with Aditi) ಇಬ್ಬರ ಮದುವೆ ನಡೆಯಿತು. ಹಾಗೂ ನನ್ನ ಕಾಲೇಜಿನ ಮಿತ್ರರಾದ ಸುನಿಲ್ ಅಭಿಲಾಶ್ ಹಾಗು ಮದುಮಾಲ ಇವರ ಮದುವೆ ಕೂಡ ಇತ್ತು. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡ ಬೇಜಾರಿದೆ. ಇವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ವೈವಾಹಿಕ ಜೀವನದ ಶುಭಾಶಯಗಳು.

--

Lot more pending to write about mumbai blasts.. but my feeds bring 100s of different posts every hour or two about the same.. currently busy reading them.. overall its very sad thing which happened. I mourn for the families of victims, police, army personnel.

I hate those politicians who wanted to make politics out of national security issue. I hate those who make money out of public money, and don't even provide our police with proper gear.

--

is ATS sleeping? or is it on high ?

I guess, Mumbai ATS (anti terror squad) was on a high due to lot of media attention on them due to this newly created word 'hindu terrorists'.. guess what.. today Mumbai came in to one of the worst terror hits, where it was not just a blast, but a gun battle and they have taken high-profile people into custody. Shame on the government which is not even talking strong against terrorism..

more news on terror attacks here

ಮತಾಂತರ - ೩

ಇಂದಿನ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದ ಸಂವಾದದ ಒಂದು ಕಿರು ಚಿತ್ರಣ. (well, it was an interview infact, with Devid Prali (aka, vaamadeva shastri), who was born catholic, converted to hinduism).

----
ಪ್ರ: ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಏನೇ ಆಗಲಿ, ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಉಳಿದೇ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ; ಅದಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಅಪಾಯವೂ ಒದಗದು ಎ೦ಬ ನಂಬಿಕೆ ಹಲವರಲ್ಲಿದೆ. ಈ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಆತ್ಮಘಾತಕವಲ್ಲವೇ ?

ಉ: ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಕರ್ತವ್ಯ ಮತ್ತು ಕರ್ಮದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯಿದೆ. ಪ್ರತಿ ವ್ಯಕ್ತಿಗೂ ಒಂದಿಷ್ಟು ಕರ್ತವ್ಯಗಳಿವೆ. ನಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ನಾವು ನಿರ್ವಹಿಸದೆ ಇದ್ದರೆ ಜಗತ್ತು ಹೇಗೆ ಉತ್ತಮ ಆದೀತು? 'ನಾನು ಏನೂ ಮಾಡದೇ ಸುಮ್ಮನೇ ಕೂರುತ್ತೇನೆ. ಆಗೋದೆಲ್ಲ ಆಗಲಿ' ಎಂದರಾಗದು. ಮಹಾಭಾರತದ ಸಂದೇಶ ಏನು? ಪಾಂಡವರು ಧರ್ಮದ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಯುದ್ದ ಮಾಡಿದರು; ಮನೇಲಿ ಕೂರಲಿಲ್ಲ. ಬಹಳ ಹಿಂದೂಗಳು ದುಡಿಮೆಗಷ್ಟೇ ಗಮನ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರೆ. ಅದನ್ನು ಮೀರಿ ಸಮಾಜದ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಅವರು ಗಮನ ಕೊಡಬೇಕು. ಹಿಂದು ವಿಚಾರಗಳಿಗೆ ಬೆಂಬಲ ನೀಡಬೇಕು. ಪಶ್ಚಿಮದಲ್ಲಿರುವ ಹಿಂದೂಗಳು ಹಾರ್ವರ್ಡ್, ರೆಡ್ ಕ್ರಾಸ್ ರೀತಿಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ಹಣ ನೀಡುವ ಬದಲು ಹಿಂದೂಗಳಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಶಿಕ್ಷಣ, ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಮತ್ತಿತರ ಸುಳಭ್ಯ ಒದಗಿಸಲು ಮುಂದಾಗಬೇಕು.
--------

ನನ್ನದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಹಮತವಿದೆ. ಎಂದಿಗೂ ನಾನು, ಹಿಂದುತ್ವದಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆ ಇದ್ದರೆ, ನಾವು ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಪಾಲಿಸಿದರೆ ಅದು ದೇಶ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಂಬಿದವನು.

well, again, you can get the copy of all these articles at my site as mentioned in previous blog post, which includes today article too.. if you are so lazy to open that link.. 'todays article is here'.

ಒಳ್ಳೆಯ ಬದಲಾವಣೆ

ಏನೆ ಹೇಳಿ, ಇಪ್ಪತ್ತು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಆರಂಭಗೊಂಡ ಸಂವಾದ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅದೂ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ನಡೆದಿರುವ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಎ೦ದು ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಈ ಮೊದಲು ಇಲ್ಲಿ ಬೈರಪ್ಪನವರ, ಆ ನಂತರದಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಕೆ ಬಂದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಕೇವಲ ಕೆಲವೊಂದು ಆಯ್ದ ಲೇಖನ ಗಳನ್ನೂ ಮಾತ್ರ ಕೊಟ್ಟರೆ ಅದು ನಾನು ಒಂದು ದೃಷ್ಟಿಕೋನದ ಪರ ವಹಿಸಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಅಂತರ್ಜಾಲ ತಾಣದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಎಲ್ಲ ಸಂವಾದಗಳ jpg format ಗಳ ಪ್ರತಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದೀನಿ.

* ನನ್ನ ಅಂತರ್ಜಾಲ ತಾಣದಲ್ಲಿ ಈ ಸಂವಾದಗಳ ಪ್ರತಿಗಳು

* ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಅಂತರ್ಜಾಲ ತಾಣ

> ನೀವು ಭೈರಪ್ಪನವರ ಮೊದಲ ಪ್ರತಿ ಓದಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಅದು ಪ್ರಕಟಗೊಂಡಿದೆ, ಓದಿ.

ನೀವು ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದರೆ ಪತ್ರಿಕೆಗೆ ಕಳಿಸಿಕೊಡಿ.

ಇದೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಜನರು ನಮ್ಮ ಜನನಾಯಕರುಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ನಮಗೆ ಸಂಬಂದ ಪಟ್ಟ ರಾಜಕೀಯದ ಬಗ್ಗೆ ಬಾಗವಹಿಸಲಿ ಎಂದು ಆಶಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

ಮತಾಂತರ - ೨

ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ದಿನಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಎಸ್ ಎಲ್ ಬೈರಪ್ಪನವರ ಲೇಖನದಿಂದ ಶುರು ಆದ ಚರ್ಚೆ ಸ್ವಾಗತಾರ್ಹ.

ಕೆಳಗಡೆ ಒಂದೆರಡು ಲೇಖನಗಳ 'link' ಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ, ನೀವೇ ಓದಿಕೊಳ್ಳಿ.

* ರವಿ ಬೆಳೆಗೆರೆ


* ರಾಮಚಂದ್ರ ಶೆಣೈ
ಕ್ಷಮೆ ಇರಲಿ, ಈ ಪುಟದ ಚಿತ್ರ ಇಲ್ಲ, ಆದ ಕಾರಣ, PDF format ನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿದೆ, ಓದಿ.

* ಜಿ ಕೆ ಗೋವಿಂದ ರಾವ್

* ಡಾ. ನವರತ್ನ ರಾಜಾರಾಂ ಅವರ ಲೇಖನ.


ನನಗೆ ದೊರೆತ ಇತರ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಹಾಕುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ.

one busy day..

it has been long since i sweated a lot. yesterday (sunday, oct 26th, 2008) was surely one sweatty day. The day started at my alarm ringing at 7:30am, went to volleyball court around 8:10am, was there till 10:40am, later prasad told he want to play badminton, so went there ~11:40am, and played badminton till 2am. had lunch @ chipotle with prasad .
after a small break, went to krishna upadya's home, and from there headed to play tennis. It was my first time on tennis court, and found it interesting/tiring. But i was surely pathetic at it. was there for around 1hr30mins. overall in sports court for more ~6hrs..

had a very nice apetizers + dinner at Krishnanna's home :-)

overall liquids went in:

2 bottle gatorade.
10+ glasses of water
1 cup tea
1 cup bournvita
1 glass straberry juice
1 glass orange juice
1 glass lemonade
2 bottle(350ml) beer

Overall a fully occupied day.

SLB's article in VK

Read by enlarging the image..








Was a good read. I had similar ideas, opinion even before reading this. Any one has counter arguments?

One link referred in article:
* François Gautier's Article - 1
* François Gautier's Article - 2

ಕೊನೆಕೊಯ್ಲು

ಒಂದ್ ತಿಂಗ್ಳಾತು, ಆಪಿಸಗೆ ಬರ್ತಿ ಕೆಲ್ಸ. ಇತ್ಲಗೆ ಮೊದ್ಲಂಗೆ ಹುಡ್ಗಾಟ್ಗೆ ಗಿಡ್ಗಾಟ್ಗೆ ಮಾಡಹಂಗೂ ಇಲ್ಲೆ. ಇದೇ ಹೆಳೆಲಿ ಸಣ್ಣಕ್ಕಿದ್ದಾಗಿನ್ ನೆನ್ಪು ತಲೇಲಿ ಗಿರ್ಕಿ ಹೊಡಿತಾ ಬಿದ್ದಿರ್ತ.

ಗಟ್ಟ ಹತ್ತಿ, ಅಗಳ ಹಾರಿ ಕಬ್ಬಿನ್ ಹಾಲು ಕುಡಿಯಲೆ ಗುಬ್ಗೋಡ್ಬದಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬತ್ತಿದ್ಯ. ಹಂಗೆಯ ಯೆಮ್ಮನೆ ಅಂಗ್ಳ ದಾಟಕ್ಕಿದ್ರೆ 'ದೊಣಕ್ಲು ತೆಕ್ಕಂಡು ಹೋಗ ಮಾಣಿ' ಹೇಳಿರು ಕೇಳ್ದೆ ಕಂಕ್ಣಕ್ಕೆ ಕೈ ಕೊಟ್ಟು ಹಾರ್ಯೆ ಹೋಗ್ತಿದ್ದಿ. ಕೊನೆಕೊಯ್ಲು ಹೊತ್ತಗೆ ಅಟ್ಟದ್ ಮೇಲಿಂದ ಕೆಳಗಿದ್ದ ಮರ್ಳು ಗುಪ್ಪೆ ಮೇಲೆ ಹಾರದು ಒಂದು ಆಟಾಗಿತ್ತಪ. ಅದೂ ಕೊನೆಕೊಯ್ಲು ಅಂದ್ರೆ ಒಳ್ಳೆ ಚಳಿಗಾಲ, ಅಡ್ಕೆ ಬೇಯ್ಸಕ್ಕಿದ್ರೆ ಓಲೆ ಮುಂದೆ ನಾ ಹಾಜರ್. ಒಳ್ಳೊಳ್ಳೆ ಹಾಳೆಸಿಪ್ಪೆ, ಕಾಯ್ಸಿಬ್ಲು ಒಲಿಗೆ ಕೂಡಿಕ್ಕೆ ಹೊಗೆ ಮದ್ಯಕ್ಕೆ ಸಣ್ಣಕ್ಕೆ ಉಸ್ರಾಡ ಬೆಂಕಿಲಿ ಮೈ ಕಾಸ್ಕೊತ ಬಾಲಮಂಗಳ, ಚಂದಮಾಮ, ಅಥ್ವ ಅದೇ ಥರದ್ ಪುಸ್ತ್ಕ ಕೈಲಿ ಹಿಡ್ಕಂಡು ಕುತ್ಕಂಡ್ರೆ ಯೆಮ್ಮೂರ್ ಹೆಂಗುಸ್ರು ಹೇಳ ಸುದ್ದಿ ಕಿವಿಗೇ ಬಿಳ್ತಿರ್ಲೆ.

ರಾತ್ರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಡಬ್ಬ, ಗಿದ್ನ, ಕೊಳ್ಗ ಹೇಳಿ ಅಡ್ಕೆ ಅಳ್ದಿಕ್ಕೆ ಮನಿಗೆ ಹೋದ್ಮೇಲೆ ನಂಗ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡದಾಗಿತ್ತು. ನಂಗೆ ಯಾವ್ ತಲೆನೋವಗಾರು, ಎಂತ ಹೊತ್ತಗಾರು ಕೂಡ ನೆನಪಲ್ಲಿ ಬಂದು ಖುಷಿ ಕೊಡ ಒಂದು ವಿಚಾರ ಅಂದ್ರೆ ಕೊನೆಕೊಯ್ಲು.

ನಮ್ ಹುಡ್ಗ್ರು ಆಪಿಸಿಗೆ ಬರ ಹೊತ್ತಾತು, ಮತ್ಯಾವಾಗ್ಲಾದ್ರು ಬರಿತಿ.. ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಹೋಗ್ಬತ್ತಿ

ಯಾಕೋ ಒಂಥರಾ!!

ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಪರಿಸರಪ್ರೇಮಿಗಳು ಕಗ್ಗ ಸಂಘ orkut ನಲ್ಲಿ ಶುರು ಮಾಡಿದಿವಿ, ಓದಿದ್ರೆ ಸೇರ್ಕೊಳ್ಳಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರ, ಆಗ ಅನ್ಸಿದ್ದು, ಕಗ್ಗದ ಬಗ್ಗೆ ಡಿವಿಜಿ ಯವರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೀಬೇಕು ಅಂತ. ಅದು ಬೇರೆ ಈ ಮುಗಿಯದ ಹೊಡೆದಾಟಗಳ series ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದರೆ ಬರಿಬೇಕು ಅಂತ ಸುಮಾರು ಸಲ ಅನ್ಕೊಂಡೆ.
ಕಗ್ಗ ಓದುವಾಗ (ನಾನು ಓದಿದ್ದು ಬಾವರ್ಥ ಸಹಿತ ಪುಸ್ತಕ) ಅನ್ಕೊತಿದ್ದೆ, ಇವ್ರು ಯಾಕೆ ಈ ತರ ಅರ್ಥೈಸಿದ್ದಾರೆ, ಬೇರೆ ತರನು ಅರ್ಥ ಬರುತ್ತಲ್ಲ ಅಂತ. ಕಗ್ಗದಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಇದನ್ನೇ ಹೇಳೋದು. ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಇದೇ ಸರಿ, ಅದು ತಪ್ಪು ಅನ್ನೋದು ಏನೂ ಇಲ್ಲ.. ಅವರವರ ಬಾವಕ್ಕೆ, ಅವರವರ ಅನುವಬಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಒಂದೇ ವಿಚಾರವನ್ನ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ತರನಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ದಿನ ಕಳೆದಂತೆ ಅದು ಎಷ್ಟು ನಿಜ ಅನ್ನೋದು ದಿಗ್ಗೊಚರವಾಗ್ತಾ ಇದೆ.

ನೀವು ಎಷ್ಟೇ ಹೇಳಿ, ಈ ಬುದ್ದಿಜೀವಿಗಳು ಹಿಂದೂಪರ ಸಂಘಟನೆಗಳನ್ನ 'ಬಯೋದ್ಪಾದಕರು' ಅನ್ನೋದು ಬಿಡೋಲ್ಲ, ಹಾಗೆ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರು ಏನೆ ಮಾಡಿದರು ಅದು ಅವರ ಹಿರಿತನ ಅಂತಾರೆ. ಅದೇ ಒಬ್ಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ನಾಗರೀಕ ಹಾಗೆ ಅನ್ಕೊಳೊಲ್ಲ. ಏನು ಮಾಡೋಕ್ಕೆ ಆಗೋಲ್ಲ, ಅವರವರ ಬುದ್ದಿ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಅವರವರ ಆಲೋಚನೆಗಳು, ಹೇಳಿಕೆಗಳು. ಸುಮಾರು ಜನರಿಗೆ ಬುದ್ದಿವಂತಿಕೆ ಬಂದಾಗ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನ ಗೊತ್ತಿಲ್ದೆ ಇದ್ದಂಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿರುತ್ತೆ. ಅವರು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ತಯಾರಿರುವುದಿಲ್ಲ.

ಒಂದು ಗಂಬೀರ ಸಮಸ್ಯೆ ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ಳೋಣ. ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದಿಂದ ಬಂದ ಅನಿಸಿಕೆಯನ್ನ ತಿಳಿಸಿ.

ಘಟನೆ:
ಒಬ್ಬಳು ನಾಲ್ಕನೆ ಇಯತ್ತೆ ಅಥವಾ ಐದನೇ ಇಯತ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಓದುವ ಹುಡುಗಿ. ಮುಗ್ದ ಮಗು. (ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಆ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಲೈಂಗಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲ್ಲ). ಒಂದು ದಿನ ಮದ್ಯಾನ್ಹ ಶಾಲೆ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಬರುವಾಗ ಇಬ್ಬರು - ಮೂರು ಜನರ ಹುಡುಗರ ಗುಂಪು ಆಕೆಯ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮಾಡುತ್ತೆ.

* ಆ ಬಾಲೆ ನಿಮ್ಮ ಮಗಳು/ತಂಗಿ/ಮೊಮ್ಮಗಳು ಆಗಿದ್ದರೆ,
* ಅವಳು ನಿಮ್ಮ ನೆಂಟರಿಷ್ಟರ ಪೈಕಿ
* ಆ ಬಾಲೆ ನಿಮ್ಮ ಊರಿನವಳು
* ಆ ಬಾಲೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅವರ ಮನೆಯವರು ಗೊತ್ತು, ಪಾಪದ ಜನ.
* ಆ ಬಾಲೆ ನಿಮ್ಮ ಜಾತಿ, ಪಂಗಡ, ದರ್ಮದವಳು.

* ಆ ಹುಡುಗರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ನಿಮ್ಮ ಮಗ/ತಮ್ಮ/ಮೊಮ್ಮಗ
* ಆ ಹುಡುಗರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ನಿಮ್ಮ ನೆಂಟರಿಷ್ಟರ ಪೈಕಿ.
* ಆ ಹುಡುಗ ಪಕ್ಕದ ಊರಿನವನು
* ಆ ಹುಡುಗ ಬೇರೆ ಜಾತಿ, ಪಂಗಡ, ದರ್ಮದವನು.

ಇವೆಲ್ಲ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಬಾವನೆಗಳು ಏನಿತ್ತು? ಏನಿವೆ?

ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ, ಈ ಘಟನೆ ತಪ್ಪು, ಬಲಾತ್ಕಾರ ಯಾವತ್ತಿಗೂ ತಪ್ಪೇ. ಮಾಡಿರುವವರು ನನ್ನ ಪರಿಚಯದವರಾದರೆ ಅಂದಿಗೆ ಅದಕ್ಕೆ ತಿಲಾಂಜಲಿ, ಅಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ, ಅವರಿಗೆ ನಾಲಕ್ಕು ಬಾರ್ಸ್ ಬೇಕು ಅನ್ನೋವ್ನು ನಾನು. ಅವನನ್ನ ಬೆಂಬಲಿಸುವರಿದ್ರೆ ಅವರಿಗೂ ನಂಗು ಅವತ್ತಿಗೆ ನಂಟು ತಪ್ಪುತ್ತೆ.
ಅದೇ ಆ ಹುಡುಗಿ ನನಗೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಬಂದಿಕಳಾದರೆ, ಅಥವಾ ಪರಿಚಯ ಇದ್ದವರ ಮನೆಯವಳಾದರೆ, ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಆ ಹುಡುಗ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ರೆ ಬೀಜ ಒಡಿಬೇಕು ಅನ್ನೋವ್ನು ನಾನು. ಅಲ್ಲ, ಹೋರಿ ಬೇಲಿ ಹಾರ್ತು ಅಂತ ಅದ್ರ ಬೀಜ ಒಡಿತ ಜನ, ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಯಾಕೆ ಮಾಡ್ಲಾಗ? ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಅಂತು ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಇದ್ದು, ಇವ್ರ ಬೀಜ ದಿಂದ ಹುಟ್ಟೋಅವ್ರು ಹುಟ್ಟದೆ ಇದ್ರೆ ಒಳ್ಳೇದು. ಸತ್ರೆ ಸತ್ತ ಬೊ__ಮಗ.

ಒಹ್! ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಕಾನೂನಿದ್ದು ಅಂತ ನಿಂಗ ಹೇಳ್ತ್ರ? ಶಾ__! ಆ ಹುಡುಗ ಡ್ರಗ್ಸ್ ತಗಂಡಿದ್ದ, ಅಮಲಗಿದ್ದಿದ್ದ, ಅದಕ್ಕೆ ಅವನ ತಪ್ಪಲ್ಲ, ಅದು ಮಾದಕ ವಸ್ತುವಿನ ತಪ್ಪು ಅಂತ ಬಂದಿಖಾನೆ ಇಂದ ಹೊರಗೆ ಬತ್ತ. ಆಗ ಎ೦ತ ಹೇಳ್ತೆ?

"ಆ ಬಾಲೆ ನಿಮ್ಮ ಜಾತಿ, ಪಂಗಡ, ದರ್ಮದವಳು. ಆ ಹುಡುಗ ಬೇರೆ ಜಾತಿ, ಪಂಗಡ, ದರ್ಮದವನು." <- ಈ ಒಂದು ವಿಚಾರ ಸಾಕು ಜಾತಿ/ಕೋಮು ಗಲಬೆಗಳಾಗಕ್ಕೆ. ಅದೇನಾದ್ರೂ ಅಪ್ಪಿ ತಪ್ಪಿ ಆ ಹುಡುಗನ ಕಡೆ ಅವ್ರು ಅವನು ಮಾಡಿದ್ದು ಬಹು ಗಂಡಸ್ತನದ ವಿಚಾರ, ಅವನ ಮೈ ಮುಟ್ಟಬೇಡಿ ಅಂದ್ರೆ, ರಣ ಹೊಡದಾಟನಲ.

ಯಾಕೋ ಕಾಶ್ಮೀರಿ ಪಂಡಿತರು ನೆನಪಾಗ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕ/ತಂಗಿಯರು ಮನೆಮಂದಿಯ ಎದುರೆದರೆ ಅತ್ಯಾಚಾರಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದಾಗ, ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮಂದಿರ ಕೋಪ ನೆನಪಾಗುತ್ತೆ. ಕೋಪ ಇದ್ರೂ ಎದುರು ಬಂದೂಕು ಹಿಡಿದು ನಿಂತ ಜನರ ವಿರುದ್ದ ಏನೂ ಮಾಡಲಾಗದೆ ಹೋದ ಅವರ ಅಸಹಾಯಕತೆ ನೆನಪಾಗುತ್ತೆ. ಹೋಗಲಿ ಕಾನೂನಾದ್ರು ಅವರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡ್ತಾ ಅಂದ್ರೆ ನಮ್ಮ ಭಾರತದ ಸರ್ಕಾರ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರಿಗೆ ನೋವಾಗ ಬಾರದು ಅಂತ ಸುಮ್ನೆ ಇದ್ದಿದ್ದು ನೆನಪಾಗುತ್ತೆ. ನಮ್ಮ ಮಾದ್ಯಮದವರು ಸೋಲ್ಲೆತ್ತದಿರೋದು ನೆನಪಾಗುತ್ತೆ.

ಕಾಶ್ಮೀರ ನಮ್ಮೂರಿಂದ ದೂರ ಇದೆ ಅಂದ್ರೆ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಮುಸ್ಲಿಂ ಹುಡುಗ ಹವ್ಯಕ ಹುಡುಗಿಯ ಮೇಲೆ ಬಲಾತ್ಕಾರ ಮಾಡಿದ ಅನ್ನೋ ಸುದ್ದಿ ನನಗೆ ನಿದ್ದೆ ಕೆಡಿಸುತ್ತೆ. ನಾನು ಅಹಿಂಸಾವಾದಿಯಾಗಿರಲು ಸಾದ್ಯನೇ ಇಲ್ಲ ಅನಿಸುತ್ತೆ. ಅದೂ ಆ ಹುಡುಗ ಏನೇನೊ ತಿಂದು ಕುಡಿದು ಚಿತ್ತಾಗಿದ್ದೆ, ನನಗೇನು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿದ ಎ೦ದು ಗೊತ್ತಾದ ಮೇಲೆ ಇನ್ನೂ ಕೋಪ ಬರುತ್ತೆ.

ಏನೋ! ನಾನೊಬ್ಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯ. ಹಿಂಸೆ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ನನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ದಕ್ಕೆ ಬಂದ್ರೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಾದರೂ ಉಳಿಸಿಕೋ ಅಂತ ನನ್ನ ಅಂತರಾತ್ಮ ನನಗೆ ಹೇಳುತ್ತೆ. ನಿಮಗೆಲ್ಲ ನಿಮ್ಮ ಆತ್ಮ ಏನು ಹೇಳುತ್ತೆ ಅಂತ ನನಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು?

i belong to so and so

where all do i belong? i relate? i start it chronologically..

(By Birth I belong to..)
* hosalli/hamsagar, sagar talluk, shimoga district, karnataka, india.
* arehada gramapanchaythi, siravante seeme, talaguppa hobaLi.
* havyaka / hindu
* malenaaDiga
* kannadiga
* indian
* human (:D)

(By Education)
* marahankuLi primary school
* hamsagar middle school
* jawahar navodaya vidyalaya, gajnur, shimoga
-- spoorthi house, keerthi house
-- volleyball player
-- computer club
-- NCC
-- DoLLu kuNita
-- rotary/interact club
-- youth parliament
-- jnvg2k (8th batch of JNVG)

* HLS Rao tuition for CET - (sagar-shimoga)
* SJCE
-- E section
-- CS branch
-- 2004 passed out
-- IEEE SJCE
-- SJ LUG (sjce linux users group)
-- Pu??led club

(From where all I stayed)
* Gajnur, Shimoga
* Mysore
-- TK layout
-- aunty mess
* Bengalooru
-- Palace Guttalli
-- RajajiNagar (navrang)
-- Banashankari 2nd stage
* Fremont, California, USA

(Work related)
* Ittiam Systems, Bengalooru, India
-- VoiceBandModems team
-- Wireless team
* Z Research Inc., - (consultant for 3 months in India)
* Zillion Research, India
* Z Research Inc - Engineer at US Headoffice.


(Which all groups/clubs I belong)
* Youth Hostel Associations of India - Life member
* Mensa Bangalore - Life member
* IEEE - Student Member for 4 years, GOLD member for 1 year
* MyLUG - (Mysore Linux Users Group)
* GNU/FSF
* OpenFabrics.Org
* RSS - Used to goto some shakas when i was in 3rd and 4th std. after that never got a chance/time.


What all clubs I can qualify:
* RoyalEnfield owners/riders group: Travelled almost 10000kms of South India on bike. (puNe, kanyakumari, pondicherry, mysore, bluff, sagar/shimoga etc on bike)
* Transcanyon Hikers: (People who did Rim to Rim hiking of Grand Canyon)
* HalfDome conquerors: (People who climbed HalfDome of Yosemity).
* Andes mountain ranges trekkers: Did a small 30kms trekk in Andes at Venezuela


Did I miss anything?

ನಂದೊಂದು post ಇರ್ಲಿ

ನಾನು ಯಾವಾಗ ಬದಲಾದೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಬದಲಾಗಿರೋದು ನಿಜ. ನಾನು ಇತ್ತೀಚಿಗೆ (ಸುಮಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ) ಯಾವುದೇ ವಿಷಯದಲ್ಲೂ ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು, ಪ್ರಕೃತಿಯ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ. ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ದೇವರು, ಧರ್ಮ ಇವೆಲ್ಲ, ನಾವು ವಿಕಾಸವಾಗುವಾಗ ಉತ್ಪಾದನೆಗೊಂಡ sideproduct ಗಳು, ಮಾನವ ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಾಣಿ, ನಮ್ಮ ತಿಳುವಳಿಕೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ವಿಕಾಸವಾದ ಒಂದು ಪ್ರಾಣಿ ಅಷ್ಟೆ. ಪ್ರಕೃತಿ ಮಾತೆಯೇ ನನಗೆ ನಿಮಗೆ ಮತ್ತು ಆ ದೇವರಿಗೂ ಮಹಾ ತಾಯಿ.

ಸರಿ ಇದೆಲ್ಲ ಪುರಾಣ ಯಾಕೆ ಅಂತಿರಾ? ಬೇಕು ರೀ!! ಈ ಬಾಂಬ್ ಬ್ಲಾಸ್ಟ್, ಒರಿಸ್ಸಾ ಗಲಾಟೆ, ಮಂಗಳೂರು ಗಲಾಟೆ, ಇತ್ಯಾದಿ ಗಳ ಮೇಲೆ ಒಬ್ರ ಮೇಲೊಬ್ರು ಅವರವರ ಇಷ್ಟ ಬಂದ ಹಾಗೆ ಹೇಳಿಕೆ ಕೊಡ್ತಾ ಇದಾರೆ, ಇಷ್ಟ ಬಂದ ಹಾಗೆ ಬರಿತಾರೆ, ಅದಕ್ಕೆ ನಂದೂ ಒಂದು ಇರ್ಲಿ ಅಂಥ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಪೀಠಿಕೆ.

ಅಹಿಂಸೆ ಅನ್ನೋದು ಒಂದು ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಅಷ್ಟೆ. ಅದು ನಿಜವಾಗಿಯು ಸರಿಯಲ್ಲ. ನಿಜ, ನನಗೂ ಶಾಂತಿ ಇರೋಅಲ್ಲಿ, ಅಹಿಂಸೆ ಇರೋ ಅಲ್ಲಿ ಬದಕೊಕೆ ಇಷ್ಟ, ಅದರೇನು ಮಾಡೋದು, ಅದು ಹಿಂದೂ ಸಾದ್ಯ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ, ಮುಂದೂ ಸಾದ್ಯ ಇಲ್ಲ. ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿ, ನಮ್ಮ ಮಾನವ ಜನಾಂಗ ಬರಿ 50 ರಿಂದ 100 ಕೋಟಿ ಇರೋ ಆವಾಗಲೇ ನಾವು ಶಾಂತಿ ಇಂದ ಬದಕಿಲ್ಲ, ಈಗ ಭೂಮಿ ಮೆಲಿರೋದೆಲ್ಲ ತಿಂದು ಒಂದೊಂದೇ ಪ್ರಾಣಿ ಗಳ ಗತಿ ಕಾಣಿಸಿ ನಾವು ಮಾತ್ರ 600 ಕೋಟಿಗೂ ಮಿಗಿಲಾಗಿ ಬೆಳೆದು, ಇರೋ ಬರೋ ಶಕ್ತಿ ಮೂಲಗಳೆಲ್ಲ ಖಾಲಿ ಆಗುತ್ತಾ ಬಂದಾಗ, ಶಾಂತಿ ಇಂದ ಇರಲಿಕ್ಕೆ ಸಾದ್ಯಾನ? ಪ್ರಕೃತಿ ನಿಯಮದಂತೆ 'survival of fittest', ಯಾರು ಬಲಶಾಲಿಗಳೋ ಅವರಿಗೆ ಜಯ. ಅದು ಒಂದು ಧರ್ಮ ಇರ್ಬೋದು, ಭಾಷೆ ಇರ್ಬೋದು, ದೇಶ ಇರ್ಬೋದು, ಅಥವಾ ಒಬ್ಬ ಸಾಮನ್ಯ ಮನುಷ್ಯನೆ ಇರ್ಬೋದು. (ಬಲಶಾಲಿ ಅನ್ನೋದನ್ನ ನಿರ್ದರಿಸೋ ಬಗೆ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಇರಬಹುದು, ಎಷ್ಟು ಜನ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾರೆ (ಭಾಷೆಗೆ), ಎಷ್ಟು ಜನ ನಂಬುತ್ತಾರೆ(ಧರ್ಮಕ್ಕೆ), ಎಷ್ಟು ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಅಥವಾ ಎಷ್ಟು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಸಂಪತ್ತು ಇದೆ (ದೇಶಕ್ಕೆ), ಎಷ್ಟು ದುಡ್ಡಿದೆ ಅಥವಾ ಆರೋಗ್ಯ (ಒಂದು ಜೀವಿಗೆ)).

"ದಿನ ಸಾಯುವವರಿಗೆ ಅಳುವವರು ಯಾರು" ಅನ್ನೋ ಗಾದೆ ಮಾತಿನಂತೆ ಸಾವಿಗೆ/ಹಿಂಸೆಗೆ ನಾವೆಲ್ಲ ಎಷ್ಟು ಒಗ್ಗಿ ಹೋಗಿದಿವಿ. ಬಾಂಬ್ ಬ್ಲಾಸ್ಟ್ ಆಗುತ್ತೆ, ಮರುದಿನ ಎಲ್ಲರೂ ಕಿರ್ಚ್ಕೊತಾರೆ, ಅದರ ಮರುದಿನ ಎಲ್ಲರೂ ಅವರವರ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹಾಜರ್. ಬಾವನೆಗಳು ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬ್ಸೋಲ್ವಲ್ಲ! ಈ ರಾಜಕಾರಣಿ ಗಳಿಗೆ ಬೇರೆ ಕೆಲಸ ಇಲ್ಲ, ಯಾರೋ ಸತ್ರೆ ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಪ್ರೆಸ್ ತೆಗೆಯೋ ಫೋಟೋಕ್ಕೆ ಪೋಸ್ ಕೊಟ್ಟು, ಸರ್ಕಾರ ರಾಜಿನಾಮೆ ಕೊಡ್ಬೇಕು ಅಂತ ಒಂದು ಹೇಳಿಕೆ ಕೊಟ್ಟು, ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಂದ್ ಮಾಡ್ಸಿ, ಗಲಾಟೆ ಮಾಡ್ಸಿ, ಬದಕಿರೋ ಜನ ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೂ ಹಿಂಸೆ ಕೊಟ್ಟು, ವಾಪಸ್ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಸೊಂಪು ತಿಂದು, ಗಡದ್ದಾಗಿ ನಿದ್ದೆ ಹೊಡಿತಾರೆ. ಇವರೇ ಸರ್ಕಾರ ನೆಡ್ಸ್ತ ಇದ್ರೆ ಉಸ್ರು ಹೊರಡ್ತಾ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ ಗಲಾಟೆಗಳಾಗಿದ್ರೆ. ಅಬ್ಬಬ್ಬ ಅಂದ್ರೆ ನಮ್ಮ ಬಡಪಾಯಿ ಪೋಲಿಸ್ ಇಲಾಖೆ ಅವ್ರು ಕೆಲವೊಬ್ರು ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ 'suspension' ನಲ್ಲಿ ಹೋಗಬೇಕಾಗುತ್ತೆ ಅಷ್ಟೆ. ಈ ಬಂದ್, ಈ ಚುನಾವಣೆ, ಇವೆಲ್ಲ ನಮ್ಮಂತ ಕಂದಾಯ ಕಟ್ಟೋ ಅವರ ದುಡ್ಡನ್ನು ಪೋಲು ಮಾಡುವ ಕೆಲಸ ಅಂಥ ಅವರಿಗೆ ಅನಿಸೋದೇ ಇಲ್ಲ.

ಎಲ್ಲರೂ ಬರಿ ಅವರವರ ಸ್ವಂತಕ್ಕೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವವರೇ, ಪ್ರಾಣಿಗಳ ತರಹ.

ನಾನು ಹೊಡೆದಾಟಗಳನ್ನು ತುಂಬ ಹತ್ತಿರದಿಂದ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ. ದೂರದಲ್ಲಿ ಬರಿ ನಿಂತು ನೋಡಿ ಮಜಾ ತಗೊಳೋಅವರಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಕುಲ್ಲಕ ಕಾರಣ ಅನಿಸುತ್ತೆ, ಹೊಡೆದಾಟ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದವರಿಗೆ ಅದು ಅಳಿವು ಉಳಿವಿನ ಪ್ರಶ್ನೆ ಆಗಿರಬಹುದು. ಹೇಳೋದು ಬಹು ಸುಲಬ, "ಒಂದು ಕೆನ್ನೆಗೆ ಹೊಡೆದರೆ ಮತ್ತೊಂದು ಕೆನ್ನೆ ಚಾಚು" ಅಂಥ. its sooo unnatural ಅನ್ಸೊಲ್ವಾ? ನಾನೆ ಆದರೆ ತಿರಗಿ ಎರಡೂ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಬಾರಿಸ್ತಿನಿ. ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ 100 ಕ್ಕೆ 99 ಜನ ವಾಪಸ್ ಹೊಡಿತಾರೆ. ಇನ್ನೊಬ್ಬನಿಗೆ ಕೈಲಿ ಆಗೋಲ್ಲ ಅದಕ್ಕೆ "ನಾನು ಗಾಂಧಿವಾದಿ" ಅನ್ನುತ್ತಾನೆ ಅಷ್ಟೆ.

"ಏನೋ ಮಗನೆ, ಹಿಂಸೆಗೆ ಪ್ರಚೋದನೆ ಕೊಡ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ?" ಅಂತ ನೀವು ಕೇಳಿದರೆ, ನನ್ನುತ್ತರ "ಇಲ್ಲ, ಆದರೆ ಹಿಂಸೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಅವಿಬಾಜ್ಯ ಅಂಗ, ನಾವೇ ಕಂಡು ಹಿಡಿದ ಗನ್/ಬಾಂಬ್ ಇದೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಅದು ಉಪಯೋಗಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಿದೆ, ಇಲ್ದೆ ಹೋದ್ರೆ, ಕತ್ತಿ, ಖಡ್ಗ, ಕಲ್ಲು, ಮುತದವು ಗಳಲ್ಲೇ ಹೊಡದಾಡ್ತಿದ್ವಿ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರು ಅವರವರ ಆಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ, ಅವರವರ ನಂಬಿಕೆಯ ಉಳಿವಿಗೆ ಹೊಡೆದಾಡಲೇ ಬೇಕು". ನನಗೆ ಭಾರತ ಇಷ್ಟ, ಬೇರೆ ಎಲ್ಲ ದೇಶಗಳು ನನಗೆ ಪರದೇಶವಾಗೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಅಂತೆಯೇ, ಯಾವತ್ತಿಗಾದರು ಭಾರತದ ಮೇಲೆ ಯಾರೋ ಯುದ್ದ ಮಾಡಿದರೆ, ನಾನು ಹೊಡೆದಾಡಲು ತಯಾರು, ಯಾಕೆಂದರೆ ನಾನು ಹುಟ್ಟಿದಾಗಿನಿಂದ ಭಾರತಾಂಬೆ, ಭಾರತ ಮಾತೆ ಎಂದು ಓದಿದ್ದೇನೆ, ಅಮ್ಮನ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ನಾನು ಸಿದ್ದ. ಅಂತೆಯೇ ನನ್ನ ಬೇರೆ ಹಲವಾರು ನಂಬಿಕೆಗಳು. ನನ್ನ ರೀತಿಯೇ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಪ್ರಜೆ ಕೂಡ ಅವನ ದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ಈ ಬಾವನೆ ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾನೆ. ಅದೂ ಕೂಡ ತಪ್ಪಲ್ಲ. its so natural that animals will have affinity to where they belong. ಅಲ್ಲಿ ಧರ್ಮ ಕೂಡ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಬರಲ್ಲ.. ನಾವು ಒಂದೊಂದು ಧರ್ಮ ಪಾಲಿಸಬಹುದು, ಆದರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಏನು ಹೇಳಿದೆ ಅನ್ನೋದು ಮುಖ್ಯ ಆಗೋದೇ ಇಲ್ಲ, ನಾವು ಏನು ಅನ್ಕೊತಾ ಇದಿವೋ ಅದು ಮುಖ್ಯ ಆಗುತ್ತೆ. ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಭಾರತ ಒಂದು ದೇಶ ಆಗಿರೋದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮ, ಆದ್ದರಿಂದ ನನಗೆ ಅದು ಮುಖ್ಯ ಆಗುತ್ತೆ. ಅದಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಯಾರೋ ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಇರೋ ಒಬ್ಬ ನನಗೆನಾಗ ಬೇಕು? ನನಗೆ ಹಿಂದಿ ಬರಲ್ಲ, ಅವನಿಗೆ ಕನ್ನಡ ಬರಲ್ಲ, ನನ್ನ ಮನೇಲಿ ಆಚರಿಸೋ ಹಬ್ಬಗಳೇ ಬೇರೆ, ಅವನ ಸಂಸ್ಕೃತಿನೆ ಬೇರೆ. ಆದರೆ ನಾವು ಒಂದಾಗಿರೋಕ್ಕೆ, ಬೇರೆ ದೇಶಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಅವನು ಬಾರತೀಯ ಅನ್ನೋಕೆ, ಹಿಂದೂ ದರ್ಮ ಕಾರಣ. now don't tell me that because british ruled us for 100+ years we became one country, thats a joke, british ruled 20-30 more such countries, why didn't we all become one country called UQ (under queen) country? ಇದು ನನ್ನ ದಿಟ್ಟ ನಂಬಿಕೆ. ಕಾಶ್ಮೀರದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಭೂಮಿ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಗಲಾಟೆ, ಸುಮ್ನೆ ಯಾಕೆ ಬೇಕು, ಅಲ್ಲಿ ಜನರಿಗೆ ಬಿಡಬೇಕು ಅವರ ವಿಚಾರನ ಅಂಥ ಕೆಲವೊಬ್ರು ಹೇಳೋದು ಕೇಳ್ದೆ. ಎಂಥಾ ತಮಾಷೆ, ಭಾರತ ಸ್ವಾತಂತ್ರ ಸಂಗ್ರಾಮ ಯಾಕಾಯ್ತು? ಕಾರ್ಗಿಲ್ ಯುದ್ದ ಯಾಕೆ ಬೇಕಿತ್ತು? "ಸ್ವಲ್ಪ ಭೂಮಿ ತಾನೆ, ಸುಮ್ನೆ ಕೊಡ್ಬೋದಿತ್ತು. ಚೀನಾ ಜೊತೆ ಯಾಕೆ ಗಲಾಟೆ, ಏನೋ ಸ್ವಲ್ಪ ಗಡಿ ಈ ಕಡೆ ಅವ್ರು ಬಂದು ಬಿಟ್ಟಿದಾರೆ, ಏನೋ ಸ್ವಲ್ಪ adjust ಮಾಡ್ಕೊಳೋಣ, ಅವ್ರಿಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡಿ, ಬೆಳಗಾವಿಲಿ ಯಾಕ್ರೀ ಹೊಡೆದಾಟ, ಬರಿ ಒಂದು ಜಿಲ್ಲೆ ಅವ್ರಿಗೆ ಬೇಕಂತೆ, ಕೊಡ್ರಿ". ನಾನು ಒಪ್ಪಲ್ಲ. ಈ ಎಲ್ಲ ಜಾಗಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಒಂದು ಒಲವಿದೆ. ಆ ಒಲವಿಗಾಗಿ ನನ್ನ ಬೆಂಬಲ ಇದೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ನನ್ನ ಬೆಂಬಲ ಹಿಂದೂ ದರ್ಮಕ್ಕಿದೆ. ನನಗೆ ಗೊತ್ತು, ಈ ಜಾತಿ ದರ್ಮ ದೇಶ ಎಲ್ಲ ನಾವೇ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಒಂದು ನಿಯಮ ಅಂತ, ಅವೆಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಟ್ರೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೇನಿದೆ, ದಿನ ಬೆಳ್ಳಿಗ್ಗೆ ಏಳು, ತಿನ್ನು, ದುಡಿ, ತಿನ್ನು, ಅವಕಾಶ ಆದ್ರೆ ಬೇರೆ ಗೆಳೆಯರನ್ನ ಬೇಟಿ ಆಗು, ತಿನ್ನು, ಕುಡಿ, (ಅವಕಾಶ ಆದ್ರೆ, ಮದುವೆ ಆಗಿದ್ರೆ, ಮತ್ತೊಂದು ಜೀವಿಯ ಜೊತೆ) ಮಲಗು. ಇದು ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಸಸ್ತನಿ ಪ್ರಾಣಿಯ ದಿನಚರಿಯಿಂದ ಏನು ವ್ಯತ್ಯಾಸ??

ಅದಕ್ಕೆ ನನಗೆ ಮತಾಂತರ ತಪ್ಪು ಅನಿಸುತ್ತೆ, ಇಸ್ಲಾಂ ಮುಲಬೂತವಾದ ಇಷ್ಟ ಆಗೋಲ್ಲ. ಇನ್ನೂ ನೂರು, ಇನ್ನೂರು, ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಭಾರತ ಭಾರತವಾಗೆ ಇರಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ ಇವು ನಿಲ್ಲಬೇಕು, ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮ ಗಟ್ಟಿಯಾಗ ಬೇಕು. ಇದು ನನ್ನ ಸದ್ಯದ ಅಚಲ ನಂಬಿಕೆ. ಯಾವತ್ತಿಗೂ ನಾನು ತಿಳಿದವರ ಮಾತುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಗೌರವದಿಂದ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ, ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ತಿಳಿಸಿ, ನನ್ನ ತಪ್ಪಿದ್ದರೆ, ಮೊದಲೇ ದಡ್ಡ ಶಿಕಾಮಣಿ ನಾನು, ಕಲಿತು ಕೊಳ್ಳಲು ಆದರೆ ತಿದ್ದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.

[ಸಶೇಷ]

ಮುಖ್ಯ ಪುಟ

* ಒರಿಸ್ಸಾದಲ್ಲಿ ಚರ್ಚ್ ಗಳ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ, ಪರಿಸ್ತಿತಿ ಗಂಬೀರ
* ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಚರ್ಚ್ ಗಳ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ
* ಕಾಶ್ಮೀರ ಗಲಾಟೆ
* ಡೆಲ್ಲಿ ಬಾಂಬ್ ದಾಳಿ
* ಜಾರ್ಜಿಯದಲ್ಲಿ ರಷ್ಯದಿಂದ ದಾಳಿ
* ಅಫಘಾನಿಸ್ತಾನ ದಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕಾ ಪಡೆಗಳಿಂದ ನಾಗರೀಕರ ಸಾವು
* ಬೊಲಿವಿಯ ದಲ್ಲಿ ಅಶಾಂತಿ, ಸಾವು ನೋವು
* ಕೋಳಿ ಜ್ವರ ಶಂಕೆ, ಕೊಳಿಫಾರ್ಮಿನಲ್ಲಿ ಕೋಳಿಗಳ ಮಾರಣ ಹೋಮ

ಮೇಲಿನ ಯಾವ ಸುದ್ದಿ ನಿಮಗೆ ಮುಖ್ಯ ಪುಟದಲ್ಲಿ ಬೇಕು? ಮತ್ತು ಯಾಕೆ? ಯೋಚಿಸಿ. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಯೋಚಿಸಿ.

೦ ಮೇಲಿನ ಯಾವುದೇ ಸುದ್ದಿಗಳು ನನಗೆ ಮುಖ್ಯವಲ್ಲ
೦ ಮೇಲಿನ ಎಲ್ಲ ಸುದ್ದಿಗಳು ಮುಖ್ಯ
೦ ಕೋಳಿ ಸಾವು, ನಿನ್ನ ತಲೆ ಸರಿ ಇಲ್ವಾ? ಉಳಿದಿದ್ದು ಮುಖ್ಯ
೦ ಬೊಲಿವಿಯ? ರಷ್ಯ? ಅಪ್ಘಾನಿಸ್ತಾನ? ಏನದು? ನಂಗೆ ನಂ ದೇಶ ಅಷ್ಟೆ ಮುಖ್ಯ
೦ ಬೊಲಿವಿಯ? ರಷ್ಯ? ಅಪ್ಘಾನಿಸ್ತಾನ? ಒರಿಸ್ಸಾ? ಡೆಲ್ಲಿ? ಕಾಶ್ಮೀರ? ಏನದು? ನಂಗೆ ನಂ ರಾಜ್ಯ ಅಷ್ಟೆ ಮುಖ್ಯ
೦ ಹೇಳಲಾರೆ

(I wanted to create poll, but haven't yet discovered using poll in blogspot, hence, just mail me, post comment about your vote).

ತುಂಬ ವಿಚಾರಗಳು ಹೇಳೋದಿತ್ತು, ಸಾವು ನೋವು, ಹೊಡೆದಾಟ, ದರ್ಮ, human rights, animal rights, ಜೆಹಾದ್, ಮತಾಂತರ, ಮತ್ತು ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ. ಸದ್ಯದಲ್ಲೇ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ, ಆದರೆ, ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಿಮಗೆ ಮುಖ್ಯ ಪುಟ ದಲ್ಲಿ ಏನು ಬೇಕು ಎಂದು ತಿಳಿಸಿ..

Hiking the Canyon - 2

For people who love hiking, Southern Utah/Arizona has some really cool places, thanks to 250+ mile long Canyon formed around colorado river.

We planned our September long weekend hikes to few canyons (The same grand long canyon has different National parks, known by different name).

Brief description of the trip:

Date: Aug 30th, 31st and Sept 1st.
Miles Travelled on Vehicle: 1172
People : 8 (Kiran, Nadeem, Schunder, Sudarshan, Shilpa, Mayuresh Baji, Pranav and me)

We all met up in Phoenix, Arizona, at Nadeem's room, had dinner, packed required stuffs, left Phoenix around 1:30am. It was a long drive of 430miles, reached Zion National park with some breaks around 10:00am.



We started hiking with 'Emerald Pools Trail' and then did 'Angels Landing Trail'. Angels Landing was real nice hike, the last stretch was awesome, as we had to climb a stretch of .5miles with the help of chain, on a steep canyon.

Came back, drove to Kanab, camped there in the night. Had Soup, maggi as our dinner. Day one got over without any problem (oops, i don't want to mention about Crazy horse camp ground, which had tag line, "camp forever" :O)

Day 2 started around mid night itself for some of us who slept in a tent without an extra sheet. It started with some drop of water falling on my face.. slowly others got up too, we were waiting for few seconds to think about what to do. Rain drops got bigger and bigger.. we had to run near car. Sadly car was not organized and all our luggage was spread around. we organized it, and slept in car itself (4 of us). It rained whole night, and it was raining even in the morning, and hence we couldn't hike few slot canyons, as planned. Visited BLM office, as per their advice, we went on drive towards Johnson Canyon (towards Grand Staircase - Escalante National Monument). It was nice drive. Came to Page, visited Lone Rock, where people were busy with dirt motor biking near sand, and water sports in Lake Powell. Had food in a mexican restaurant in Page. Later went to horseshoe bend. and went on Boat ride in Glen Canyon Dam's backwater into the Antilope canyon.



Day two night, camped in Page, had soup, maggi. Played cards in our tent. Well, it didn't rain, but it was very windy. we had fears thinking our tents may flew away (with us inside it :O).

Day 3 started very early, got up around 4:45, folded tents (took time to clean the sand on it :O), brushed, cleaned up, left towards Grand Gulch Canyon.

It was a drive of 3 and a half hour, on the way, passed through monument valley, mexican hat. This ride was full of photo breaks. After mexican hat, we had to climb an ridge of canyon, which provided really spectacular views. Reached Grand Gulch Canyon, had Breakfast, started trekking.

Best thing about GrandGulch canyon is that its a slot canyon (we came to know this after trekking around a mile on top, missing our way), hence there is not much artificial feeling, nor a well laid out trail. there are very few people camping in that trail, hence its very *natural*. The speciality of this canyon is that, you can see lot of greenery, and it has many houses/arts etc which were made by native Indians 1000s of years back. Trek was bit relaxed as there was not much elevation gain (just about 500ft).



After finishing this trek, visited Monument valley, which is really picturesque.



Came back to Phoenix, had bath, slept for some time, got up, flew back to San Jose Airport. From where, I took, bus -> light rail -> bus to reach my office, my first journey in public transport in USA (other than BART).

More photos of the trip later.

NOTE: The distance of the trails were not posted as for Transcanyon hikers these distance was quite easy :D

ಕಳೆದು ಹೋದ ಆರು ತಿಂಗಳು

ಹೇಳ್ದೆ ಕೇಳ್ದೆ ಆರು ತಿಂಗ್ಳಾಗೊತು! ಮಾಡಿದ್ದೆಂತಪ ಕೇಳಿರೆ ಯೆಂತೂ ಇಲ್ಲೆ.. ಹೊಗ್ಲಿ ಡಾಲರಗೆ ಸಂಬ್ಳ ತಗತ್ತೆ ದುಡ್ಡಾರು ಮಾಡಿದ್ಯೇನ ಕೇಳಿರೆ ಅದೂ ಇಲ್ಲೆ.. ಬರಿ ಸಾಲ. ಸಂಬ್ಳದಗೆ ಸೂರಿಗೆ, ಹೊಟ್ಟಿಗೆ ಸಾಕಾಗಿ ಹೊಗ್ತು. ಬಟ್ಟೆಗೂ ಬೇಕಿತ್ತು, ಆದ್ರೆ ಅದೆ ಹಳೆ ಬಟ್ಟೆ ಆಕಡಿಗೆ washerಗೆ, ಈ ಕಡಿಗೆ dryerಗೆ ಹಾಕಿ, ಉಡದು. ಅದು ಬಿಟ್ರೆ, ಇದ್ದಲ, ಮನಿಗೆ ಬಾಡ್ಗೆ, ಕಾರಿಗೆ ತಿಂಗ್ಳಾ ಬಾಬ್ತು.. ಇಂಟೆರ್ನೆಟ್ ಬಿಲ್ಲು, ಕರೆಂಟ್ ಬಿಲ್ಲು.. ಸುಮ್ನೆ ಹೇಳದಲ್ಲ ತಮ.. ಜನ ಬರಿ ಎಷ್ಟು ದುಡದ್ದ ನೊಡ್ತಾ ಬಿಟ್ರೆ, ಎಷ್ಟು ಖರ್ಚು ಮಾಡ್ತ ನೊಡದೆ ಇಲ್ಲೆ :O ಹೊಗ್ಲಿ, ಬಿಟ್ಹಾಕು! ಈ ದುಡ್ಡಿನ ವಿಚಾರ ತೆಗ್ದ್ರೆ ಯೆಂಗೆ ಒಂಥರಾ ಆಗ್ತು, ಬೇರೆ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಬರನ.

ಈ ದೇಶಕ್ಕೆ ಬಂದು ಆರು ತಿಂಗ್ಳಗೆ ಒಳ್ಳೆ ಸಾದನೆ ಅಂದ್ರೆ,
* ice skiing ಮಾಡಿದ್ದು,
* skydiving ಮಾಡಿದ್ದು,
* Grand canyon ನಲ್ಲಿ, south rim ಇಂದ north rim ಗೆ ನೆಡ್ಕಂಡು ಹೋಗಿದ್ದು.
* Yosemite ನಲ್ಲಿ, Halfdome ಕಲ್ಲಿನ ಗುಡ್ಡನ ಒಂದೆ ದಿನ ಹತ್ತಿ ಇಳದಿದ್ದು.

ಆದು ಬಿಟ್ರೆ ಹಿಂಗೆ ಇರ್ಲಿ ಹೇಳಿ ಎರ್ಡುಗಾಲಿ skateboard ಕಲ್ತಿದ್ದಿ.. TT ಆಡಕ್ಕು ಹೇಳಿ ಒಂದು ಕ್ಲಬ್ ಗೆ ಸದಸ್ಯನಾಯ್ದಿ. ಬಿಟ್ರೆ ಬರಿ ಕೆಲ್ಸ ಕೆಲ್ಸ.

Independence day

People wish me "Happy independence day", i wish them back saying 'same to you'. Well. I understand Independence is a important factor. But surely, I don't feel so 'happy' about Independence day any more. The main reason for it is not independence itself, but the fact is its already 62nd Independence Day, which bugs me the most.

You may ask what is wrong with it.. well, I would say 62years is a long time, and surely I don't believe our country has achieved something great in these years. I see more problems than goods, more challenges in front of us than before. Instead of solving problems we are creating them.

Let me list few points I would consider as failures:

* more divide in the nation on basis of religion/caste/subcastes : Thanks to our politicians and so called secular people, our country is not yet secular. We don't have uniform law for the land, we still have reservations (rather we are adding more reservation).

* look at the image of govt offices in common man: 'give them bribe, your work will be done' i haven't seen any change this behavior in last 60years. corruption is at the core of whole system. Sad to see that our judicial system is also not free of it.

* The divide between rich and poor, city and village has increased over the years, and population control is surely not working.

* I have heard people comparing India with China.. well I would say its a joke, in no sense we are ahead of them at this time (not sure of population, but surely ahead in population density). They win gold after gold in olympics and we feel so proud that we won ONE gold medal.

* I don't see people achieving big at international level in any sports. (Well cricket is THE GAME of India, and we loose there hopelessly too). Country of 1billion haven't yet participated in Football worldcup, no grandslam winner in tennis.. sad.

* People keep sending mails saying Indians are in high number in US (ie, like in NASA, number of doctors, number of software leads), have you thought how many of them come back to India? hardly 0.01% of them. What does that mean? our country has failed to keep them, rather attract them back.

* Our cities are built without much plan and roads are over crowded.

* India still has energy deficiency. we are not independent for our energy needs.

* Not much of growth in tourism. (Naturally India is so great that, people love to visit it even though we have all these problems). Lot of tourist attractive places are crowded by either beggars or monkeys, and sad to mention, with plastic waste.

* Indian brands are not popular inside India only. I know how much of hungama foreign companies make to enter indian market, just because we buy their stuff, where as Indian companies need to struggle in India and goto Africa and Latin america to sale their stuff. Why the Indian companies are not 'cool' compared to foreign brands?


The list of problems goes on and on. If you ask me after mentioning this list, "d00d, you went to US, and now you talk like a foreigner? what is this?", I know, after coming here, I started loving India more. And surely I want to get back as soon as possible. Just for doing my bit of work to solve at least one of the above mentioned points.

I am thinking of entering politics too.. and I plan to change my last name. Hope you guessed it right.. it will be "Gandhi", so I can become Prime minister instead of just and MP or MLA.

ನೀರು.. beer-ಉ

ನಿಜ ಹೇಳಕ್ಕು ಅಂದ್ರೆ ಆನು ಸಣ್ಣಕ್ಕಿರಕ್ಕಿರೆ ಮಜಾ ಇತ್ತು, ಯಾರ್ ಮನೆದಾದ್ರು ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಪ್ಯಾರ್ಲೆ ಕಾಯಿ ಕೊಯ್ಕಂಡು ತಿಂದು, ಅವ್ರತ್ರ ಬಯ್ಸ್ಕಂಡು ಎಂತೂ ಬೇಜಾರಿಲ್ದೆ ಮನಿಗೆ ಹೊಗ್ತಿದ್ಯ. ಬರಿ ತೋಟದ್ದ ಪ್ಯಾರ್ಲೆಕಾಯಿ ಒಂದೆ ಅಲ್ಲ.. ವಾಟ್ಪ್ಯಾರ್ಲೆ ಹಣ್ಣು, ಮುಳ್ಳಣ್ಣು, ರಂಜ್ಲೆ, ಸಂಪ್ಗೆ, ಮಾವಿನ್ಹಣ್ಣು, ಗೇರ್ಹಣ್ಣು, ಚೊಳ್ಳೆಹಣ್ಣು, ಹೊಳೆದಾಸ್ವಾಳ, ಕೌಳಿಕಾಯಿ, ನೇರ್ಲೆಹಣ್ಣು, ಮುರ್ನ್ಹುಳಿ, ಹಲ್ಸು... ಹೇಳ್ತಾ ಹೊದ್ರೆ ಯೆಲ್ಲಾ ಥರ ಹಣ್ಣು ನೆನ್ಪಾಗ್ತ. ಇಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ.. ಬಾಳೆಹಣ್ಣು, ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ, ಕಬ್ಬು, ಕಾಕ್ಪಟ್ಲೆ, ಅನಾನಸ್, ಪಪಾಯ.. ಒಂದಾ ಯೆಲ್ಡಾ.. ಸಿಕ್ಸಿಕ್ಕಿದ್ ಮರ ಹತ್ತಿದ್ದು, ಸಿಕ್ಸಿಕ್ಕಿದ್ ಹಣ್ಣು ತಿಂದಿದ್ದು. ಹಣ್ಣು ಸಕಾಗಲ್ಲೆ ಹೇಳಿ ಹೂವಲ್ಲ ತಿಂದಿದ್ಯ ಯೆಂಗ, ಕಮಲದ ಹೂ ಬುಡ ಒಳ್ಳೆ ರವೆರವೆ ತರ ರುಚಿ ಇರ್ತು. ಬೆಳಿದಾಸ್ವಾಳದ್ದು ಕಷಾಯ ಒಳ್ಳೆ ರುಚಿ. ಹಣ್ಣು ಹೂವಿಗೆ ನಿಲ್ಸ್ದೆ, ಹಣ್ಣಿನ ಬೀಜ, ಬಳ್ಳಿ, ಎಲೆ, ಸೊಪ್ಪು, ಬೇರು, ಅದು ಇದು ಹೇಳಿ ಎಂತಾತ ಅದು ತಿಂದಿದ್ದು ನೆನ್ಪಿದ್ದು ಯೆಂಗೆ. ಆಸ್ರಾದ್ರೆ ನೀರು ಕುಡಿಯದು ಅಬ್ಯಾಸ, ಬಾವಿ ನೀರು, ಬೋರ್ವೆಲ್ ನೀರು, ಹೊಳೆ ನೀರು, ಕೆರೆ ನೀರು.. ಅಬ್ಬಿ ನೀರು.. ಹೇಳ್ಕ್ಯೊತ ಹೊದ್ರೆ ಸುಖಿಲ್ಲೆ. ತೀರ ಹೆಚ್ಚ್ಗೆ ಅಲ್ಲ.. ಬರಿ ೧೦-೧೫ ವರ್ಷ ಹಿಂದಪ, ಈಗೆಲ್ಲ ಯೆನ್ ಪಕ್ಕ ಇರ ಜನಕ್ಕೆ ಮಿನಿರಲ್ ವಾಟರ್ರೆ ಆಗಕ್ಕು, ಯೆಂಗೆ ಹೆಂಗಾತ ಹಂಗೆ, ಸುಮ್ಕೆ ಕುಡಿಯಕ್ಕೆ ನೀರು ಕೊಡ್ರಪ್ಪ ಹೇಳಿರು ಜನ, "ಬೇಡ ಕಣೊ, ಇಲ್ಲಿ risk ತಗೋ ಬೇಡ, ಯಾಕೆ ಸುಮ್ನೆ" ಅಂತ ಹೇಳಿ ಮಿನಿರಲ್ ವಾಟರ್ ಕುಡ್ಸ್ತ..

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಎಂತಕ್ಕೆ ಹೇಳಿದಿ ಅಂದ್ರೆ, ಆನು beer ಕುಡಿತಿ, (ತೀರಾ ಅಲ್ಲ.. ಆದ್ರು ಅವಾಗಿವಾಗ), ಅದು ವಿಜ್ಙಾನದ ಪ್ರಕಾರನೆ ಕೆಟ್ಟದ್ದು, ಆದ್ರು ಜನ ಎಂತು ಹೇಳದಿಲ್ಲೆ.. ಸೀದಾಸಾದ ನಲ್ಲಿ ನೀರು ಕುಡಿಯಕ್ಕೆ ಬ್ಯಾಡ ಹೇಳ್ತ.. ಬೇಜಾರಾಗ್ತು.. ಅಲ್ಲ.. ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಇರೋದ್ರಲ್ಲೆಲ್ಲ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಅಂದ್ರೆ ನೀರು ಹೇಳಿ ಸುಮಾರು ಜನ ಹೇಳ್ತ, ಅಂತದ್ರಲ್ಲಿ, ನಂಗ ನೀರನ್ನ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಕುಡಿಯ ಹಂಗಿಲ್ಲೆ ಅಂದ್ರೆ ಬಾಳ ಬೇಜಾರಾಗ್ತು.. ಅವ್ರು ಹೇಳದೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.. ಇತ್ತಿತ್ಲಗೆ ಹ್ಯಂಗಾತ ಹಂಗೆ ನೀರು ಕುಡ್ದ್ರೆ ಜ್ವರ ಬರದೂ ನಿಜ.. ಹತ್ವರ್ಷ ಹಿಂದೆ ಸರಿ ಇದ್ದಿದ್ದು ನೀರು ಈಗ ಸರಿ ಇಲ್ಲೆ ಅಂದ್ರೆ ಯಾರು ಕಾರಣ ಅಂತ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡಕ್ಕಾಗ್ತು.

ಎಂಗೆ ಸುಮಾರು ಜನ beer/alcohol ಕುಡಿಯಡ ಹೇಳಿ ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡ್ತಾ ಇರ್ತ, ಇವತ್ತು ಕೈಲಿರ KF ಬಾಟ್ಲಿ ಮೇಲೆ ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡಿ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೆ, ಯಾವತ್ತಿಗೆ ನಾನು, ಯಾವ್ ನಲ್ಲಿಲಾರು ಬರ ನೀರು ಕುಡಿಯ ಹಂಗಾಗ್ತ, ಯಾವ್ ಹೊಳೆ ನೀರು ಕುಡಿಯ ಹಂಗಿರ್ತ, ಯಾವ್ ನದಿ ನೀರಾರು ಖುಷಿಲಿ ಕುಡಿಲಕ್ಕ, ಅವತ್ತಿಂದ beer/alcohol ಮುಟ್ಟದಿಲ್ಲೆ...

Conquering HalfDome

To the uninitiated people, who don't know what/how/why is Half-Dome, do follow the links

* About Half-Dome in wiki
* About Hike in NPS site




Technical Details of our Trip:

Date : 26th July 2008.
People: 6 (Amar, Kiran, Lakshmi, Schunder, Shilpa, Sudarshan)
Vehicle: 1
Total distance walked: 18miles = (16 - HalfDome hike + 2- lower yosemite falls)
Total hours spent in Yosemite : 14hrs (12 + 2)
Places seen/visited: HalfDome + Nevada Falls + Vernal Falls + LowerYosemite Falls
Distance Traveled (on car): 350Miles
Some Photos : My Picasa Web Album
More Photos by Kiran: Kiran's Picasa Web Album
Video clip made by Scud: check here @ youtube

The plan for the hike was made sometime back only by Kiran/Scud and friends. I had plans of going to NewYorkCity and hence had told them that I can't make it. But my NYC trip got canceled, and I should admit it was all for good. I requested them that I too will join them in this hike, and well, they all agreed.

Well, here was what we had planned for Saturday - 07/26/08
leave bayarea by 10:30pm (on friday night)
reach Yosemite ~ 2.30am
start hiking from 3am
reach the peak ~ 7.30am
- have break fast
start down at 9am
reach the bottom at 3pm, hunt for camping site - if we dont get any and are in a bad condition - we can head back else camp.


What happened exactly:

We started almost 1hr30mins later from Bayarea. Reached Yosemite valley base by ~3:50AM, Slept for ~1hr inside car only. Got up at 5AM and took some fruits, energy bars, and water+electrolytes. After using restrooms, packing food, when we left Base to hike HalfDome, it was ~6AM. We started slowly.. Yosemite is a cool place, and also the trail to hike goes inside redwood forests, hence it was all cold and perfect whether. Hence it reduced our water consumption. Along the way, I got the first view of HalfDome, at a long distance. The site along the path were beautiful.




After crossing top of NevadaFalls, me and Kiran picked up some speed, as we were talking about kannaDa literature and similar stuff. We reached the base of HalfDome ~10:30AM. The only thing left to conquer HalfDome was Hiking with the help of Cables put up. There was already a big queue. I took a long rest of 25mins there.. ate some fruits and a energy bar. When I reached the top of HalfDome, it was 11:45AM and the feeling was great. That too, the last 400ft hike with the help of cables made the trip completely unique. Unfortunately all in the team couldn't do the last stretch.
While coming down, we came along with Nevada and Vernal Falls. After coming down, went to Lower Yosemite falls too. Couldn't find a camp ground there as it was already late, and hence came back home.

From Friday morning 6:30AM Till Saturday/Sunday Night 2AM (~43hrs), I (and some others in the team) had just 1hr of sleep :O

ನನ್ನಜ್ಜ

ನನ್ನಜ್ಜ ಇನ್ನಿಲ್ಲ.. ಇಂದು ಬೆಳ್ಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದ ಕೂಡಲೆ ಮೊದಲು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದ ಸುದ್ದಿ ಇದು. ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿದು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯವಾದರೂ ಯಾವುದೆ ಬಾವನೆಗಳಿಲ್ಲದೆ ಕುಳಿತಿದ್ದೆನೆ ನಾನು, ಇಪ್ಪತ್ತುಸಾವಿರ ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ. ಗೌಡ ಯಾವಾಗಲು ನನಗೆ ಬೈಯುವುದು ನೆನಪಾಗುತ್ತೆ.. "inhuman ನೀನು" ಎಂದು. ಬಹುತೇಕ ನಿಜ. ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಸಾವು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಖಚಿತ. ಬಹುಷಃ ಮೂರು ದಿನದ ಹಿಂದೆ ಅಜ್ಜನಿಗೆ "brain hemorrhage" ಆಗಿದೆ ಎಂದು ಸುದ್ದಿ ಬಂದಾಗಲೆ ಈ ಬಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಿಂದ ಹೊರಬರುವುದು ಅನುಮಾನ ಎಂಬ ಬಾವನೆ ಅಮ್ಮನ ದ್ವನಿಯಲ್ಲಿತ್ತು. ಅದರಿಂದಲೆ ಏನೋ, ಇಂದಿನ ಸುದ್ದಿ ಬರಸಿಡಿಲಿನಂತೆ ನನ್ನನ್ನು ಅಪ್ಪಳಿಸಲಿಲ್ಲ.

ಅಜ್ಜನಿಗೆ 86 ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಾಗಿತ್ತು, ಅವರ ಮೊದಲ ಮೊಮ್ಮಗ ನಾನು. (ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ಅವರ ಹಿರಿಯ ಮಗಳು). ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ ನನ್ನನ್ನು ಕಂಡರೆ. ನಾನು ಸಣ್ಣವನಿರುವಾಗ, ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೆ ಅಜ್ಜನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಗೂಡು ಕಟ್ಟಿದ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳಿಗೆ ಅಕ್ಕಿ ಕಾಳು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅಜ್ಜ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಪೂಜೆಗೆ ಹೊಗುವ ಮೊದಲು ತೀರ್ಥದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಈಜಾಡಿ ಮಡಿಯಲ್ಲಿ ಗರ್ಭಗುಡಿ ಹೊಕ್ಕರೆ, ಪುಕ್ಕಲ ನಾನು, ನೀರು ಕಂಡರೆ ಹೆದರಿಕೆ, ಬರಿ ಕೈಕಾಲು ತೊಳೆದು, ಚಿಕ್ಕವ ಎಂಬ ರಿಯಾಯಿತಿ ಮೇಲೆ ಅಜ್ಜನೊಟ್ಟಿಗೆ ಹೊಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿನ ಗಾಡಿಯಿತ್ತು. ಹೋಗುತ್ತಿರುವ ಗಾಡಿಗೆ ಹಿಂದಿಂದ ಹಾರಿ ಹತ್ತುವುದು, ಗಾಡಿ ಓಡಿಸಿದ ನೆನಪುಗಳು ಮಸಕು ಮಸಕಾಗಿ ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿವೆ. ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಅಜ್ಜನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೆಡೆಯುವ ನವರಾತ್ರಿ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಬೇರೆಯದೆ ಕಳೆಯಿತ್ತು. ಒಟ್ಟಾರೆ, ವರದಾಮೂಲದಲ್ಲಿ ನವರಾತ್ರಿ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟೊಂದು ನೆಂಟರಿಷ್ಟರು, ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ರೀತಿಯ ಮಂಟಪಗಳು, ನವರಾತ್ರಿಯ ಒಂದೊಂದು ರಾತ್ರಿ ನೈವೇದ್ಯಕೆ ಒಂದೊಂದು ಬಗೆಯ ಬಕ್ಷ್ಯಗಳು.. ಈಗಲೂ ಬಾಯಲ್ಲಿ ನೀರೂರುತ್ತದೆ. ಅಜ್ಜನಿಗೆ ಐವರು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು, ಒಬ್ಬ ಮಗ. ನನ್ನಮ್ಮ ಮೊದಲ ಮಗಳು. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬಡತನ ಇದ್ದೆ ಇತ್ತು, ಆದರೂ ಅಜ್ಜ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಗೆ ಆಸೆ ಪಟ್ಟವರಲ್ಲ.

ಅಜ್ಜನ ಕಾಲಕ್ಕೂ ನಮ್ಮ ಕಾಲಕ್ಕೂ ಇರುವ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ನನ್ನ ಅಜ್ಜನ ಇತ್ತಿಚಿನ [೩-೪ ವರ್ಷಗಳ] ಕೆಲವೊಂದು ಬೇಟಿಯಲ್ಲಿ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ.

ಅಜ್ಜ: "ಯೆಂತೊ ಅಪಿ! ಹೊಸ ಮೆಟ್ಟು ತಂಗಡಂಗೆ ಕಾಣ್ತು?"
ನಾನು: "ಹೌದ ಅಜ, ಬೇಕಲ, ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೊಪ್ಲೆಲ್ಲ"
ಅಜ್ಜ: "ಚಲೊ ಇದ್ದಲ, ಎಷ್ಟು ಮಡ್ಗಿದೆ? 200 ರುಪಾಯಾರು ಆಗಿಕ್ಕು"
ನಾನು: [ಸ್ವಲ್ಪ ಹಿಂದೆಮುಂದೆ ನೊಡುತ್ತ] "ಅದಕ್ಕೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಗೆ ಕೊಟಿದ್ನ" [ನಿಜವಾದ ದರ: 2000Rs]
......

ಅಜ್ಜ: "ನಿಂಗೆ ಸಕಾಗ ಅಷ್ಟು ಸಂಬ್ಳ ಬತ್ತನ ಅಪಿ?"
ನಾನು: "ಸಕಾಪ ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ಬತಲ್ಯ ಅಜ, ಆದ್ರೂ ಅಡ್ಡಿಲ್ಲೆ, ತೀರಾ ಕಡ್ಮೆನು ಬತಲೆ.. ಮದ್ಯಕೆ"
ಅಜ್ಜ: "ಹಂಗರೆ ಒಂದೈದು ಸಾವ್ರನಾರು ಬತಲ್ಯನ?"
ನಾನು: "ಐದು ಸಾವ್ರ!! ಅಜ, ಆನು ಸಾಗರದಗಿಲ್ಲೆ, ಬೆಂಗಳೂರಗಿದ್ದಿ, ಅದಕ್ಕಿಂತ 8-9 ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಗೆ ಬತ್ತ ಮಾರಯ"
[ಪುಣ್ಯ! ಅವತ್ತೆ ಅಜ್ಜನಿಗೆ heart attack ಅಗಲಿಲ್ಲ]
ಅಜ್ಜ: [:O] "ಅಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕೊಡ್ತ್ವಾ? ಎಂತ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ್ತ್ಯೊ ನೀನು?"
............

ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಬೇಜಾರಿತ್ತು ಅವರಿಗೆ, ಉಪನಯನ ಆದ್ರೂ ಸಂದ್ಯಾವಂದನೆ ಮಂತ್ರ ಬರೊಲ್ಲ, ಪೂಜಾಮಂತ್ರಗಳು ಬರೊಲ್ಲ ಅಂತ. ಈಗ ಅಜ್ಜನಿಗೆ ಸಂಬಂದಪಟ್ಟ ಎಲ್ಲಾ ವಿಚಾರಗಳೂ ಬರಿ ನೆನಪು ಮಾತ್ರ :( ಅವರ ಕಾಲು ಮೆಟ್ಟಿ massage ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಿದ್ದು, ಒಲೆ ಮುಂದೆ ಕುತು ಎಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿ ಕೈ ಒತ್ತಿದ್ದು, ಅವರು ಬೆಳ್ಬೆಳ್ಳಿಗ್ಗೆ ಯೆದ್ದು, ನನ್ನ ಎಬ್ಬಿಸಿ, ದೆವ್ರಿಗೆ ಹೂವು ಕೊಯ್ಲಿಕ್ಕೆ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೊಗ್ತಿದ್ದಿದ್ದು, ದಿನಾ ಸಯಂಕಾಲ ತೀರ್ಥದಲ್ಲಿ ಈಜಾಡಿ, ಸಂದ್ಯಾವಂದನೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದಿದ್ದು, ನವರಾತ್ರೆಯ ಪೂಜೆ, ಎಲ್ಲವು ಬರಿ ನೆನಪು. ಆದರೆ, ಈ ನೆನಪುಗಳು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅಮರವಾಗಿರುತ್ತವೆ.

/whois /me

i have read many blogs of friends/random ppl about writing 'whoam i' type of posts. Yes! i understand. This is because importance to 'identity' itself is been great these days. Many people think a lot about all these factors, what is the goal of life, am i doing enough, am i doing it right?, how much better can i get? what are my roots? is it correct for me to do this? well, lot of questions and notice that 'i' is involved in everything. afterall, 'i' is 'me' for everyone, and 'me' is a very important factor.

I have noticed one thing. This 'whoam i' type of questions bothers people who change their life style, who shifts environments, like people coming from village to town, town to city, city to metro, metro to travel abroad etc.. If you stick to one type of environment, you are -almost- not bothered about all these things because, you are always used to stuffs surrounding you. Mostly thats the reason why elders keep complaining about the change in culture, youth going out of control, we complaining that current day kids are not like us (when we were kids), we say they miss 'growing up in 80s' factor etc. Well, everybody has something or other to say about change, and obviously change is inevitable.

i avoid considering questions which takes some energy to give answer, like "whoam i?" (to your knowledge, energy and giving answer has direct relationship, ofcourse because brain is involved, which takes ~40-50% of bloodsupply, and equal or more amount of energy than whole other body parts combined). I try to think less, and be lazy most of the time. hence, i prefer to go with my instincts. I don't think about future much, hence no savings or anything, similarly maths is getting out of my head gradually, and so i don't take any worry about investment, returns, finance management etc. I don't like options, i hate buffet lunch, because i feel like eating everything, and i can't decide whats good for me.. i would like to order 'same for me' or 'make it two' type-ish when i goto restaurants, (ofcourse i order drinks myself, as that doesn't require second thoughts :p)

but today, i ate bit more, and had slept for some extra hours, so had some energy to spare on brain cycles. also it was sometime since i wrote something here.. so took up this question "Whoam I?", "where can i relate myself".

unlike many people i see, questioning themself like this and ending a post without concluding, i know well what i am. well, i know by heart, by head (and even by body :O) i belong to village, to be specific, belong to 'malenaDu'. I grew up playing with trees, eating raw fruits plucked directly from tree, climbing hills, playing chinni-daanDu, bugri, goli, kusti (well, this was unofficial game in our primary school :O), marakothi and many more similar games. I never liked going to school as a kid. Whole of our village at that time had just one TV (it had ~20 houses), i never had TV at home till i entered jnv. We used to have lot of time, and it was complete fun. 1-4th, my school was nearby, just 0.5miles from home. in 5th it was 1miles away, and 4months it used to rain a lot, so we used to goto school covered in plastic covers, i think one year i got a raincoat too, but i tore it, hence not got any more raincoats.

Life took a serious turn when i got selected in jnv entrance test. (well i wrote the test for not passing it :p)

next 7 years i spent in JNVGajanur, and it takes a whole new post rather a book to tell about that life. i learnt a lot in jnv. not just syllabus, but also sports, and -computers-,

i will stop here about what happened with me in past and try to get answer to 'what am i or who am i', type of question. Well, i grew up as a kid without much restriction at home, hence learnt responsibility, but never learnt working under somebody else. I can respect someone for their capability, but i don't like the idea of working under someone full time. taking challenges was always a thing i liked. I am a listener most of the time, don't like arguing, i have my own explaination, way to do things. I don't get bothered if people say something about my style, my dress, my language, or anything. i like world peace, like a quite place, my mood swings very fast, but overall avg stays well within normal to happy state. like travelling, nature always amazes me, and keeps reminding me how small i am.. love to learn new things, try out new things. never get bothered because my communication skills are bad, or i am not so good technically. i am not an atheist, but can't say that i believe in god, or follow a religion. I like Hinduism, just because other religions never attracted me and never was required for me. i am open with my eating and drinking habbits and never say no to experimenting, the food i don't like are red meat and bland food.

if you don't know me, you may feel i am little reserved and not very talkative.. but be aware, if you are well within my close circle, you will be saying 'nilsale' (ie, stop it man) most of the time.

well, my energy is almost compensated for the day. i will stop now.. drop me a comment if you need more :D (well, you can comment even otherwise)

tennis fever

I prefer watching tennis over cricket at any given time, and I hardly miss *good* matches in Grand Slams. The time between May end to early July is really nice time to enjoy tennis, both Rolland Garros and Wimbledon. This year, it was a great run for Rafa Nadal! What a player he is. Being a big fan of Roger myself, I couldn't stop clapping at the way Rafa plays. Just amazing how much he has improved over the years, and now, he wins over Federer on Grass! what a achievement :O

It was a great final, in which I couldn't take any side (though I prayed for Federer's win) till the last moment. Congrats Rafa! well done Federer, you have to get some new tatics to win over him now.. :D

ನಿಮ್ಮ ಕಂಪನಿಗೆ ಅಂತ ತಗೋತಿನಿ

ಇವತ್ತು ಆಫೀಸ್ ನಿಂದ ಹೊರಡ್ತಾ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ, ಅಲ್ಲೆ ನಮ್ಮ CTO ಗೆ ತುಂಬಾ ಬೇಕಾದವರ ಮನೆಯಿಂದ ಫೋನು, ನಮ್ಮನೆಗೆ ಬಾ, ಮಸಾಲಾ ಪುರಿ ರೆಡಿ ಇದೆ ಅಂತ. ಅವ್ರು ನನ್ನನ್ನ ಕೇಳಿದ್ರು ಹೋಗೊಣವಾ? ಅಂತ, ಎಂಗೆಂತ ಮಳ್ಳ ಹೊಗ್ದೆ ಇರಕ್ಕೆ, ಬಿಟ್ಟಿ ತಿನ್ನಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ರೆ ಎತ್ಲಗಾದ್ರು ಹೋಗಕ್ಕೆ ರೆಡಿ ಆನು, ತೀರ ತಲೆ ಹೊಗ ಕೆಲ್ಸ ಎಂತು ಬಾಕಿ ಇರ್ಲೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೊದ್ಯ. ಅಲ್ಲಿ ಹೋದ್ರೆ ಗಾಯತ್ರಕ್ಕನ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಬಂದಿದ್ದ, "ಕುಡಿತ್ಯನಾ?" ಕೇಳಿದ, ಅಯ್ಯೋ ದೇವ್ರೆ, ಈ ದೇಶಕ್ಕೆ ಬಂದಮೇಲೆ ಕುಡಿಯಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಜೊತೆ ಇಲ್ಲೆ ಹೇಳಿ ಬೇಜಾರಲ್ಲಿದ್ದ ನಂಗೆ ಒಳ್ಳೆ ಜೊತೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಹಂಗಾತು ಹೇಳಿ, "ಓಕೆ! ಅಂಕಲ್" ಅಂತ ಹೇಳಿದಿ, ಅವ್ರು ವೋಡ್ಕ ಬಾಟ್ಲಿಯಿಂದ ಸುಮಾರು ಸುರ್ದ ಕೂಡ್ಲೆ, ಸಾಕು ಅಂಕಲ್, ನಿಂಬು ಇದ್ರೆ ಹಾಕಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದಿ. ಅವ್ರು ಫುಲ್ ತಂಡ್! "He is a seasonal drinker! you see" ಅಂತ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹೇಳದಾ? ಎಂಗೆ ನಾಚ್ಕೆ! ಮಳ್ಳನ, 70 ವರ್ಷ ಆದವ್ರು, ಕುಡ್ದು ಸುಮಾರು ಅನುಬವ ಇರೋರು ಈ ತರ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಎಂತಾಗಡ? ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಒಳ್ಳೆ (ಅಂದ್ರೆ 'ತಮ್ಮ' ಅನ್ನೊ) ಬಾವನೆ ಇಟ್ಕೊಂಡ ಕೆಲಾವೊಬ್ರು ಫುಲ್ ಶಾಕ್! ಸುಮ್ನೆ ಹೇಳದಲ್ಲ, ನಾನು ಹೆಂಡದ್ ಅಂಗಡಿಲಿ ನೊಡ್ದೆ ಇರ ಬ್ರಾಂಡೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿದ್ದಿದ್ದ, ತೀರ ಬೇಡ ಹೇಳಕ್ಕೆ ಮನ್ಸು ಬರ್ಲೆ, "ಆಗ್ಲಿ ಅಂಕಲ್! ಯೇನೊ, ನಿಮ್ಗೆ ಕಂಪನಿಗೆ ಅಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಇರ್ಲಿ" ಅಂತ ಹೇಳಿ ಕುಡಿಯಕ್ಕೆ ಕೂತಿ. ಒಳ್ಳಿ ರುಚಿ ರುಚಿ ಅಡ್ಗೆ, ಅದ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಹಂಗೆ ಹಪ್ಳ, ಮಸಾಲ ಪುರಿ, ಅದು ಇದು ಹೇಳ ಒಳ್ಳೆ ಜೊತೆ ಆತು. ಅಂಕಲ್ ಬೇರೆ ಅವ್ರ ಅನುಬವದ ಒಳ್ಳೋಳ್ಳೆ ಕಥೆ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದ, ಕೇಳ್ತಾ ಕೇಳ್ತಾ ವೊಡ್ಕ ಬಾಟ್ಲಿ ಪೂರ್ತಿ ಖಾಲಿ ಆಗಿ ಅಂಕಲ್ ವೈನ್ ಬಾಟ್ಲಿ ತೆಗ್ದ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಬಿಟ್ಟು ಅದೂ ಖಾಲಿ :ಓ, ಎಂತಾರು ಹೇಳು, ಇಷ್ಟೆಲ್ಲದರ ಮದ್ಯ ಬಂದ ವಿಚಾರಗಳು ಬಹು ಮುಖ್ಯವಾದುದ್ದಾಗಿತ್ತು. ಮಕ್ಕಳು, ಅವರ ಬೆಳವಣಿಗೆ, ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಏನೇನು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ, ಮುಂತಾದವುಗಳು. ಒಟ್ಟಾರೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಕಳೆದ ಒಂದು ಸುಂದರ ಸಂಜೆ

Grand Canyon Hike - A dream come true

For the un-initiated, follow these links first to know about what is GrandCanyon and what exactly is the rim to rim hike.

http://en.wikipedia.org/wiki/Grand_Canyon
http://grandcanyonhiker.com/traildata/rimtorim.shtml

http://www.nps.gov/grca/planyourvisit/backcountry.htm

http://www.nps.gov/grca/parknews/upload/backcountry_planner08.pdf

http://grandcanyonhiker.com/

http://www.nps.gov/grca/
http://www.kaibab.org/

our plan was something like this.

June 20th: leave SanFransisco, Reach Las Vegas by mid-night (by flight).

June 21st: 12:30-6:00AM - Drive to North Rim. Park the car.
06:45-12:00PM - Catch a shuttle from North rim to south rim. (its only one per day shuttle).
04:00PM - Start trek from South Kaibab Trail, reach Bright Angel Camp Ground, Stay there in the night.

June 22nd: Start early, reach Ribbon Falls, spend some time, reach Cotton Wood Camp Ground, Take some rest.

June 23rd: Start around 5am, reach top by 12pm, get into the car, drive to LasVegas, catch the return flight, get back home, live happily ever after.

this is all perfect, and was planned very tightly, and there was no gap for any messups. Lets see what happened actually..

June 20th: Achalesh reaches Airport on time, (ie, before 9:30pm), me and Aspu reached 3mins before the flight time, and we all missed it (as Achalesh boooked the ticket together for all 3). Kiran and Nadeem were at LV by 11:30. As our flight was the last of the day, we couldn't get into next flight, and they told we can land in only next day morning flight. No flights were available in other airlines too.. To keep up the plan of making it rim to rim hike, we had to take one more day off, or split the group, both was not an option for us. We slept in SFO airport only, on the floor, over our sleeping bags.

June 21st: Kiran and Nadeem reached North rim early morning, and took the shuttle as per the plan. We got into first flight to LV in the morning. Reached there, still not sure what to do, to keep up the plan. We were thinking of renting another car, goto SouthRim, join Kiran and Nadeem there, do the trek as planned, but stay in North rim for one extra day, and catch the shuttle to south rim, and get the car back to LV. that means, we had to take 1day extra leave :( well, while booking the car, we got the idea that we can just do the car rent one way. Ie, goto southrim using car/bus, meet our team, do the hike, get in the car we have in north rim, get back to LV as planned. It worked out well, and we were there at south rim 6hours later, not with much sleep. Started Trek around 6.30pm, hence did only 20% of the trek when there was sun light.

Reached Bright Angel Camp Ground, tired and exhausted, at 12:15AM, slept without eating as we were feeling so dry, and tired.

June 22nd: 7miles to cover, almost flat ground. left camping site at 7:15am thinking we can make to Ribbon Falls (~6miles) well within time. But, my legs didn't co-operate much, I was much slow than my expectation, hunger made it worst. I couldn't eat anything as I was feeling very dry, survived only on Gatorade and water. When Sun came up, situation became even worse, the temperature grew very high. It was very hot inside the canyon. I had to take frequent stops. Our group was all broken, mostly me and achalesh were together most of the time. I almost fell near ribbon falls, then i realized its because of sun + hunger. Ate a protein bar, felt little better. Made up to ribbon falls, and slept there for ~2hrs. When gotup, most of the muscles were complaining. Realized that without eating proper food, I am not going to finish the trek and even though it was very hard to eat, ate 2 chapatis. Left to Cotton Wood CampGround. Slept.

June 23rd: 12:00AM Got up at ~at this time (little earlier actually) and ate 2more chapatis. Started to hike towards the north rim as its a 4500ft hike of 7miles. We had heavy backpack (~30+ lbs). Best part of starting the hike early was, we had chance of watching the Canyon in moon light, which was an amazing experience. This trail was completely on the edge of the ridge, 90% of the time. We missed lot of nicer views because we hiked it in night, but we had no option. We knew it will be very hard to trek in sun light. well, to my surprise, I was at last but one stop (1.7miles to north rim), well before 8am. I slept a bit there, as i was very tired and was lacking sleep. (sitting on the rock, leaning on another rock). I had camera inside in my bag, and I was so tired that I had no energy to take it out :O, also north rim is very beautiful, so i thought i will keep the views just in memory.

Well to explain you how hard it was for me, i took 3hr30mins for last 1.7miles.

When I got back, my calf muscles were so aching that I couldn't walk properly.

But the feeling of completing a trek which deserves a high physical and mental fitness is great. The feel of Grand Canyon, its grandness, its height, its depth everything was amazing.

After coming back my first words were "I did it!"

Few points to be noted:

* GC trek is 'no trash zone' ie, you are liable to prosecution if you throw trash inside the canyon. Hence carry only things in plastic/paper covers. (so it will be less weight).
* People were amazed that we made it with such high amount of weight. Being light weight is the key for a good Rim to Rim Hike. We carried unnecessary weight. (food + cloths)
* Heat is your main enemy (everyone who did GC trek may agree with it), so plan your trek accordingly.

Imagine what all I carried? 2 sets of 20 chapatis (~1kg each), 2 chutni bottle, 1 pickle bottle, 1 kissan jam bottle, 1 tomato ketchup, and 1 + 1 + .75 + .75 liters of water + cloths (including a blanket which i never used :O). sadly I had to carry them all the way, as I couldn't throw them, and carrying that much weight is not even thinkable now, but I did GC rim to rim hike with that much weight. Though I feel foolish, its a pleasure I did it with all that weight.


photos here

-----
[ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ]
"Grand Canyon" ಹೀಗಂತ ಒಂದು ಜಾಗ ಇದೆ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಎಲ್ಲೊ ಒಮ್ಮೆ NGC TV ನಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ trek ಹೋಗೊದನ್ನ ನೋಡಿದ್ದೆ. ಬಹು ಕಷ್ಟ ಅಂತ ಅವ್ರೆಲ್ಲ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ರು. ಎರಡು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ ಅಚಲೇಶ್, "ಮಗ! Grand Canyon rim to rim trek ಬರ್ತಿಯ? permission ಸಿಕ್ಕಿದೆ" ಅಂತ ಹೇಳಿದ ಕೂಡ್ಲೆ "ಹು! sure ಮಚ! i am in" ಎಂದು, ರಜೆ ಕೂಡ ತಗೊಂಡು ಬಿಟ್ಟೆ.

ನೋಡ್ತ ನೋಡ್ತ ಎರಡು ತಿಂಗ್ಳು ಕಳ್ದೆ ಹೊತು. ಸರಿ ಎಲ್ಲ್ ತಯಾರಾಗಿ, ಶುಕ್ರವಾರ ರಾತ್ರಿ ಎರ್ಪೋರ್ಟಿಗೆ ಹೊಗ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಎಮ್ಮ ವಿಮಾನದ್ದು ಬಾಗ್ಲು ಹಾಕೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ, ಅವತ್ತು ರಾತ್ರೆ ಅಲ್ಲೆ ಮಲ್ಗೆದ್ದು, ಬೆಳ್ಬೆಳಗ್ಗೆ ಒಡ್ಹೋಗಿ Q ನಲ್ಲಿ ನಿಂತು, ಮೊದ್ಲ ವಿಮಾನ ಹಿಡ್ಕಂಡು, ಲಾಸ್ವೆಗಾಸ್ಗೆ ಹೊದ್ಯ. ಅಲ್ಲೊಗಿ ಬಾಡ್ಗೆ ಕಾರ್ ತಗಂಡು flagstaff ಅನ್ನೊ ಊರಿಗೆ ಹೊಗಿ, ಕಾರು ಅಲ್ಲೆ ಬಿಟ್ಹಾಕಿ, ಬಸ್ಸು ಹಿಡ್ಕಂಡು south rim ಗೆ ಹೊಗ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಬರೊಬ್ಬರಿ 6 ಗಂಟೆ ತಡ.
[ಮುಂದುವರೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ]

ಒಂಟಿತನ - ೧

ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಮೂರುವರೆ ತಿಂಗಳಾಯಿತು! ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇದೆ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಾನು ಇಷ್ಟು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಕಳೆದಿದ್ದೆನೆ. ಬಹುಷಃ ಇನ್ನು ಬಹುದಿನಗಳನ್ನು ಇದೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಳೆಯ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ :(

ನಾನು ಎನನ್ನಾದರು ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ದ್ವೇಷಿಸೋದಿದ್ದರೆ ಅದು 'ಒಂಟಿತನ'. ಮಾನಸಿಕ ಒಂಟಿತನ. ನಾನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ 5-6 ದಿನಗಳು ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಹೊಗದೆ, ಬರಿ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಒರಗಿ ದಿನಗಟ್ಟಲೆ ನನ್ನ ಲ್ಯಾಪ್ಟಾಪ್ ನ ಕೀಲಿಪಟ ಒತ್ತುತ್ತ, ಕಪ್ಪು ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಬರುವ log messages ನೊಡುತ್ತಾ, emacs ನಲ್ಲಿ ಕೋಡ್ ಬರೆದು, compile ಮಾಡಿ, memory leaks ಇದ್ಯಾ ನೊಡ್ಕೊತಾ ಕಳೆದಿದ್ದಿದೆ. ನಾನು ಬರೆದ ಕೋಡ್ ನಲ್ಲಿ ಏನೋ ಸರಿ ಇಲ್ಲ ಅನಿಸಿದರೆ ರಾತ್ರೆಯಲ್ಲ ಅದರ ಬಗ್ಗೆನೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಮಲಗಿ ಬೆಳ್ಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದು, ಆ bug fix ಮಾಡಿದ್ದಿದೆ. ನನಗೆ ಕೆಲಸದ ಬಗ್ಗೆ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಬೇಜಾರಾಗಿಲ್ಲ. ಕಳೆದ ಎರಡು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಬಹುಷಃ 20ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ದೇಶಗಳ ಜನ ಪರಿಚಯ ಆಗಿದ್ದಾರೆ. ಎಲ್ಲವೂ ಸಂತೋಷಮಯ. ಎರಡೇ ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಅವತಿ ನನ್ನನ್ನು "ನಮ್ಮ ಕಂಪನಿಗೆ ಬರ್ತೀಯಾ?" ಅಂತ ಕೇಳಿದಾಗ, "ಖಂಡಿತಾ!" ಎಂದು ಕ್ಷಣ ಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಿಸಿದ್ದೆ. ಅಂದು ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿದ್ದಿದ್ದು ಬರಿ 5 ಜನ, (3 ಜನ ಬಾರತದಲ್ಲಿ, ಇಬ್ಬರು us ನಲ್ಲಿ). ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿರೋ, ನಮ್ಮ ಜೊತೆ ಆ ಮೊದಲು ಇದ್ದ ಹುಡುಗರನ್ನ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡು, ಈಗ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ೧೫ ಜನ ಇದ್ದಿವಿ. ಈ ಎರಡು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ, ಕೆಲಸ ಯಾವಾಗಲೂ ಇದ್ದೆ ಇತ್ತು. (ಈಗಲೂ ಇದೆ, ಇನ್ನೂ ಸುಮಾರು ಕಾಲ ಇದ್ದೆ ಇರುತ್ತದೆ). ಇದೆಲ್ಲಾ ಯಾಕೆ ಹೇಳಿದೆ ಅಂದ್ರೆ, ನನಗೆ ಒಂದು ವಾರ ರಜಾ ಕೊಟ್ಟು, ಈ ವಾರ ಸುಮ್ಮನೆ ಮನೆಯಲ್ಲೆ ಇರು ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಬಹುಷಃ ಬಹಳ ಕಷ್ಟ ಆಗುತ್ತೆ.

"ಅಲ್ದಪ! ಬರಿ ಕೆಲ್ಸ ಒಂದೆ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಬೇಜಾರು ಬತಲ್ಯಾ?", ಜನ ಕೆಳ್ತಾನೆ ಇರ್ತ ನನ್ನ. ಹೌದು, ಬರಿ ಕೆಲಸ ಒಂದೆ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಕಷ್ಟ. ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಒಂಟಿತನ ಕಾಡ ಬಾರದು ಅಂತೇಳಿ, ಇಲ್ಲೆ ಇರೊ gymಗೆ ಹೊಗ್ತಿ. ಟೊರೆಂಟ್ ಇಂದ ಮೂವಿ ಡೌನ್ಲೊಡ್ ಮಾಡಿ ನೊಡ್ತಿ, youtube ಇಂದ ಸಾಲ್ಸ steps ನೋಡಿ ಕಲಿತಿದ್ದಿ. tennis ಮ್ಯಾಚ್ ಇದ್ರೆ ನೊಡ್ತಿ. ಪುಸ್ತಕ ಒದ್ತಾ ಇರ್ತಿ. skate board ಒಂದು ಸುಮಾರು ಚೆನಾಗೆ ಕಲ್ತಿದ್ದಿ. i am happy :D but is this enough?

ಹೌದು! ಏನೊ ಒಂದು ಕೊರತೆ ಕಾಡುತ್ತೆ. ವಯಸ್ಸು ಬಡ್ಡಿಮಗಂದು, ಮನಸ್ಸು ಏನೇನೊ ಬಯಸುತ್ತೆ. ಬೇಜಾರಾದಾಗ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಮಾತಾಡಲು ಇನ್ನೊಂದು ಜೀವದ ನಿರೀಕ್ಷೆ. ಆದರೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತು, ಈ ಒಂದು ವಿಷಯವಾಗಿ ನಾನೆ ಇನ್ನು ತಯಾರಿಲ್ಲ.. ಇನ್ನೆರಡು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಕೈಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ದುಡ್ಡುಮಾಡಿ, ಬಾರತಕ್ಕೆ ಬಂದ್ರೆ ಅಗ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸೋಣ.

ಯೆಮ್ಮನಾಡಗೆ ಅರಳಿದ ಕಮಲ

ಅಂತೂ ಇಂತು ಕರುನಾಡ ಚುನಾವಣೆ ಮುಗ್ದು, ಪಲಿತಾಂಶ ಎಲ್ಲರಿಗುವ ಗೊತಾಗಿ ಹೊತು. ಎಮ್ ಪಕ್ಕದ್ದೂರವ್ರೆ ಆದ ಯೆಡ್ಡ್ಯೂರಪ್ಪ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಆಗೊದು ಖಚಿತ. ಬರಿ 3 ಜನರನ್ನ ಹೊರ್ಗಿಂದ ಎಳ್ಕಳಕ್ಕು. ಅದೂ ಗಟ್ಟಿಮಾಡಿದ್ವಡ. ಒಟ್ಟಾರೆ ಇನೈದು ವರ್ಷ ಎಮ್ ಕಂದಾಯೆಲ್ಲ ಸರಿ ಉಪ್ಯೋಗ ಆಗ್ತೇನ ಹೇಳಿ ಒಂಚೂರು ಆಸೆ. ವಿಚಾರೆಂತು ಕೇಳಿರೆ, ಎಮ್ ಜಾತ್ಯಾತೀತ ಭಾರತದ ಕೆಲವೊಂದು ದೂರದರ್ಶನ ಚಾನಲ್ಲೊರು ಜಾತಿವಾರು ಸಚಿವರ ಪಟ್ಟಿ ಬಿತ್ತರ್ಸ್ತ ಇದ್ವಡ :o ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ವರ್ಷ ಎಲ್ಲಾತ ಅಲ್ಲಿ ಬೆಳ್ದು, ಬೇರ್ಬೇರೆ ಊರಗೆ ಇದ್ದು, ಎಂಗೆ ಜಾತಿನೆ ಇಲ್ಲೆ ಅಂತ ಅಂದ್ಕಂಡು, ಹಂಗೆ ಬದ್ಕಣ ಹೇಳಿರು ಜನ ಬಿಡ್ತ್ವಲ್ಲೆ, ನೀ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ನೀ ಹವ್ಯಕ ಅಂತ ನೆನ್ಪು ಮಾಡ್ಸನೆ ಇರ್ತ. ಯಾವತ್ತಿಗೆ ನಮ್ಮ ಸರ್ಕಾರಿ ಅರ್ಜಿಗಳಲ್ಲಿ ಜಾತಿ ಅನ್ನೊದು ತೆಗಿಯಕ್ಕೆ ಸಾದ್ಯನೊ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲೆ. ವಾರ್ತಾ ಕೊಂಡಿಗಳನ್ನ ಒದಿರೆ ಯಾರೊ ಗುಜ್ಜಾರ್ ಹೇಳ ಜನ್ವಡ, ಅವ್ರ ಜಾತಿನ ಹಿಂದುಳಿದ ಜಾತಿ ಪಟ್ಟಿಗೆ ಸೆರ್ಸಕ್ಕು ಹೇಳಿ ಕಂಡಲ್ಲೆಲ್ಲ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚ್ತಾ ಇದ್ವಡ. ಹೌದು ತಗ, ತೀರ ಈ ತರ ಮಾಡೊರು ಹಿಂದುಳಿದ ಜನ ಅಂತ ಹೇಳ್ಲಕ್ಕು. ತೀರ ನಮ್ ದೇಶದಗೆ ಮಾತ್ರನೇನ, ನನ್ನ ಕೆಲ್ಸ ಬೇರೆಯೊರು ಮಾಡ್ಕೊಡಕ್ಕು, ಎನ್ ಕೈಲಿ ಹರಿತಲ್ಲೆ ಅಂತ ಹೇಳದು. ಹೇಳಕ್ಕೊದ್ರೆ ಮಹಾಭಾರತ ಆಗೊಗ್ತು, ಚಾಪೆ ಹಾಸಿ, ಕೈಲಿ ಲೋಟ ಹಿಡ್ಕಂಡು ಇನ್ನೊಂದಿನ ಮಾತಾಡಣ.

ಭಾಜಾಪ ನನಗೆ ಮೊದಲಿಂದ ಇಷ್ಟವಾದ ಪಕ್ಷ, ಈಗ ಅದಿಕಾರ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು, ಹೆಂಗೆ ಆಡಳಿತ ನೆಡ್ಸ್ತ ನೋಡಣ. ರಾಜ್ಯ ಭಾಜಾಪದ ಸರ್ವರಿಗೂ ಶುಭಾಶಯಗಳು.

ಮನದಾಸೆ ಹಕ್ಕಿಯಾಗಿ.. ಮುಗಿಲಲ್ಲಿ ತೇಲಿ ತೇಲಿ..

ಇಂದು ನನ್ನ ಕೆಲವು ಗೆಳೆಯರೊಡನೆ ಆಕಾಶನೆಗೆತ (ಬಹುಷಃ ಕನ್ನಡ ಶಭ್ದಬಂಡಾರದಲ್ಲಿ skydiving ಅನ್ನೊ ಪದ ಇಲ್ಲ ಅನಿಸುತ್ತೆ, ಈ ಕ್ರೀಡೆ ಬಹು ಇತ್ತಿಚಿನದು) ಕ್ಕೆ ಹೊಗಿದ್ದೆ. 13ಸಾವಿರ ಅಡಿ ಎತ್ತರದಿಂದ ನೆಗೆದಾಗ ಆಗುವ ಅನುಬವವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳೊದು ಬಹು ಕಷ್ಟ, ಅದನ್ನ ಸಾದಿಸಿಯೆ ತಿಳಿಯಬೇಕು.

ನಾನು ಮಾಡಿದ ನೆಗೆತದ ಬಗ್ಗೆ - About the jump

ಫೊಟೊಗಳು ಇಲ್ಲಿ - Photos here.

Pangea Day and Hope

It was a great feeling after watching this 4hr long program. I couldn't watch it live, but watched it online later. This program changed a bit of my view points on lot of things. One of the good programs I have watched in a long time. I would recommend them to all :)

Full program online - ಸಂಪೂರ್ಣ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ

Videos - ಸಣ್ಣ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳು

ತಪ್ಪಿ ಹೊಯಿತಲ್ಲ..

ಕಳಿದ ವರ್ಷ ಹಾಗು ಈ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ನನಗಾದ ದೊಡ್ಡ ಲುಕ್ಸಾನು ಅಂದ್ರೆ ಮದುವೆಗಳು. ಕಳೆದ ವರ್ಷ ವೆನೆಜುವೆಲ ದೇಶಕ್ಕೆ ಮೂರು ತಿಂಗಳು ಹೋದಾಗ ಅನೇಕ ಗೆಳೆಯರ/ನೆಂಟರ ಮದುವೆಗಳು ತಪ್ಪಿ ಹೋಗಿದ್ದವು. ಈ ವರ್ಷ ಅಮೇರಿಕ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದ್ದೆನೆ, ಊರಲ್ಲಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಮದುವೆಗಳು ನೆಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಬಹುಷ: ಅಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ರಜೆ ಹಾಕಿ ಬರಿ ಮದುವೆಮನೆಗಳನ್ನು ಸುತ್ತೊದೆ ಆಗಿಹೊಗ್ತಿತ್ತೆನೊ :)

ಇವತ್ತು (IST: May 11th, 2008), ಆ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಬಹುದೊಡ್ಡ ನಷ್ಟ, ನನ್ನ ಪ್ರಾಥಮಿಕಶಾಲೆಯ ಗೆಳೆಯ ನಾಗರಾಜ, ಹಾಗು ನವೋದಯದಲ್ಲಿ ಪರಿಚಯವಾಗಿ ಜೀವದ ಗೆಳೆಯನಾದ ನಾಗೇಂದ್ರ ಬಟ್ಟನ ಮದುವೆ ನೆಡೆಯುತ್ತಿದೆ (ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಹುಡುಗಿಯರ ಜೊತೆಗೆ). ನಾನು ಎರಡೂ ಮದುವೆಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತಿದ್ದೆನೆ ಎಂಬ ಬೇಜಾರಿನಲ್ಲಿದ್ದೆನೆ.

I wish happy married life to all the friends, whose marriages I missed.

ಕ್ಷಮಿಸಿ ಬಿಡಮ್ಮ

ಬಂಧನ(bonding)! ನಂಟು(relate)! ಈ ಎರಡು ಶಬ್ದಗಳಿಂದ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬಹುತೇಕ ಪದಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿವೆ. ಏನೇನು ಶಬ್ದಗಳು ಇರಬಹುದು ಅಂತ ಯೊಚಿಸ್ತ ಹೋದೆ, ಸಂಭಂಧ, ಬಂದು, ಭಾಂದವ್ಯ, ನೆಂಟ,ನೆಂಟಸ್ತಿಕೆ, ಇತ್ಯಾದಿ, ಇತ್ಯಾದಿ. "ಹೌದು, ಯಾಕಪ್ಪ ಇವೆಲ್ಲ ನೆನ್ಪಾಯ್ತು ನಿಂಗೆ" ಅಂತ ನೀವು ಕೇಳ್ಬೋದು. ಈ ಪದಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಸುಮಾರಷ್ಟೆ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಿನಿ. "ಅಪ್ಪಿ, ತಲಿಗೆ ಹಚ್ಚಕಳ್ಳಡ" ಅಂತ ನಿಂಗ ಹೇಳ್ತಿ ಅಂತ ನಂಗೆ ಗೊತಿದು. ಅದ್ರು ನಾ ಯೆಂತಕ್ಕೆ ಈ ವಿಚಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ತ್ನಪ್ಪ ಅಂದ್ರೆ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ಆ 'ಬಂದನ' ಅನ್ನ ಬಾವನೆ ಕಡ್ಮೆ. ನನ್ನ ಮಂತ್ರ ಅದು, 'life moves on', ಹಂಗಂತ, ನನ್ನ ನಂಟು ಎಲ್ಲಿದು ಅಂದ್ರೆ, ಹೇಳದು ಸುಮಾರಷ್ಟೆ ಕಷ್ಟ. ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಮಲೆನಾಡಮಡಿಲ ಹವ್ಯಕ ಒಟ್ಟುಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ. ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ನವೋದಯ ವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಜೀವನ. ಅಲ್ಲಿ 7 ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದ ನಂತರ 4 ವರ್ಷಗಳು ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ತಾಂತ್ರಿಕ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ. ನಂತರದಲ್ಲಿ, 4 ವರ್ಷಗಳು ನಮ್ಮ ಬೆಂಗಳೂರು ಮಹಾನಗರಿಯಲ್ಲಿ. ಒಟ್ಟಾರೆ ಯೆನ್ ಭಾಷೆ ಕುಲ್ಗೆಟ್ ಹೊಗೈತ್ರಿ. ಒಂದಾ ಮಾತ್ ಹೇಳ್ ಬೇಕಂದ್ರ, ನಾನೊಬ್ಬ ಕನ್ನಡಿಗ. ಹೆಂಗಂದ್ರೂ ಬೇರೆ ಭಾಷೆ ಬರಲ್ಲ, ಅದ್ರಲ್ಲೂ ಈ ಬಡ್ಡಿಮಗಂದು ಇಂಗ್ಳಿಶು, ಮಾತಾಡಕ್ಕೆ ಬತಲ್ಯಪ. ಬರೆಯಕ್ಕೆ 'spell checkers' ಇದ್ದ, ಅಡ್ಡಿಲ್ಲೆ. ಇಲ್ದೆ ಹೊಗಿದ್ರೆ, ಕಥ್ಯಾ? ಪುಣ್ಯ ಮಾರಾಯ, BE ಮಾಡಿದ್ದಿ ಬಚಾವು, ಪಾಸಾರು ಆದಿ, ಇಲ್ದೆ ಹೊಗಿದ್ರೆ, ಊರಗೆ ತೋಟ ನೋಡ್ಕ್ಯೋತ, ಕೊಟ್ಗೆಲಿ ಎಮ್ಮೆ ಮೈ ತೊಳ್ಸ್ಗ್ಯೊತ, ಇರಕಿತ್ತು. ಹಂಗಂತ, ಊರಗೆ ಅದನ್ನ ಮಾಡದು ತಪ್ಪಾ ಕೇಳಿರೆ ತಪ್ಪಲ್ಲ. ಯೆಂಗೆ ಮೈಗಳ್ತನ ಸಣ್ಣಕಿದ್ದಾಲಿಂದನೆ ಬಯಿಂದು. ಅದ್ಕೆ ಸುಮಾರೆ ಕಷ್ಟಾಗ್ತಿತ್ತು ಹೇಳಿ ವಿಚಾರ.

"ಇಷ್ಟೆ ವಿಚಾರಾಗಿದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿ ಒದ್ದಾಡ್ಕೊತ ಬರ್ಯದು ಯೆಂತಿತ್ತು? ಮಳ್ಳಪ" ಹೇಳಿ ನಿಂಗ ಮಾತಾಡ್ಕ್ಯತ್ತಿ, ನಂಗೊತ್ತಿಲ್ಯನ ಅಪ್ಪಿ. ಇಲ್ಕೇಳಿಲ್ಲಿ. ಬರಿ ಕನ್ನಡ ಒಂದೆ ಬರದು ನಂಗೆ ಅನ್ಕಂಡು, ಅಮೇರಿಕಕ್ಕೆ ಬಂದ್ರೆ, ಯೆನ್ನ ಬಾಸು ವಿಮಾನನಿಲ್ದಾಣದಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದವ್ನೆ, "ಹೆಯ್! ಕೈಸೆ ಹೊ?" ಅಂತ ಕೇಳಕ್ಕಾ? ಹೊಗ್ಲಿ. ಅವ್ರ ಮನೆ ಆತು, ಎಲ್ಲರು ಹಿಂದಿ ಮಾತಾಡ್ತ, ಅವ್ರ ಜೊತೆಗೆ, ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಸಿನೆಮಾ ನೋಡಿ ಕಲ್ತ್ಗಂಡಿದ್ ಹಿಂದಿಲಿ ಮಾತಾಡಿ ಕಳತ್ತು. ಇಲ್ಲಿ DL ತಗಳಣ ಅಂತ driving class ಗೆ ಸೇರಣ ಅಂತ ಪೊನ್ ಹಚ್ಚಿರೆ, "hello! driving school. Kevin here", ಅಂತ ಉತ್ರ. ಎಲ್ಲ ಆತು, ಶುರು ಮಾಡಣ ಅಂತ ಕ್ಲಾಸ್ಗೆ ಹೊದ್ರೆ, ಅಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ 'ಕರಣ್ ಬಾಯಿ' ಕಲ್ಸದು. ಅವನ್ ಪ್ರಕಾರ ಯೆಂಗೆ ಡೆಲ್ಲಿನಡ :ಓ ನನ್ನ ಹಿಂದಿ ನೊಡಿರೆ ಚೆನಾಗೆ ಬತ್ತು ಹೇಳ್ತ್ನಪ್ಪ ಅವ. ಸರಿ, ಎಮ್ ಬಾಸ್ ಮನೆಲಿ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಹೇಳಿ ಬರವ್ಳು mexican ಅಂತ ಗೊತಾತು. ಅವ್ಳಿಗೆ 'ಹೊಲಾ! ಕೊಮೊ ಎಸ್ತಾಸ್?' ಅಂತ ಕೇಳಿರೆ ಅವ್ಳು ಎನ್ನ ಲ್ಯಾಟಿನೊ (ಹೊಯ್! ಲಾಟೀನು ಅಲ್ಲ, ಹಂಗಂತ ಇಂಗ್ಲಿಶಗೆ ಹೇಳಿರೆ, ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೇರಿಕದವ ಅಂತ) ಅಂದ್ಕ ಬಿಟ್ಳಡ. 'ಬಿಯೆನ್ ಸೆನ್ಯೋರ್! ಇ ತು?' ಉತ್ರ. ನಾ ಹೆದ್ರಲ್ಲೆ. 'ಬಿಯೆನ್ ಬಿಯೆನ್! ಗ್ರಸಿಯಾಸ್' ಅಂದಿ. ವಿಚಾರ ಯೆಂತಪ್ಪ ಅಂದ್ರೆ, ಸ್ಪಾನಿಷ್ ಚೂರುಪಾರು ಬತ್ತು. ಉಪ್ಯೊಗ್ಸನ ಅಂತ. ಕೆಲ್ಸ್ ದವ್ಳಿಗೆ ಮಗ್ಳಿದ್ರೆ ಉಪ್ಯೊಗಕ್ಕೆ ಬತ್ತೇನ ಹೇಳಿ.

ಮುಖ್ಯ ವಿಚಾರ ಯೆತ್ಲೆತ್ಲಗೊ ಹೊತು. ಸರಿ, ಇಪ್ಪತ್ತು ಸಾವ್ರ ಮೈಲಿ ದೂರ ಬಂದಾಗ ನಾನು ಭಾರತೀಯ ಅನ್ಸ್ತು. ಯೆಂತಾರು ಹೇಳಿ. ಎಂಗೆ, ತಲೆಲಿ, ಹೃದಯದಗೆ, ರಕ್ತದಗೆ ಬರದು ಕನ್ನಡ ಒಂದೆ.

ಮೇಲಿಂದೆಲ್ಲಾ ಒದಿ ಆತಾ? ಯೆಂತ ಅನ್ಸ್ತು? ವಿಚಾರ ಇದಲ್ಲ. ಇದೆಲ್ಲಾ ಪೀಠಿಕೆ. ಮುಂದೆ ಬರಿಯೊದು ನಿಜವಿಚಾರ. ಮೇಲಿನ ವಿಚಾರಗಳನ್ನ ಒದಿದ್ರೆ ಒಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಪದ ಜ್ಞಾಪಕಕ್ಕೆ ಬತ್ತಾ? ಅದು 'ಮಾತೃ', ಮಾತೃಭಾಷೆ, ಮಾತೃಭೂಮಿ, ಮಾತೃಸಂಸೃತಿ, ಇಲ್ಲೆಲ್ಲ ಇರೊದು ಒಂದೆ ಪದ 'ಅಮ್ಮ' ಅಥವಾ 'ಮಾತೆ'. ಮೊದಲೆ ಹೇಳಿದಂತೆ, ನಂಟು, ಬಂದನ, ಯೆಲ್ಲವು ಶುರು ಆಗೋದು ಅಮ್ಮನಿಂದಲೆ. ಎಲ್ಲೆ ಇರಲಿ, ಏನೆ ಮಾಡ್ಲಿ, 'ಅಮ್ಮ' ಅನ್ನೊ ಒಂದು ಬಾವನೆನ ಬದಲಾಯಿಸಲು ಸಾದ್ಯನೆ ಇಲ್ಲ. ನನ್ನ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹೇಳೊದಾದ್ರೆ, ನಾನು ಇಂದು ಏನಾಗಿದಿನೋ, ಮುಂದೇನಾಗ್ತಿನೊ, ಎಲ್ಲವು ನನ್ನಮ್ಮನಿಂದಲೆ. 'I miss you mom'. ಹೌದು, ಅಮ್ಮ ಮುಖ್ಯ ಅಂತ ನಾವು ಯೊಚಿಸೊದೆ ಇಲ್ಲ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ, ಯಾಕೆಂದ್ರೆ, 'ಅಮ್ಮ' ಅನ್ನೊ ಶಬ್ದ ಒಂದು ಸಹಜತೆ. ಅದು ಒಂದು ತರ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ನಂಬಿಕೆ ಕೊಡುತ್ತೆ, ನನ್ನ ಏಳ್ಗೆಗೆ, ನನ್ನ ಜೇವನದ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಜೀವ ಬೇಡ್ತಾ ಇದೆ ಅನ್ನೊ ಒಂದು ನಂಬಿಕೆ. ಅಮ್ಮನಿಂದ ದೂರ ಬಂದು ಏನು ಸಾದನೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದಿನಿ ಅನ್ನೊ ಬಾವನೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕಾಡುತ್ತೆ, ಆದರೆ, ನನ್ನಮ್ಮ ನನ್ನ 'ಬಂದನ'ಕ್ಕೆ ಒಳಪಡಿಸಿಲ್ಲ, ನಂಟಿದೆ. ಗಾಡ ನಂಟು. ಅಮ್ಮನ ದಿನದ ಈ ವಾರದಲ್ಲಿ, ಅಮ್ಮ, ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ, ನಿನ್ನ ಮಹತ್ವದ ಬಗ್ಗೆ ನೆನ್ಸ್ಕೊಂಡ್ರೆ ಯೋಚನೆಗಳು ದಿಕ್ಕು ತಪ್ಪುತ್ತೆ, ಎದೆ ಬಡಿತ ಏರುಪೇರಾಗುತ್ತೆ. ಇಷ್ಟು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಒಂದೆ ಒಂದು ಕಡೆ ನೀನು 'ಬೇಡ' ಅಂದಿದ್ರೆ ನನ್ನ ಜೀವನದ ದೆಸೆ ಬೆರೆಡೆ ಇರುತ್ತಿತ್ತು.
You are a perfect mother. May not be the one who took care of me so much that I never went out of your site, but surely the one who shaped my life, beautifully, to be precise. People say I am lucky, But I know, that I am lucky because you are my mother. Mom, I love you.

"ಆ ದಿನಗಳು", ಎಲ್ಲರ ಮನಸಿನಲ್ಲೂ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಖುಷಿಕೊಡುವ ಶಬ್ದ. ಅಮ್ಮನ ವಿಚಾರವಾಗಿ ನೆನಸಿಕೊಂಡಾಗ, ತಲೆತುಂಬಾ ಇರುವ ವಿಚಾರಗಳು, ನಗೆ, ದುಃಖ, ಕಣ್ಣೀರು, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಮನಕ್ಕೆ ತರುತ್ತದೆ. ಸಣ್ಣವನಿರುವಾಗ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದಾಗ, ಹೊಡಿಯದೆ, ಬರಿ ಬುದ್ದಿವಾದ ಹೇಳಿ, "ಇವಂಗೆಂತಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟೆಳಿದ್ರು ಅರ್ಥಾಗ್ತಲ್ಯಪ" ಹೇಳ್ಕೊತ ಕಣ್ಣಗೆ ನೀರು ತಂದ್ಕೊತ ಇದ್ದಿದ್ದು, ಬಿದ್ದು ಕಾಲು ಮುರಿದು ಕೊಂಡಾಗ ನನ್ನ ಶುಶೃಷೆ ಮಾಡಿದ್ದು. 7 ವರ್ಷಗಳು ನಾನು ನವೋದಯದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಗ, ತಿಂಗಳ ಮೊದಲ ಭಾನುವಾರ, ಬೆಳ್ಬೆಳಿಗ್ಗೆ 4ಗಂಟೆಗೆ ಯೆದ್ದು, ತಿಂಡಿ ಕಟ್ಕಂಡು, ಹೆಚ್ಚುಕಡ್ಮೆ ನೂರು ಕಿಲೋಮಿಟೆರ್ ದೂರದ ಗಾಜನೂರಿಗೆ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಬಸ್ ಕಾದು, ಒಜ್ಜೆ ಚೀಲ ಹೊತ್ಗಂಡು, ನನ್ನ/ಅಕ್ಕನ್ನ ನೋಡಕ್ಕೆ ಬರಕ್ಕೆ ನೀನು ಎಷ್ಟು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟಿದ್ದೆ, ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಕೂಡ್ಲೆ, ನಾನು ಬರಿ ತಿಂಡಿ ಚೀಲ ಒಂದು ತಗಂಡು, "ಅರಾಮಿದ್ಯಾ?" ಹೇಳೂ ಕೇಳ್ದೆ ಇರ್ತಿದ್ದು, ಮನೆಲಿರೊ ಹಣಕಾಸಿನ ಕಷ್ಟ ನನ್ನ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ತೊಂದ್ರೆ ಮಾಡ್ಲಾಗ ಅಂತ, ನೀನು ಎಷ್ಟೆ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟರೂ ಅಡ್ಡಿಲ್ಲೆ, ನಾನು ಮಾತ್ರ ಓದು ಮುಗ್ಸಕ್ಕು ಅಂತ ದೃಡನಿರ್ದಾರ ಮಾಡಿ ನನ್ನ ಓದ್ಸಿದ್ದು. ಆಮೇಲೆ ನಂಗೆ ಕೆಲ್ಸ ಸಿಕ್ಕಿದ್ ಮೇಲೆ, ಕೈಲಿ ದುಡ್ಡಿದ್ರೂ ಅಂಗಡಿಗೆ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಕ್ಕೆ ನಂಗೆ ಟೈಂ ಇಲ್ಲೆ ಅಂತ ನಾ ಹೇಳಿದ್ರೂ, ಒಂದು ದಿನನೂ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡ್ಕೊಳ್ದೆ, ಅಮ್ಮ, ನಿನ್ನ ತಾಳ್ಮೆ, ನಿನಗೆ ನಾನು ಕೊಟ್ಟ ದುಃಖ, ಒಟ್ಟಾರೆ ನಾನು ಈಗ ನನ್ನ ಲ್ಯಾಪ್ಟಾಪ್ನ ಪರದೆ ಮಬ್ಬಾಗಿದೆ. ಒಹ್! ಅದು ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ ನಿನಗೆ ಹೇಳ್ಬೆಕಾಗಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ? ನನಗೆ ಗೊತ್ತು, ನಾನು ಅಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ನಿನಗೆ ನನ್ನ ಸಮಯದಲ್ಲೆ ಸಲ್ಲಬೇಕಾದ ಪಾಲು ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ ಅಂತ, ಕ್ಷಮಿಸಮ್ಮ. ಆದರೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತು, ನನ್ನ ಮನಸಾರೆ ನಿನಗೆ ಹೇಳುತಿದ್ದೇನೆ, ನನ್ನ ಸಮಯದ ಪಾಲನ್ನ ನಿನಗೆ ಮೀಸಲಿಡುತ್ತೆನೆ.

ನನಗೆ ಈಗ ಅರ್ಥವಾಗ್ತಾ ಇದೆ, ಜನಕ್ಕೆ ಯಾಕೆ 'ಅಮ್ಮನ ದಿನ', 'ಅಪ್ಪನ ದಿನ', 'ಮಕ್ಕಳ ದಿನ', 'ಅಕ್ಕನ ದಿನ', 'ಗೆಳೆಯರ ವಾರ' ಗಳು ಬೇಕು ಅಂತ. ಬಹುತೇಕ ಜನ ಕೆಲಸ, ಅದುಇದು ಅಂತ, ತಮ್ಮನ್ನ ತಾವೆ ಮರೆತಿರುತ್ತಾರೆ, ಅವರಿಗೆ ಇಂಥ ದಿನಗಳು ಬೇಕು. ಈ ಮೊದಲು ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಆ ತರಹದ ಜನ ಕಡ್ಮೆ, ಆದ್ರೆ ಈಗ, ನಾನೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ, ಮತ್ತು ಈ ತರಹದ ಜನರು ತುಂಬಾ ಇದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅರಿವಾಗಿದೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ಇಷ್ಟ ಪಡುವವರನ್ನು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆನಾದ್ರೂ ನೆನ್ಪಸ್ಕೋ ಬೇಕು.

ಅಮ್ಮಾ, ಈ ಲೇಖನ ನಿನಗೆ ಸಮರ್ಪಣೆ.

ಅತಿ ಆಸೆ ಗತಿಗೇಡು

ಇವತ್ತು ನಾನು, ಪ್ರಸಾದ್ ಹೆಗಡೆ ಲೋಕಾರೂಡಿ ಇ-ಹರಟೆ ಹೊಡಿತಾ ಇದ್ದಿದ್ಯ. ಮಾತಾಡ್ತ, ಮಾತಾಡ್ತ ಮದುವೆ, ಜೀವನ ಅಂತ ವಿಚಾರ ಬಂತು. ನಂಗ್ಳಿಬ್ರ ಯೋಚ್ನೆನು ಸುಮಾರು ಒಂದೆ ತರ ಇತ್ತು. ಅದಕ್ಕೆ, ನಂಗ ಇಬ್ರೆ ಈ ತರ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡದ, ಅಥ್ವ ನಿಂಗನೂ ಯಾರಾದ್ರು ಹಿಂಗೆ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ತ್ರ ಹೇಳಿ ಕೇಳಕ್ಕಿತ್ತು.

ಹೌದು, ಅವತ್ತು ಎನ್ನ ಗೆಳ್ತಿ ಒಬ್ಳು ಹೇಳಿದಂಗೆ ಎನ್ನ ಆಸೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚ್ಗೆನೆ ಇದ್ದು. ಹುಡ್ಗಿ ಚೆನಾಗಿರಕ್ಕು, ಸ್ವಂತಕ್ಕೆ ನಿರ್ದಾರ ತಗಳ ಹಂಗೆ ಇರಕ್ಕು, ಪುಸ್ತ್ಕ, ತಿರ್ಗಾಟ ಅಂದ್ರೆ ಇಷ್ಟ ಇರಕ್ಕು, ಅಡ್ಗೆ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಬರಕ್ಕು, ಹೇಳ್ತಾ ಹೊದ್ರೆ ಪುಸ್ತ್ಕ ಬರಿಲಕ್ಕು. ಅಲ್ಲ, ನಿಂಗನೆ ಹೇಳಿ, ಎನ್ನ ಗುರಿ ಎತ್ರಕ್ಕೆ ಇಟ್ರೆ ತಪ್ಪಾ? ಹಂಗಂತ ಎನ್ಗಂತೂ ಎಂತ ಗಡಿಬಿಡಿ ಇಲ್ಲೆ. ದಿನ, ಹೊಗ್ಲಿ, ವರ್ಷನೆ ಬಾಕಿ ಇದ್ದು. ಆದ್ರು ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾತ್ರ ಉತ್ತ್ರಿಲ್ದೆ ಉಳ್ದೊಗ್ತು ಹೇಳಿ ಬೇಜಾರು.

ಹೊಗ್ಲಿ, ಅಪ್ಪಿತಪ್ಪಿ ಅಲ್ಲಿಇಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬೊಬ್ರು ಹುಡ್ಗಿರು ಇಷ್ಟ ಆದ್ರೂ, ಅವ್ರಿಗೆ ಮದ್ವೆ ಆಗಿರ್ತು ಅಥ್ವ, ಮಾಣಿ ನಿಶ್ಚಯ ಮಾಡ್ಕಂಡಿರ್ತ. ಒಟ್ಟಾರೆ, ಯೆಂಥೊ ಸರಿ ಇಲ್ಲೆ :(

ಕೆಲ್ವೊಮ್ಮೆ, ಗಿರಿ ಭಾವಯ್ಯನ status ನೆನ್ಪಾಗ್ತು. 'If you aim at nothing, you hit everytime' ಆ ತರ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡಿದ್ರೆ, ಯೆಲ್ಲಾ ಹುಡ್ಗಿರೂ ಇಷ್ಟ ಆಯಕ್ಕು. ಆದ್ರೆ, ಎನ್ನ ಜಾಯ್ಮಾನ ಅಲ್ಲ ತಗ ಅದು. ಎನ್ನ ಗುರಿ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಮೇಲೆಯ. ನಾ ಶುರು ಮಾಡದೆ ಆಗೆ ಆಗ್ತು ಹೇಳ್ಕ್ಯೊತ. ಯೆಂತಾರು ಆಗ್ಲಿ. ಗುರಿ ಮುಟ್ತಿ ಹೇಳಿ ನಂಬ್ಕೆ.

ಹೊಯ್! ಅಮ್ಮಿ, ನೀ ಯೆಂತಾರು ಇದನ್ನ ಒದಿದ್ರೆ, ಬೇಜಾರಾಗಡ, ನೀ ಯೆಂಗೆ ಇಷ್ಟ ಆಗ್ದೆ ಇರಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು ಕಾರಣ ಇದ್ದಿಕ್ಕು. ಗೊತಿದಲ, ನಾ ಒಂತರ ಹುಚ್ಚ ಮೊದ್ಲೆ. ಬೊಷ ನಾನು ನೀನು ತೀರ ಇಷ್ಟ ಆಗ ಅಷ್ಟು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಒಡಾಡಲ್ಲೆ ತಗ. :| ನೋಡಣ, ಸದ್ಯಕ್ಕಂತು ಆನು ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡಣ ಅಂತ ತೀರ್ಮಾನ ತಗಂಡು ಆಯ್ದು. ಇನ್ನೊಂದು ೨-೩ ವರ್ಷದಗೆ ಕೋಟ್ಯಾಧೀಶ ಆಪ ಅಂದಾಜಿದ್ದು ಯೆಂಗೆ. ದುಡ್ಡಿದ್ರಾರು ತಲೆ ಇರೊ ಹುಡ್ಗಿ ಸಿಗ್ತಾಳ ನೋಡಕ್ಕು. (ನೀವು ತಲೆ ಇರೋ ಹುಡ್ಗಿ ಆಗಿದ್ರೆ, ಕ್ಷಮೆ ಇರಲಿ. mostly ನಿಮ್ಮನ್ನ ನಾನು ಬೇಟಿ ಆಗಿಲ್ಲ, ಅಥವಾ ನಿಮಗೆ ತಲೆ ಇದೆ ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿಲ್ಲ)

ಟಿಪ್ಪಣಿ: ಇದು ಯಾರದ್ದೆ ಮನಸಿಗೆ ನೋವಾಪಲೆ ಬರೆದ ಇ-ವಿಚಾರವಲ್ಲ. ನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಮಗೆ ಅಸಮಾದಾನವಿದ್ದಲ್ಲಿ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೇರವಾಗಿ ಅರಹಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿ ವಿನಂತಿ.

ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಕಣ್ಣೀರಿನ ಸಂಭಂದ.

ಮೊನ್ನೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾದ ಮೇಲೂ ಬರ್ತಿ ಕೆಲ್ಸ ಇತ್ತು. ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ್ತ ಮಾಡ್ತ, ರಾತ್ರೆ ಊಟ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಮರ್ತು ಹೊತು. ಸುಮಾರು ಹನ್ನೊಂದು ಘಂಟೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಏನೋ ಮರ್ತು ಹೊಯ್ದು ಹೇಳಿ ಗೊತಾತು. ಇನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಳ್ದ್ ಮೇಲೆ ಊಟ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಮರ್ತೊಯ್ದು ಹೇಳಿ ಅಂದಾಜಾತು. ನೊಡಿದ್ರೆ, fridge ನಲ್ಲಿ ಎಂತು ಇಲ್ಲೆ :( ಸರಿ, ಎಂಥಾರು ಆಗ್ಲಿ ಹೇಳಿ ಅನ್ನಕ್ಕಿಟ್ಟಿ. ಅವತ್ತು ಎಂಥಕೇನ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲೆ, ಬರ್ತಿ ಹಸ್ವಾಗಿ ಹೊಗಿತ್ತು. ವಿಸ್ಯ ಗೊತಿದ? ಹಸ್ವಾದ್ರೆ ನಿದ್ದೆ ಬತಲೆ, ತಲೆ ಒಡ್ತಲ್ಲೆ, ಹೊಗ್ಲಿ ಸುಮ್ನೆ ಕುತ್ಕಳನ ಅಂದ್ರು ಆಗ್ತಲ್ಲೆ. ಅಯ್ಯೊ ರಾಮ! ಯಾರಿಗೂ ಬೇಡ ಆ ಕಥೆ. ಹಂಗೆ ಓಲೆ ಮೇಲೆ ಅನ್ನ ಕುದಿ ಬತ್ತಿದ್ದಂಗೆ ಹಸ್ವು ಇನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಕ್ಕೆ ಶುರು ಆತು.
ಈನ್ನೆರಡು ನಿಂಷಕ್ಕೆ ಅನ್ನ ಬೆಯ್ತು. ಎಂಗೆ ಹಸ್ವಾದಾಗ ತಲೆ ಓಡ್ತಲ್ಲೆ ಹೇಳಿ ಅನ್ಸಿದ್ದು ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಅನ್ನ ನ ಹುಟ್ಟಗೆ ತಗಂಡು, ತಟ್ಟಿಗೆ ಹಾಕ್ಯಂಡು, ಪುಳಿಯೊಗ್ರೆ ಗೊಜ್ಜು ಸುರ್ಗಿ, ಕಲ್ಸನ ಅಂತ ಮುಟ್ಟಿದ್ರೆ, ಕೈ ಸುಟ್ಟೊಗಕ್ಕ? ಒಳ್ಳೆ ಕಥೆ ಆತಲ ಹೇಳ್ಕ್ಯೊತ, 'ಉಫ್! ಉಫ್!' ಉಬ್ಸ್ಕ್ಯೊತ, ಉಣ್ಣ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಕಣ್ಣಗೆಲ್ಲ ನೀರು :O
ಈ ಕಣ್ಣೀರು ಹಸ್ವು ತೀರಿದ್ದಕ್ಕೆ ಬರ್ತ ಇದ್ದಿದ್ದ, ಅಥ್ವ ಅಮ್ಮನ ನೆನಪ್ಸ್ಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದ ಹೇಳಿ ಕೊನಿಗೂ ಗೊತ್ತೆ ಆಗಲ್ಲೆ :|

ವಿಚಾರ - 1

"ಹೊಯ್! ಅರಾಮನೊ? ಕಾಣ್ದೆ ಬರ್ತಿ ದಿನ ಆತು. ಕೊನೆ ಕೊಯ್ಲೆಲ್ಲ ಆತ? ಅಪ್ಪಿ ಊರ್ ಕಡಿಗೆ ಬಂದಿದ್ನಾ? ಅರಾಮಿದ್ನಡ?" ಪ್ಯಾಟೆ ಕಡಿಗೆ ಹೊದ್ರೆ ಇದೆ ಥರ ಮಾತೆಯ. ಇತ್ತಿಚೆಗೆ "ಅಲ್ದೊ! ನಿಮ್ಮನೆ ಪಕ್ಕದ್ ಮನೆ ಕೂಸಿಂದು ಮದ್ವೆ ಡ್ಯೆವರ್ಸಿಗೆ ಬ್ಯಂದಡಲೊ? ಎಂತ ಕಥ್ಯಡ?" ಇಂಥವು ಸೆರ್ಕೈನ್ದ. ಯೊಚ್ನೆ ಮಾಡಿದ್ರೆ ತಲೆ ಓಡ್ತೆ ಇಲ್ಯಪ. ಇದೆಂಥಾ ತರ ಹೇಳಿ. ಇನ್ನೊಂದಿನ ಪೂರ ಕಥೆ ಹೇಳ್ತಿ, ಇವತ್ತು ಮನೆಲಿ ಪಾತ್ರೆಗಿತ್ರೆ ತೊಳಿಯೊ ಕೆಲ್ಸಿದ್ದು. ಬರ್ಲ? ಕೊನಿಗೆ ಸಿಗ್ತಿ

his-story

ನಿನ್ನೆ ಎಮ್ ಭಾವಯ್ಯ ಕೇಳ್ತಿದ್ನ, ಉಂಡಾಡಿಗುಂಡ ಯಾರಾತ ಅಂಥ.. ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳಿ ಒಂದು ಪೀಠಿಕೆ ಹಾಕಕ್ಕಾತು. ಈ ಕಥಾನಾಯಕ ಎನ್ನ, ಅಂದ್ರೆ ಪಾಪಣ್ಣನ ಚಡ್ಡಿ ದೊಸ್ತ. ಶಾಲೆಗುವ ಒಟ್ಟೊಟಿಗೆ ಹೊಯ್ದ್ವಪ. ಆನು ಮಾತ್ರ ಹೆಸ್ರಿಗೆ ತಕ್ಕಂಗೆ ಇನ್ನು ಪಾಪ್ದವನಂಗೆ ಇದ್ದಿ. ಆದ್ರೆ ಎನ್ ದೊಸ್ತ ಸಣ್ಣಕ್ಕಿದ್ದಾಗ ಉಂಡಾಡಿಗುಂಡ (ಭಾವಾರ್ಥ: ಯಾವುದೆ ವಿಚಾರದ ಬಗ್ಗೆ ತಲೆಬಿಸಿ ಇಲ್ಲದೆ ಬದುಕುವವ) ಅಂತ ಅನ್ಸ್ಕಂಡು, ಈಗ್ ಸುಮಾರ್ ದೊಡ್ಡ್ ಮನುಷ್ ಆಗ್ಬಿಟಿದ್ನ. ಎಲ್ಲಾರು ಹಿಂಗೆ ಎಂಗ ಸಿಕ್ದಾಗ ಸುಮಾರು ವಿಷ್ಯ ಮಾತಾಡ್ತಿರ್ತ್ಯ. ಎಂಗೆ ಅದನ್ನ ನಿಮ್ಹತ್ರನು ಹೇಳನ ಅಂತನ್ಸಿ ಈ 'ಇ-ಪ್ರಲಾಪ'ದ ಉದ್ಭವ.

ಉಂಡಾಡಿಗುಂಡನ ಉದ್ದಟತನಗಳು

ಸುಮ್ನೆ ಹೇಳದಲ್ಲ, ಎಮ್ಮ ಉಂಡಾಡಿಗುಂಡ ಬರ್ತಿ ಚೊರೆ.. ಹಂಗಂಥ ಇತ್ತಿತ್ಲಗೆ ಬಡ್ಡಿಮಗಂಗೆ ಪುರ್ಸೊತ್ತೆ ಇಲ್ಲೆ. ಎನ್ಹತ್ರ ಹೇಳಿದ್ನಪ್ಪ, ಬಿಡುವಾದ್ರೆ ಎಂಥಾರು ಬರಿತಿ ಅಂತ. ನೊಡಣ.